Tej samej nocy zaczęliśmy gasnąć,
najpierw ty później ja.
To bolało tak bardzo,
na sercu pojawiła się kolejna rana.
Łzy spływały po policzkach,
obraz się rozmazywał.
To była tylko jedna noc,
jednak mi wystarczyła.
Nie wiem, jak to się stało,
jak poczułem coś tak szybko.
Do dziś czuję ten ból,
choć to dawno temu było.
CZYTASZ
Nostalgia
PoesíaŻadna z tych chwil nie wróci, i to boli najbardziej. Serce pęka za każdym razem, gdy wspomnienia są wyraźne.
