14.Bölüm

190 16 72
                                    

MaroCan3 🧡

"AŞIK OLDUM LAN SANA AŞIK'' deminden biri kafasında yankılanıp duruyordu bu söz. Sevemezdi Azer'i sırf kardeşini kurtarmak için kendisini kullanan adama asla aşık olamazdı 

Akın : Azer samimi bence 

Karaca : Sen duydun mu beni 

Akın : Evet bahçeye çıktığımda duydum sizi 

Karaca : Abi-

Akın : Aranızda tam olarak ne geçti bilmiyorum ama az çok nasıl bir adam olduğunu şu kısa zamanda öğrendim sayılır. Ve samimi bence 

Karaca : Abi olmaz o iş. Boşa umut etmek onun için 

Akın : Ben sana çocukken taş kafa diyordum ya. Doğru söylüyormuşum meğer 

Karaca : Abi ya 

Gülerek kolunun kardeşinin omuzuna atar ve saölarını karıştırır 

- Azer'in Mekanı - 

Önünde telefon nikah günü çaktırmadan çektiği resmine bakıyordu. İlk defa kendini birinin karşısında çok çaresiz his ediyordu 

Erhan : Abi iyimisin 

Azer : Oradan bakınca iyi mi duruyorum Erhan 

Erhan : Yok abide 

Azer : Aşk güzel bir şey ama çok can yakıcı be Erhan

Erhan : Abi ben şuna inanırım hep eğer yenge ile sizin kaderiniz bir yazılmış olmasa. Karşılaşmazdınız 

Azer : Bir gün olur mu yani 

Erhan : Olur abi 

Azer : Ben hastaneye geçiyorum oğlum buralar sana emanet 

Erhan : Tamam abi 

Arabsına binip hastanye doğru yola çıkar zor olucaktı ama vazgeömeye niyeti yoktu 

- Ev - 

Duygu ve Kağan bahçede oturmuş temiz hava alıyorlardı abi kardeş çok huzurluydular artık 

Duygu : Abicim ben ilaçarını alıp geliyorum hemen 

Kağan sadece gözlerini oynatmıştı kardeşine Duygu içeri girdikten kısa bir süre sonra Kağan karşından gördüğü kişi ile ayağa kalkmaya çalışır ama başaramayıp düşmüştü o sırada eve gelen Yılmaz onu yerde görünce hemen kaldırır 

Yılmaz : İyimisin  

Tam o anda Duygu'da içeriden çıkmış koşarak abisinin yanına gelir 

Duygu : Ne oldu 

Yılmaz : Bilmiyorum ben geldiğimde yerdeydi 

Duygu : Abicim ne oldu 

Kağan bakışları ile karşıyı göstermiş ama orada hiç kimse yoktu Yılmaz ve Duygu şaşkınca birbirlerine bakarlar ama Yılmaz Kağan'ın gördüğü kişi merak etmişti gerçekten korkmuş görünüyordu 

- Hastane - 

Azer hastaneye geldiğinde Karaca'yı kapının önünden görülünce gülerek arabasından iner 

Azer : Karıcım beni kapılarda mı bekliyorsun 

Karaca : Bana karıcım diyip durma 

Azer : E nikahlı karımsın sonuçta 

Karaca : Azer delirtme beni. Kolyemin sende ne işi var 

Azer : Uzun hikaye karıcım 

Karaca : AZER 

Azer : Sen amma güzel diyormuş Azer diye ya. Hadi annemlerin yanına gidiyorum ben öptüm seni 

Karaca'nın yanağından makas alıp yukarı çıkar istemsizce gülüyordu. Ama Karaca şaşkınlıkla kala kalmıştı 

- Koçovalı Evi - 

Yamaç günlerdir düşünüyordu abisinin suçsuz yere hapiste yatmasına sebep oluyordu vicdanı artık hiç el vermiyordu. Sokakta kendi kendine yürürken çaprtığı kıza dikkatle bakar 

Yamaç : Kusura bakmayın dikkat etmedim 

Hale : Önemli değil Hale ben 

Yamaç : Emmi'nin kızı Hale mi 

Hale : Evet 

Yamaç gülerek karşısındaki kıza bakar en son gördüğünde bebekti daha şimdi çok güzel bir kız olmuştu 

- Hastane - 

Azer paltosunu aldığında his ettiği koku ile yüzünde istemsizce bir gülümseme olmuştu. Hangi ara bu kadar aşık olmuştu. Kendi bile bilmiyordu ama ilk defa yaşadığını his ediyordu 

Akın : Kardeşim zor bir insandır 

Azer : Ne 

Akın : Dün konuşmalarınız duydum. Karaca zor biridir babam hapise girdiğinde 2.5 3 yaşında felandı o yaşta hiç kimse çocukluğu ile ilgili pek bir şey hatırlamaz ama Karaca babamı götürdükleri anı hatırlıyor daha dün gibi hemde 

Azer : Ama dedenlerle kalmışsınız işte onlar destek olmuştur size 

Akın : Yaaa nedemezsin bir destek bir destek resmen babamın aleyine tanıklık yaptılar 

Azer : Baban o adamla hiç yüz yüze görüşmediğini söyledi 

Akın : Evet görüşmedi ama sözde mahalleden babamı odamla kavga ederken görmüş dedeme söylemişler

Azer : Sence yalan mıydı onlar 

Akın : Bence kesin öyle idi. Bababmı bile bile harcadılar babannem desen ayrı bir hava 

Azer : Nasıl yani 

Akın : Karaca bir gün çocuk aklı dedemin şekerlerinde birini yediği için bodruma kapattı onu İdris Koçovalı Karaca o yüzden uyuycağı zaman tam kapısını kapatmaz 

İşte şimdi anlamıştı neden Karaca'nın uyuycağı zaman kapıyı kapatmadığını 

- Mekan - 

Savaş gerginlikle dolanıp duruyordu abisinin onu öğrenmesine çok az kalmıştı bu yüzden çok korkuyordu 

X : Sakin ol dedim sana 

Savaş : Ya abim beni bulucak diyorum sana 

X : Ben Kerim'i öldürmek için neler yaptım senin abinden mi korkucam Cumali Koçovalı'yım lan ben 

Azer'in içinden ne çıktı öyle ya 😅

Kağan'a çok üzülüyorum yazarken 😔

X'i öğrendiniz 😒

ANLAŞMAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin