Karaca güzel bir kahvaltı hazırlamış tam masaya oturucakken vicdanı el vermemişti ve yukarı çıkmış. Kapıyı çaldığında ses gelmemişti yavaş adımlar içeri girdiğinde Azer'in yastığa sarılmış uyuyordu. Omuzuna dokunucağı sırada yatağa çekilmesi bir olur
Karaca : Ne yapıyorsun sen ya
Azer : Kusura bakma başkası sandım seni
Karaca : Kahvaltıya çağrıyım dedim ama hata bende. Allahın manyağı
Söylene söylene aşağı inmiş Azer ise sırıtıyordu oda hazırlanıp aşağı indiğinde gerçekten güzel bir masa ile karşılaşır
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Azer : Vayy senin elinden bu tarz işler gelirmiydi ya
Karaca : Ben tanıdığın kızlara benzemem Azer Kurtuluş ona göre ayağını denk al
Azer : Tamam Karaca Kurtuluş
Karaca : Bana bir daha sakın bunu söyleme
Azer : Neden sende bir Kurtuluş'sun artık
Karaca : Çok kısa zamanda olmuycam merak etme
Azer : Orasını Allah bilir
Elini kızın saçlarındaki kaleme atmıştı. Çözülen saçların düşüşünü görünce kısa birand dalsada hemen kendine gelir
Karaca : Ne yapıyorsun ya
Azer : Açık saç daha çok yakışıyor
Masaya oturup kahvaltı etmeye başlar Karaca ise şaşkınlıkla ona bakıyordu bu adam gerçekten deliydi
- Bakım Evi -
Duygu Ayşe Akın ve Saadet kahvaltı bile etmeden bakım evine girip Kağan'ın odasına girerler.
Duygu : Abicim
Gülümseyerek abisinin saçlarını okşamıştı Kağan'da sadece kardeşine gülümsemişti kendini zorlamaya çalışır ama başaramaz
Ayşe : Yorma kendini teyzem
Akın : Artık evimize gidiyoruz birader
Duygu : Hemşire
Saadet : Asuman hanımda artık bizimle merak etme
Duygu : Abimi çıkarmadan önce bir yere uğrasak
Ayşe : Uğrarız bir tanem
Yıllar sonra abisi ile aynı evde yaşıycak olmanın verdiği heyecan yüzüne yansımıştı resmen. Akın'ında yardımı ile abisini sandalyeyi itmiş kısa bir yürümeden sonra durdurmuştu
