စိုင္းလူ ျပန္ေရာက္ေတာ့ မြန္႔ကိုသတိရသည္ႏွင့္ ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။
"Hello မြန္ ကိုယ္အလုပ္ကိစၥနဲ႔ခရီးထြက္ေနရလို႔ခုမွအားတယ္"
"အင္း...မြန္သိပါတယ္"
"ေနမေကာင္းဘူးလားအသံကတစ္မ်ိဳးျဖစ္ေနသလိုဘဲ"
"အင္းဟုတ္တယ္"
"ေအာ္ ေဆးေသာက္ဦး"
"ဟုတ္ ကိုကို မြန္တို႔ေတြ႕ရေအာင္ေလ ကိုကိုဘယ္ေန႔အားလဲ Dateဖို႔မဟုတ္ဘဲခဏေလးဆိုရတယ္ မြန္ေတြ႕ခ်င္လို႔"
"အင္းအင္း မနက္ျဖန္ေတြ႕ၾကမယ္ေလ"
"အင္း ေက်ာင္းထဲကေတြ႕ေနက်ဧကရာဇ္ပင္ႀကီးေအာက္ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္"
"အိုေခအိုေခ see you"
----------------------------
တစ္ပတ္ေနမွေပၚလာၿပီး ဘာမွမျဖစ္သလိုေနေနသည့္သူ႔အား ဘာမွထပ္ေျပာလိုစိတ္မရွိေတာ့ပါ။အကယ္၍ မနဒီႏွင့္သူကေစ့စပ္ထားတယ္ဆိုလွ်င္ ဒီဇာတ္လမ္းမွာမြန္ကဇာတ္ပို႔တစ္ေယာက္မွ်သာ။သူကသူ႔ဘဝအတြက္မစာမနာကိုယ့္ကိုယ္အသုံးခ်ခဲ့သည္ဆိုလွ်င္ေရာ ျဖစ္ၿပီးသြားမွေတာ့ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမလဲ။
မြန္တကၠသိုလ္တက္စက ဆယ္ေက်ာ္သက္ပီပီေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးထူးခဲ့ရသည္။နဂိုကတည္းကသြက္သြက္လက္လက္ႏွင့္ စကားအရမ္းေပါတတ္သည့္ေကာင္မေလးျဖစ္သည္။ခုေတာ့အခ်စ္ေၾကာင့္ရရွိေသာဒဏ္ရာမ်ားကမြန္႔အာ႐ုံေၾကာမ်ားကိုတုံ႔ဆိုင္းသြားေစခဲ့သည္။
ကိုယ့္ဘဝနဲ႔ကိုယ္ေပါ့ေလ.....။
----------------------------
ေဆာင္းဝင္ခါစေျမာက္ေလသည္တျဖဴးျဖဴးႏွင့္လူေတြကိုငိုက္ျမည္းေစသည္။ဧကရာဇ္ပန္းမ်ားသည္လည္း အတြဲလိုက္အတြဲလိုက္အဆုပ္ဆုပ္နဲ႔ဖူးပြင့္ေနသည္။သူ႔ေမႊးရနံ႔မ်ားကလူကို ၾကည္ႏူးေစသည္။ေျမာက္ေလတစ္ခ်က္ေဝွ႔တိုင္း ဧကရာဇ္ပန္းေလးမ်ားကမိုး႐ြာေနသည့္ႏွယ္တျဖဳတ္ျဖဳတ္က်လာေလသည္။
ထိုအပင္ေအာက္ကခုံေလးေတြ မြန္မြန္သည္သူ႔အားထိုင္ေစာင့္ေနသည္။
အနီေရာင္ ပန္းပြင့္ခပ္စိပ္စိပ္ပါေသာ ဒူးဖုံး႐ုံဂါဝန္ေလးကိုႏို႔ႏွစ္ေရာင္ဆြယ္တာအပါးေလးတြဲဖက္ဝတ္ဆင္ကာ Sneakerဖိနပ္အျဖဴေလးကိုစီးထားသည္။ေက်ာလည္ေလာက္ရွိေသာဆံပင္ေတြက္ုျဖန္႔ခ်ထားကာ ထိုေကသာမ်ားသည္ေျမာက္ေလတိုက္တိုင္း လွပစြာလြင့္ကာေနသည္။
လက္ေလးပိုက္ကာ အေဝးကိုေငးၾကည့္ေနသည့္ထိုကေလးမသည္ေဖြးစြတ္ေနသည့္ပိုးဟပ္ျဖဴေလးကဲ့သို႔ခ်စ္စရာေကာင္းေနသည္မို႔ စိုင္းလူသူ႔ဆီလမ္းေလွ်ာက္လာရင္း ဓာတ္ပုံတစ္ပုံခိုး႐ိုက္လိုက္သည္။
YOU ARE READING
နောက်ဆုံးသော ❤
RomanceJust friendခေါင်းစဥ်အောက်က စည်းကျော်မှုတွေကြောင့် ပြတ်ဆဲသွားကြတဲ့ စိုင်းလူခန့်နဲ့နွေဦးရိပ်မွန်တို့ရဲ့ အချစ်ဇာတ်လမ်းလေး။ သူတို့ဇာတ်လမ်းကဒီနေရာမှာဘဲအဆုံးသတ်သွားကြတော့မှာလား?
