" ហ្ហឹកៗហ្ហាយយ៎ " ថេយ៉ុង ស្រែកពេលត្រូវរាងក្រាស់អូសកន្រ្តាក់ជើងមួយទំហឹងឱ្យមកនៅចំក្រោមរាងកាយមាំទាំរបស់គេព្រមទាំងទ្រោបសង្កត់ពីលើមិនឱ្យរាងតូចគេចទៅណាបានក្រៅពីយំសស្រាក់ឡើងញ័រខ្លួនទទ្រើតដូចកូនសត្វធ្លាក់ទឹកនៅក្រោមទ្រូង ។
" នេះជាការដាក់ទោសសម្រាប់អូន វាទោសដែលអូនជាអ្នកសាងដោយខ្លួនអូនផ្ទាល់ ចនថេយ៉ុង "
ឆ្វោក*****
" ហ្ហឹកក៎ៗ ខ្ញុំមិនបានខុស ហ្ហឹក លោកប៉ាដែលជាអ្នកខុសហេតុអី្វមកដាក់ទោសខ្ញុំ ? " ថេយ៉ុង យំរលាក់ខ្លួនពេលដែររាងក្រាស់ហែកអាវគេឱ្យក្លាយជាកម្ទេចក្រណាត់ប្រៀបដូចជាចាប់ហែកទ្រូងគេដោយការចាប់បង្ខំ ប៉ុន្តែរាងក្រាស់មិនខ្វល់ថែមទាំងមិនខ្ចីស្តាប់មុននឹងអោនមកខាំបឺតនៅប្រឡោះ.ករាងតូចយ៉ាងព្រៃផ្សៃធ្វើឱ្យគេរឹតតែឈឺចុកចាប់លើសដើមថែមទៀត ។
" ប៉ាបានធ្វើអីខុស ប៉ាគ្រាន់តែស្រឡាញ់អូន ហើយប៉ាធ្លាប់ប្រាប់ហើយមែនទេថាអូនជារបស់ប៉ាតែម្នាក់គត់ អូនគ្មានសិទ្ធស្រឡាញ់អ្នកណាទេក្រៅពីប៉ា " បន្ទាប់ពីរៀបរាប់និងសម្លឹងមើលកែវភ្នែកដែលមានតំណក់ទឹកថ្លានោះហើយ ជុងហ្គុក អោនសង្រ្គប់បបូមាត់ ថេយ៉ុង ដែលបើកបំពង់.កស្រែកអោយគេកោកៗវិញនោះដោយមិនបានថ្នាក់ថ្នមឡើយ ព្រោះពេលនេះគេកំពុងតែខឹងហើយក៏ខឹងខ្លាំងទៀតផង ។
" ហ្ហឹកកៗ ... " ថេយ៉ុង យំបង្ហូរទឹកភ្នែកទាំងឈឺចិត្តស្អិតទ្រូងសឹងតែបែកប្រេះជាជម្រៀកៗពេលដែលលោកប៉ាកុំពុងតែអោនញាំញីរាងកាយគេ ។ ប៉ុន្តែទោះជាប្រឹងយំទឹកភ្នែកក្លាយជាឈាមក៏មិនអាចហាមឃាត់ ជុងហ្គុក អោយបញ្ឈប់ទង្វើដែលចាប់បង្ខំនិងព្រៃផ្សៃនេះបានដែរ ។
តើគួរបន្ទោសអ្នកណាបន្ទោសលោកប៉ាដែលហួសព្រំដែនរវាងទំនាក់ទំនងប៉ាកូនឬបន្ទោសគេដែលគិតច្រើននិងចង់បញ្ឈប់អារម្មណ៍ល្អៗដែលមានលើលោកប៉ាស្របពេលដែលលោកប៉ាក៏មានអារម្មណ៍បែបនោះមកលើគេវិញ តើគេខ្លាចជ្រុលមែនទេ ឬគេគិតច្រើនពេក ឬក៏កំសាកអោយប្រាកដទៅ ព្រោះសូម្បីតែតែទទួលស្នេហាពីលោកប៉ាក៏មិនហ៊ាននៅថែមទាំងមានអ្នកផ្សេងមកបញ្ជួសចិត្តលោកប៉ាដែលខំយកចិត្តថ្នាក់ថ្នមថែមទៀត តែគេពិតជាខ្លាច ខ្លាចសម្តីអ្នកដទៃដែលវាយតម្លៃ ខ្លាចសង្គមរើសអើង ខ្លាចគេថាអោយលោកប៉ាជាមនុស្សបែបនេះបែបនេះ ខ្លាចលោកប៉ាត្រូវគេចោទថាជាអាចារ្យសុីមាន់វត្ត ខ្លាចពាក្យតិះគន់ដិះដៀលពីអ្នកដទៃ គេខ្លាចតស៊ូមិនបាន គេខ្លាចគ្រប់យ៉ាង ។
" អ្ហាស៎...អ្ហឹកៗ ឈឺ "
" អឹសសស៎ ហ្ហឹសស៎ " ជុងហ្គុក ក្រហឹមក្នុងបំពង់.កដោយភាពស្រុកស្រួលព្រមទាំងស្រៀវស្រើបព្រោះតែភាពរឹតរួមនៃភាពទន់ជ្រាយរបស់ ថេយ៉ុង ។ គេចាប់ផ្តើមកម្រើកចង្កេះបោកផ្ទប់ខ្លាំងៗតាមអារម្មណ៍ដែលកំពុងតែក្តៅអន្ទះអន្ទែងជាកម្តៅដែលឆេះសន្ធោសន្ធៅនៃភ្លើងទោសៈដែលមាននៅក្នុងខ្លួន ។
" ហ្ហឹក ហ្ហឹសស៎ៗ អឹក ហ្ហឹកៗ " ថេយ៉ុង ទ្រហោរយំព្រោះភាពឈឺចាប់ ឈឺទាំងកាយនិងចិត្ត ទឹកភ្នែករាប់រយតំណក់ក៏ហូរស្រក់ចុះមកស្ទើរតែជោកពេញខ្លួនដែលកំពុងតែត្រូវលោកប៉ាក្រេបជញ្ជក់យកសេចក្តីសុខ អេ៎ប៉ុន្តែវាពិតជាមានក្តីសុខមែនហេស៎បើទាំងសងកំពុងតែឈឺចាប់យ៉ាងខ្លាំងដូច្នេះ ?
" អឹស៎ៗ អឹស៎ ហ្អឹស៎... "
" អឹ...អឹស៎ៗ ស៊តត " ជុងហ្គុក ខាំមាត់សង្កត់ធ្មេញគ្រឺតក្រតខឹងនិងអ្នកខាងក្រោមដែលគិតតែពីសម្រក់ទឹកភ្នែកមិនឈប់ ។ អារម្មណ៍ដែលក្តៅក្រាហាយក៏ឆាបឆេះឆួលពេញទ្រូងមុននឹងគេក៏ក្រលែងចង្កេះបោកផ្ទប់ត្រង់ចំណុចដែរផ្សារភ្ជាប់គ្នាជាមួយនិង ថេយ៉ុង រឹតតែខ្លាំងលើសដើម ។
" ហ្ហឹកក៎ៗ អឹសស៎ ហ្ហឹស៎ៗ ហ្ហឺៗ ... "
" អាស៎ " សម្លេងថ្ងូរចុងក្រោយរបស់ ជុងហ្គុក ពេលដែលដល់កោះត្រើយ នាយកន្រ្តាក់ខ្លួនតិចៗបាញ់កាកសំណល់បញ្ចូលក្នុងមាត់ច្រករបស់រាងតូចអស់ទើបដកចេញទាំងកម្រោលបង្ករជាឈឺចាប់និងអួលដល់ ថេយ៉ុង ដែលនៅក្រោមរាងកាយមាំទាំព្រមទាំងត្រូវបានតោងទាមដោយតំណក់ញើសធំៗប៉ុនៗគ្រាប់ពោត ។
" ហ្ហឹកក៎ៗ... "
" ដេកជាមួយយើងវាវេទនាណាស់ហ្ហេស៎ ទើបប្រឹងយំដល់ថ្នាក់ជិតដាច់ខ្យល់ងាប់បែបនេះ ? » នាយស្រែកគំហកដាក់អ្នកដែលអណ្តឺតអណ្តកឥតឈប់មុននឹងចាប់ច្របាច់ថ្គាមគេមួយទំហឹងនៃកម្លាំងដៃរបស់ខ្លួន ។
" មែន ហ្ហឹក ... វាគួអោយខ្ពើមណាស់ ហ្ហឹកៗ " សម្លេងតវ៉ានៃការបញ្ជួសរបស់ ថេយ៉ុង រឹតតែដុតភ្លើងកំហឹងរបស់លោកប៉ាអោយឆេះកាន់តែខ្លាំង នាយដកដៃដែលច្របាច់ថ្គាមគេប្តូរមកជាលើកត្រគៀករាងតូចអោយហើបមុននឹងស៊កបញ្ចូលម្តងទៀត ហើយក៏សង្កត់ចង្កេះរាងតូចមិនអោយគេចចេញទៅណាបានទើបធ្វើចលនាខ្លាំងៗ ។
ផ្លាប់ៗៗ៚
" អ្ហឹកក៎ អាសស៎ៗ ហ្ហឺ ស៊ត អឹម អ្ហាស៎ៗ "
" ហ្ហឹកកៗ ឈឺ ហ្ហឺៗ " ទោះបីជា ថេយ៉ុង យំស្រែកយ៉ាងណាក៏ ជុងហ្គុក មិនស្តាប់ នាយនៅតែអង្រួនចង្កេះបន្តចង្វាក់ស្នេហ៍តាមអារម្មណ៍ពុះកញ្ជ្រោលនិងភាពខឹងសម្បារដែលរាងតូចនៅក្រោមទ្រូងនិយាយបញ្ជួស ទាំងដែលរាងតូចដែលរលាក់ខ្លួននៅក្រោមទ្រូងនាយក៏ឈឺចាប់ស្ទើររស្លាប់ទៅហើយ ។
" អ្ហាស៎ៗ ធ្វើទាសកររបស់ប៉ាគឺបែបនេះហើយ យ៉ាងម៉េចអូនពេញចិត្តដែរទេ ? " ចលនាចង្កេះស្វាហាប់នៅតែសាបើអង្រួនញាប់ៗរាប់មិនឈ្នះតែលោកប៉ាក៏ខាំធ្មេញឈ្ងោមមុខសង្ហាសួរក្មេងក្រោមទ្រូងធ្វើអោយញើសដែលហូរតាមជើងសក់ប្រដេញហូរមកដល់ចង្កានិងបន្តស្រក់ទៅលើ ថេយ៉ុង ។
" អ្ហាស៎ៗ អឹស អ្ហឹកៗ អូនស្អប់លោកប៉ា អាស៎ៗ " បានលឺពាក្យស្អប់ចេញពីបបូរមាត់របស់ ថេយ៉ុង ហើយលោកប៉ាក៏អង្រួនចង្កេះខ្លាំងលើសដើមធ្វើអោយមាឌតូចស្រែកចាចប្រឹងក្រាញននៀលរើគេចចេញតែក៏ត្រូវលោកប៉ាចាប់ចង្កេះអុកផ្ញា់ចនិងពូកឡានជាប់មិនអោយរើគេចទៅណាបាន ។
" ស្អប់តាមចិត្តអូនទៅចុះបើអូនចង់ ប៉ុន្តែប៉ានឹងផ្តល់មេរៀនស្នេហាមួយដែលអូនចងចាំគ្មានថ្ងៃភ្លេច "
" ហ្ហឹកៗ ប៉ាជាមនុស្សអាក្រក់ អ្ហឹកៗ អាស៎ អ្ហាស៎ៗ "
" ប៉ានឹងកាន់តែអាក្រក់បើអូនធ្វើអោយប៉ាខឹងកាន់តែខ្លាំងជាងនេះ ចនថេយ៉ុង " ជុងហ្គុក បន្ទាបមុខសង្ហាមកជិតហើយខ្សឹបទាំងដោយហៅឈ្មោះពេញយសនិងបញ្ចេញខ្យល់ដង្ហើមធ្ងន់ៗក្បែរបបូរមាត់របស់ ថេយ៉ុង មុននឹងប្រថាប់បឺតជញ្ជក់បបូរមាត់សុីជម្ពូរម្តងទៀតទាំងកម្រោលខណៈដែលត្រគាកមាំនៅតែបន្តវាយលុកទៅភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចដែលយំដង្ហក់ដង្ហើមសឺតស៊តយ៉ាងវេទនាព្រមទាំងស្ពឹកឈឺស្កៀបពេញខ្លួនទាំងមូល ។
( ហេតុអ្វីអូនធ្វើអោយប៉ាធ្វើបាបអូនដោយដៃរបស់ប៉ា ឃើញទឹកភ្នែកអូនដឹងថាប៉ាឈឺចាប់ប៉ុណ្ណាទេ ? ) កាន់តែ ថេយ៉ុង ស្រែកយំសសឹក ជុងហ្គុក ក៏ងើយមុខឡើងលើនិងខាំថ្គាមណែនបិទភ្នែកកំឡុងពេលដែលទឹកភ្នែករមៀលស្រក់ចុះមកយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់ ។
To be Continue 🙆🏻♀️❤️
