Nie byłem w dobrym stanie,
dalej szedłem w zapomnienie.
Wiedziałem, że robię źle,
jednak to straciło znaczenie.
Chciałem tylko poczuć ulgę,
a zamiast niej czułem ból.
Z każdym tygodniem coraz większy,
nikt nie potrafił mi pomóc.
Staczałem się coraz bardziej,
w środku znowu byłem martwy.
Już nie potrafiłem udawać,
że jakoś sobie radzę.
CZYTASZ
Nostalgia
PoesiaŻadna z tych chwil nie wróci, i to boli najbardziej. Serce pęka za każdym razem, gdy wspomnienia są wyraźne.
