Karaca sabah gözlerini açtığında Azer'in göğüsünde uyuduğunu fark edince şaşkınlıkla kala kalmıştı. Bu duruma çok sinirlenmesi gerekiyordu aslında ama sinirli his etmiyordu bile o böyle dalmışken
Azer : Çok yakışıklıyım dimi
Karaca : Salak salak konuşma be
Azer : E ne bakıyorsun ya o zaman
Karaca : Şeyden
Azer : Neyden. Ne oldu her şeye cevap veren kız biranda sus pus oldu
Karaca : Seninle uğraşamam
Deyip hemen banyoya gitmişti Azer ise aklındakı planı bu akşam uygulamaya koyucaktı yep yeni bir başlangıç olucaktı
- Ev -
Duygu kalkığı gibi abisinin yanına gitmiş ona bir kaç hareket yaptıyordu Kağan geçmişle yüzleştiği günden beri sanki daha çok iyi olmaya başlamıştı bu durum herkesi çok mutlu ediyordu
Duygu : Abi bu gün daha bir iyisin saki
Kağan : Yı-yılmaz
Duygu : Yılmaz mı gelsin
Hala tam olarak konuşamadığı için çok zorlanıyordu bakışları ile defter ve kalemi işaret ettiğinde abisini gösterdiği kelimeler ile yazı yazmaya başlar çıkan yazı ile
''Yılmaz iyi biri ''
Duygu : İyi hemde çok iyi abi ama
Kağan : Ko-kor-kma
Gözleri yaşlı bir şekilde abisine sıkıca sarıldıktan sonra onu hazırlmaştı Fadik hanım onları kahvaltıya çağırmıştı camları kapatıcağı sırada Yılmaz'ın koşudan döndüğünü görmüştü. Yılmaz'la aynı karede kendini görüyordu ama korku nedense gitmiyordu
- Çukur -
Cumali gayet keyifli bir şekilde çayını içerken gizli kapıdan içeri giren Savaş ile siniri bozulmuştu hemen
Savaş : Bu kadar rahat olmana anlam veremiyorum
Cumali : Çünkü beni kimse yenemez
Savaş : Ama abim yener
Cumali : Onuda hallederiz
Savaş : Abimi bu kadar hafife alma
Cumali : Ben öz kardeşime acımadım senin abine mi acıycam
Zirvede olmak için herşeyi yapardı ve herkesi harcardı çok zeki bir adamdı ama karşısındaki gereğinden fazlaq hafife alıyordu. Onları uzaktan izleyen bir adamdan habersizlerdi
- Kurtuluş'ların Evi -
Herkes orada güzelce kahvaltı edip sohbet ederken Saadet geçmişe dalıp gitmişti ilk aşkının nerede olduğunu bilmeyi çok fazla istiyordu ama nerede bulucaktı ki onu
Ayşe : Ellerinize sağlık herşey çok güzel olmuş
Fadik : Afiyet olsun ama daha yiyin çok şey var
Karaca kafasını kaldırdığında gördüğü kişi ile dona kalmıştı herkes onun baktığı yere kafasını çevirdiğinde şaşkınlık olduğu kadar da sevinç vardı
Karaca : Baba
Selim : Banada yer var mı
Akın Karaca ve Duygu sandalyeden kalkıp sarılmıştı Kağan ayağa kalkmak istemiş ama başaramamıştı Selim onları tek tek öptükten sonra Kağan'ının saçlarını sevip alnından uzunca öpmüştü
Selim : Kağan iyisin dimi oğlum
Kağan : İy-yim
Duyduğu kelimeler Selim'i sevincinden daha da fazla ağlatmaya yetmişti bile Ayşe öylece kocasına bakıyordu yerinden bile kıpırdamıyordu. En sonunda birbirlerine sıkıca sarılılar
Ayşe : Nasıl oldu bu
Selim : Gerçek katil teslim oldu
Karaca : Nasıl yani kim miş baba
Selim : Yamaç
Hepsi : NE
Akın : Nasıl yani
Selim : Detayını bilmiyorum ilk fırsatta görüşme ayarlıycam. Şimdi bunları konmuşmayalım 19 yıl sonra tekrar buradayım
Çocuklarını kendinme çekip onlara sıkıca sarılır Duygu ve Karaca ise hala daha sarılıyordu
Selim : Valla kusura bakma hayatım ama ben en çok kızlarımı özledim
Akın : Tabi canım oğlanlar kimki zaten
Selim : Kıskanmayın sizde yer var burada. Ayşe hanım sizede yer bar
Akın Kağan'ı'da yaklaltırıp Selim'in diğer tarafına geçmişlerdi Ayşe'de diğer yanına geçip çocuklarını kollarına almışlardı. Bu tabloyu tekrar görmek için çok beklmillerdi sonuçta
- Hapishane-
Yamaç elinde çantası ile içeri girdiğinde onu karşılayan iki adamla şaşkınla kala kalmıştı hiç görmemişti tanımıyordu bile ama bu adamalr sanki tanıyordu
Yamaç : Bir şey mi oldu
Haşmet : Ben Haşmet delikanlı abin senden çok söz etmişti
Yamaç : Selim abim buradamıydı
Galip : O şimdi olması gereken yerde ama sen neden bunu abine yaptın be oğlum
Yamaç : İnanın anlatması benim içinde çok zor ama abim iyi dimi
Haşmet : Ailesine gitti ya daha da iyi artık
Yamaç : Benim yüzümden
Haşmet : Sen işi bir doğrusu ile anlat bakalım
Beraber masaya geçtiklerinde derin bir nefes alarak olay gününü anlatmaya başlamıştı
Biraz uzun ibr bölüm olduğu için ayırdım part 2 en kısa zamanda gelicek
