We are...Twins? | Louis Tomlinson| Fanfic | Dutch. | Voltooid.

29.

*Kaylee's POV*

We zijn in Frankrijk. Het is zo warm hier en vet mooi. Ik kijk vanuit mijn hotel kamer naar buiten. Naar de menigte die buiten voor het hotel staan te gillen. Er word op de deur geklopt. Ik zucht en loop naar de deur en maak hem open. ''Olaa! We moeten zo naar het concertgebouw!'' Zegt Louis blij. ''Je hoeft niet mee. Als je je echt niet lekker voelt. Je ziet inderdaad wel een beetje bleek.'' Zegt Louis serieus en ik lach om Louis' serieuze gezicht. ''Wat lach je? Ik ben serieus!'' Zegt Louis serieus en ik grinnik zacht. ''Dat zie ik.'' Zeg ik lachend. ''Hey alsof het normaal is als jij serieus bent!'' Zegt Louis en ik haal mijn schouders op. ''Daar heb je een punt. Maar ik voel me prima Boo.'' Lieg ik. Ik voel me helemaal niet goed maar ik wil gewoon naar het concert. Duhh dan kan ik dichtbij Ca- Louis zijn. ''Wete je het zeker. Je ziet ble-'' ''Ja Boo!'' Zeg ik snel en Louis knikt. ''Oke dan. Neem anders nog even een paracetamol voor de ze-'' ''Ja Boo.'' Zeg ik met een zucht. ''Ik wil alleen het be-'' ''Ja Boo!'' Zeg ik weer en Louis schiet in de lach. ''Ga je me elke keer af-'' ''Ja Boo!'' Zeg ik weer en we schieten in de lach. ''Okay Bo-'' ''Ja Boo!'' Zeg ik weer en we schieten weer in de lach. Oh shit ik kan niet lachen als ik me niet lekker voel... Als we uitgelachen zijn doe ik wat Louis zo graag wil. Een paracetamol nemen voor de zekerheid... Louis is zo afwezig. Ik wil weten wat er in zijn hoofd omgaat. Als hij maar niet zo afwezig is tijdens het concert. ''Boo? Waarom ben je zo afwezig? Waar denk je zoveel aan?'' Vraag ik en Louis zucht. ''Niet doorvertellen oke?'' Vraagt Louis en hij bijt op mijn lip. ''Boo. Waarom zou ik dat doen? Ik zou je nooit durven verraden!'' Zeg ik gemeend en Louis zucht en kijkt naar zijn handen. ''Nou.. Je weet dat ik heel graag een kinderwens heb als ik groter en ofzo...'' Vraagt hij en ik glimlach. ''Ja, en nu wil je zeker nog erger een kind omdat Hazz een kind heeft?'' Vraag ik en Louis knikt voorzichtig. ''Je kent me te goed...'' Zegt Louis zacht die nog steeds naar zijn handen kijkt. Ik trek Louis tegen me aan en aai door zijn haar. ''Aww. Jou tijd komt nog wel. Jou princes op de unicorn komt nog wel. En dan krijg je vast wel een kindje. Een jongetje en een meisje. En dan kan het jongetje het meisje beschermen.'' Zeg ik zacht en Louis kijkt me aan. ''Hoe weet je dat?'' Vraagt Louis en ik glimlach. ''Ik ken je te goed. En een gokje want dat wil ik graag en wij zijn samen een!'' Zeg ik met een glimlach. Hij glimlach en omhelst me weer. ''Dankje.'' Zegt hij lief. ''Is niks Boo.'' Zeg ik zacht. ''LOUIS! KAYLEE!'' Gilt Paul aan de andere kant van de deur. Ik pak snel mijn tas en loop met Louis mee naar de deur en we vertrekken naar het concert gebouw.

--

Yay new chapter! Tja... En nu? Ik weet het niet. Wow misschien gaat dit boek ook zo ongeveer naar zijn einde. Ik vind het steeds lastiger worden om boeken uit te rekken tot 30 hoofdstukken. Dus dit boek duurd ook niet lang meer... Sorry guys. MAAR! Ik ben een nieuw boek aan het schrijven die al snel online gaat komen! Misschien vlak voor het einde van dit boek of vlak na het einde van dit boek. Waarschijnlijk ervoor dus maybe kan je daar dan al aan zien dat het einde van dit boek er ook aan komt! :)

Lots of love!