-ငိုနေတဲ့ hyungကပြန်မဖြေတဲ့အတွက်ထပ်မေးလိုက်သည်။ -
"ဒီအတိုင်းလွမ်းလို့တော့မဖြစ်နိုင်....အွန့်..."
- taehyun စကားမဆုံးခင်မှာဘဲ သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့ကျရောက်လာသောနူးညံ့သည့်အရာ။ ထိုအရာကတော့ beomgyu၏ နှုတ်ခမ်းပါးပင်။ -
- taehyunက beomgyu ၏ ပုခုံးပေါ်သို့လက်ပြန်တင်ကာ အနမ်းကို ဆက်လိုက်ကြသည်။-
"Hyungတို့ဘာလုပ်နေကြတာလည်း"
-အိမ်ရှေ့ကထွက်လာသော sunooက သူတို့ကိုကြောင်ကြောင်လေးရပ်ကြည့်နေသည်။ -
-sunooအသံကြားတဲ့အခါမှ beomgyuကိုtaehyunတွန်းလွှတ်လိုက်သည်။ -
"အ့...."
-အားအရှိန်များပါသွားလေသလား၊ beomgyuသူ့ကားအရှေ့နားအထိလွင့်သွားသည်။ -
"Sunoo ya!!"
"ဟို...hyungတို့က...ဟိဟိ...hyungတို့နှစ်ယောက်...ဟိဟိ"
"Sunoo....
မင်းမြင်သလိုမဟုတ်ဘူး...ဟိုhyungတို့နှစ်ယောက်က နမ်းနေတာမဟုတ်ပါဘူး...သူ့လည်ပင်းဂုတ်နား....အာ...ရှ်""ဟို...ဟို သိပါတယ် ။
အတွဲတွေဆိုတော့ ဒါတွေက ရှိမှာဘဲလေ။
လုပ်စရာရှိတာဆက်လုပ်ကြပါ....ကျွန်တော်အမှိုက်ထုပ်လေးထားပြီး ပြန်ဝင်မယ်နော်...ဟိဟိ... ခ်...ဟိ""မဟုတ်ဘူးလေ...မဟုတ်..."
-တဟိဟိနဲ့ပြန်ဝင်သွားသောကလေးက အကုန်မြင်သွားလားမသိ၊ beomgyu hyungကိုသတိရလို့ ကြည့်မိတော့ ခါးကိုကိုင်ထားကာ အော်နေသည်။ -
"အဆင်...အဆင်ပြေရဲ့လား hyung....
တောင်းပန်ပါတယ်....ရုတ်တရက်ဆိုတော့လန့်သွားလို့ပါ။တောင်းပန်ပါတယ် hyungရယ်""ရပါတယ် hyunရယ်...
ခါးလေးရယ်၊ ခြေထောက်လေးရယ် အဆစ်လွဲသွားရုံပါ....နာလိုက်တာ "-ဒဏ်ရာရသွားတဲ့ hyungကိုအိမ်ထဲတွဲခေါ်ကာ အခန်းထဲထိ ခေါ်ရသည်။ အဲ့ဒါမှ သက်သောင့်သက်သာဖြစ်မယ်မလား။ -
-ပြီးတော့ ဗီဒိုပေါ်မှဆေးသေတ္တာကိုယူချကာ hyungဆီပြေးရတော့သည်။ -
"အဆင်ပြေရဲ့လား။
ဒီနားလား....""ဟုတ်တယ် hyun....
အဲ့နားလေး....အ့...ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်
အား....နာလိုက်တာ "
YOU ARE READING
Forever[Completed]
Fanfiction// အမြဲတမ်း တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် ချစ်တယ်။// -Gyu //တောင်းပန်ပါတယ်။ တစ်ဘဝလုံးစာအတွက် တကယ်မချစ်ပေးနိုင်ရင် ကျွန်တော့်ဘဝထဲဝင်မလာသင့်ဘူး။ // -hyun //ချစ်လားလို့ မေးချင်ပေမဲ့ မချစ်မှန်းသိလို့မမေးမိတော့ဘူး။// -Yeon //ချစ်ပါတယ်ဆိုတာကို ပြောပြဖို့ခက်နေတဲ့ကျွန်...