Z czasem zaczęło być lepiej,
wszystko, co smutne uleciało.
W sercu były tylko ziarna,
które na zawsze zostają.
Chciałbym być przy tobie w chwilach,
gdy będzie trzeba zebrać smutku plony.
Chciałbym wtedy znowu cię przytulić,
i być przy tobie, aż to się skończy.
Oddałem całe serce,
temu co nas połączyło.
Oddałbym je po raz drugi,
żeby znowu poczuć to, co nas łączyło.
CZYTASZ
Nostalgia
ПоэзияŻadna z tych chwil nie wróci, i to boli najbardziej. Serce pęka za każdym razem, gdy wspomnienia są wyraźne.
