18.Bölüm

185 16 55
                                    

Tam 16 yıl sonra ilk defa duymuştu abisinin sesini yıllar sonra ilk defa kendini bu kadar cesur his etmişti. Ayağa kalkıp koşarak abisine sarılır 

Kağan : Ko-rk-ma

Duygu : Abim 

Şevket : Çok şükür oğlum 

Yılmaz : Lan bide dalga geçer gibi. DEFOL 

Şevket'in ensesinden tuttuğu gibi sürükleye sürükleye mahalleden çıkarıp atmıştı. Akın ve Karaca'da onlara sıkıca sarılmıştı 

Karaca : Duygu hadi canım Kağan abiyi odasına çıkaralım 

Duygu : Tamam. Sağ olun burada 

Kağan'ı odasına götürdükten sonra Ayşe ağlayarak sandalyeye oturmuş Fadik ve Saadette ona destek olmaya çalışıyordu

Ayşe : Ablamın hayatını bitirdiği yetmedi baksana hala nasıl konuşuyor

Azer : Merak etmeyin bir daha yanlarına bile yaklaşmasına izin vermem ben

Yılmaz: Bir daha gelsin abi kaza kurşununa gider

Fadik : Kağan ilk defa mı konuştu

Ayşe : İlk defa 16 yıl sonra ilk defa 

Kimsenin morali kalmadığı için herkes evlerine dağılmıştı Karaca bahçede tek başına oturmuş bu gün olanları düşünüyordu hem çok mutlu hemde çok üzgündü. Omuzlarına örtünen şalla hemen arkasını döner 

Azer : Benim korkma 

Karaca : Dalmışım pardon 

Azer : Onları düşünüyorsun dimi

Karaca : Evet Kağan abi yıllardır tedavi görüyordu ama hiç ilerleme olmadı taaki bu güne kadar 

Azer : Bence Kağan Duygu'yu beklemiş 

Karaca : Nasıl yani 

Azer : Duygu geçmişten bir türlü kopamamış belli Kağan iyileşmek için kardeşini bekliyor onunda iyilşemesini istiyor belli

Karaca : Yılmaz'ı içten içe seviyor bence ama dediğin gibi geçmişten korkuyor

Azer : Sen ne zaman korkmayı bırakıcaksın 

Karaca : Neyden korkuyormuşum ben 

Azer : Bana aşık olmaktan 

Karaca : Sana aşık felan olmadım ben 

Azer : Oldunn 

Karaca : Olmadım

Azer : Bir gün bunu itiraf ediceksin ve ben o gün dünyanın en mutlu adamı olucam 

Karaca : Çok iddalısın bakıyorum 

Azer : Öyleyim 

Gülerek eve gidiceği sırada hızlı bir şekilde Karaca'nın yanağını öpüp içeri gitmişti. Karaca ise şaşkına dönmüştü ama yüzünde gülücükler açmaya başlamıştı 

- Ev - 

Duygu pencereden dışarı bakarken Yılmaz'ın hala aşağıda olduğunu görünce aşağı yanına inmişti. Yılmaz'ın bakışlarında görüyordu aşkı sevgiyi 

Yılmaz : Daha iyimisin 

Duygu : Sayılır buradasın hala 

Yılmaz : Gidemem sen üzgünken 

Duygu : Yılmaz yapma böyle ne olur 

Yılmaz : Bir şey yapmıyorum sadece seviyorum seni 

Duygu : İyi birisin bunu biliyorum ama benden sana sevgili olmaz Yılmaz eş hiç olmaz

Yılmaz : Yaşamaya korkarsan mutlu olmazsın

Duygu : İnanıyorsun yani mutlu olucağımıza 

Yılmaz : Ben baban değilim Duygu hayatım boyunca hiçbir kadını incitmedim hele sevdiğim kadını hiç incitmem. Bir gün bir şansımız olucaksa eğer bunu gerçekten istediğin zaman seni bekliyor olucam 

Deyip gitmişti Duygu'nun aklından çok kalbi karma karışıktı Aşk demek ölümdü bunu çok kötü bir şekilde öğrenmişti. Ama Yılmaz'ın yanında güvende his etmişti bu gün yıllar sonra o güven duygusunu geri kazanmıştı 

- Ertesi Sabah - 

Karaca ve Duygu sabah erkenden kalkıp okula gitmişler derslerine gidicekleri sırada Mhemet önlerine çıkar 

Mehmet : Duyduklarım doğru mu Karaca 

Duygu : Ama sende sıktın artık Mehmet 

Mehmet : Sen karışma 

Karaca : 1 benim kardeşime sen karışma diyemezsin. 2 sen kimsinde bana hesap soruyorsun 

Mehmet : Evlenmişsin 

Karaca : Sanane lan bundan 

Mehmet : Bana o şansı vermedin ama amcanın katilinin abisi ile evlendin. Neden Karaca 

Karaca : Sana ne oluyor be 

Mehmet : Yatt- 

Ladını tamamlayamadan Karaca'nın sert tokatı ile susup kalmak zorunda kalmıştı. Karaca'nın gözlerinden resmen ateş çıkıyordu şuan karşısındaki adamı öldürebilirdi 

Duygu : AĞAZINI TOPLA 

Karaca : Benim ne yaptığım seni ilgilendirmez sen kimsin ki benim hayatımda sana hesap vericem ben. Benim aklım başımda kendi kararlarımı kendim veririm kimseyede hesap vermem ve bir daha bana böyle bir konuda hesap sormaya sakın kalkma 

Deyip Duygu'nunda kolundan tutup hızla oradan uzaklaşır ama sinieden hala elleri titriyordu 

- Emniyet Müdürlüğü - 

Yamaç yavaş adımlarla içeri girmişti yıllar sonra ilk defa kendi kararı ile bir şey yapıcaktı abisi için yengesi için yeğenleri için 

Polis Memuru : Buyurunm ü

Yamaç : Ben itiraf etmek için geldim 

Polis Memuru : Neymiş o 

Yamaç : 2003 senesinde işlenen Kerim Yükseloğlu cinayeti ile ilgili 

Polis Memuru : Eee 

Yamaç : O adamı Selim Koçovalı öldürmedi ben öldürdüm 


2022 yılı resmen beni bitirdi 2 yıl boyunca hiç Covid olmayan ben domuz gribi oldum şaka gibi 2 haftadır kendimi toplamaya çalışıyorum dikkat edin 

Ve beklenen itiraf geldi Selim'in 19 yıllık esareti bitiyor sanki ha 



ANLAŞMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin