3rd months | (三)

30 5 3
                                    

12.11.22
Cumartesi

Bilirsin, normalde her ayın ilk günü yazmaya niyetlenirdim ama bu sefer geç kaldım. Keyfî olarak değil elbet, dünya işlerine çok kaptırmışım kendimi... 12 günün geçtiğini bile fark edememişim. Tıpkı 103 günün geçtiğini fark edemeyip kabullenemediğim gibi. Sen gideli 103 gün olmuş asahi. Üç ay on iki gün, on dört hafta, yüz üç gün, iki bin dört yüz kırk saat... Ben bunu yazana kadar iki bin dört yüz kırk bir olacak.

Sensizliğe alışmadım, alışamadım. Bu hakkı tanımıyorum kendime. Sık sık bakıyorum Whatsapp profiline, babanın saçma bulduğu fotoğrafın hala duruyor profil fotoğrafında. İlk bir gülüyorum ona bakınca, sonra gözlerim doluyor yavaş yavaş. Ama biliyor musun, eskisi kadar ağlamıyorum. Bilmiyorum, belki ağlamamı istiyorsun, belki de arkadaşımın dediği gibi ben ağladıkça sen daha çok üzülüyorsun. Hangisi doğru bir fikrim yok ama eskisi kadar ağlamıyorum. Sanırım arkadaşım dediğinde haklı, bu yüzden ağlamamı azalttım. Çünkü biliyorum sen yanındayken de ağlamamı hiç istemezdin, şimdi de beni ağlarken gördüğün her vakit üzülüyorsundur. Ben senin daha fazla üzülmeni istemiyorum asahi'm. Orada mutlu ol, ben burada biraz yalnız kaldım, biraz da zorlanıyorum ama bir şekilde halledeceğim. En olmadı yanına alırsın beni değil mi? Bunu istemeye hakkım var diye düşünüyorum umarım yanlış değilimdir.

Senin orada iyi ve mutlu olduğunu umarak biraz da kendimden bahsetmek istiyorum. Seni çok özledim. Bazen en olmadık yerde, birden aklıma geliyorsun. Gözlerim doluyor şimdiki gibi. Ağlayacağım ama ortam müsait değil, daha sonrasında da atlatamıyorum içime kocaman bir öküz oturmuş gibi kalakalıyorum uzunca bir süre. Bazen de gece yatmadan önce doluveriyor aklıma seninle olan muhabbetlerimiz. O zaman etrafta kimse yok ya hani, biraz daha rahatça ağlayabiliyorum.

Bu sene sınava gireceğim ya, seninle beraber çalışmayı çok isterdim. Bir şey daha söylemeden geçmek istemiyorum, hani bir ara sana anlattığım bir grup vardı ya. Sen asıl grubumdan başka grup dinlemem dedikten sonra sana o grubu tanıtmıştım. Sanırım sana tanıttığım vakit üyelerin hepsi aktifti ama sonrasında ara veren iki üye olmuştu. Bundan pek bahsetmedim sana. Hazır aklımdaki her şeyi söylüyorken bunu da anlatayım. O iki üye gruptan ayrıldı geçenlerde, bunun için de bir hayli üzüldüm. Zaten ayın başından beri hep aklımda sen vardın, o da eklenince ekstra üzülmüş oldum ama sonrasında bunun hakkında etraflıca düşünme imkanım oldu. Baktım ki onlar ara verdikten sonra her şey kötüleşmeye başlamış. Önce onlar kayboldular, sonra sen gittin. Şimdi onlar nerdeyse hiç göremeyeceğimiz konuma geldiler. Her neyse, demek istediğim kötü şeyler gerçekten silsile halinde geliyormuş ve insanın dayanma gücü kalmıyor bir süre sonra.

Gitmeden önce son bir şey daha söyleyeceğim, orada kendine iyi bak güzelim, umarım gittiğin yerde mutlusundur. Seni seviyorum.

pain is beauty, jaesahi ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin