pain is beauty, jaesahi ✓

do you know? | miss u babe

27.03.2023
Pazartesi

Bugün her seferinde yazdıklarımdan farklı bir şekilde giriş yapmayı umuyordum ama beni bilirsin, çok da marjinal biri değilimdir. Zaten bir de aynı şeyleri kullanmaya, aynı rutinde ilerlemeye de çok takıntılıyımdır o yüzden her zamanki gibi giriş yapacağım.

Nasılsın güzelim?

Oralarda nasıl gidiyor? Her şey yolunda mı? Keyfin yerinde mi, neler yapıyorsun? Umarım artık senden daha az bahsediyorum diye benden kızmıyorsundur. Koskoca yedi ay bitmek üzere ya, bir insanın çok sevdiği için üzülmesi en fazla sekiz ay sürüyormuş diye okumuştum bir yerde. Sekiz aydan sonra tatlı bir tebessüm bırakıyormuş yüzde, güzel bir anı olarak hatırlanıyormuş. Ben seni unutmamak için elimden geleni yapacağım yine de, merak etme.

Ben iyiyim sanırım, son iki aydır falan sürekli hiçbir şeyi kafaya takmamaya ve pozitif olmaya çalışıyorum. Sık sık takılıp düştüğüm anlar oldu ama sen hep derdin, seni ancak sen kurtarabilirsin diye. Bunu biliyorum, bu yüzden takılıp düştüğümde artık orada oturup kalmıyorum, kalkmak için çabalıyorum.

Aslında bu başlığı atmanın sebebi çok daha farklıydı, bundan üç gün önce sanırım, her şey gittikçe kotüleşiyorken aklıma yine sen geldin. Seni düşünüyordum ki kendi kendime dedim, iyi ki asahi bu zamanda yaşayıp bunca kötülüğe rast gelmemiş. İyi ki her şeyin bir nebze olsa da güzel olduğu, mutlu olduğu bir dönemde aramızdan ayrılmışsın. Çünkü bu kötülükleri görüp üzülmeni asla ama asla istemezdim.

İşte bunu düşündükten sonra yazmaya gelecektim ama beni yine ve yine biliyorsun, üşengeçliğim beni durdurup yazmamı engelledi. Şu anda bunun iyi bir şey mi olduğunu kestiremiyorum ama sana bir şey söylemeliyim.

Hani bundan yaklaşık beş ay öncesinde, sana bir gruptan ve ayrılan iki üyeden bahsetmiştim ya. Hatırlarsın biliyorum. Çok üzülmüştüm, senin üstüne bir de onların gidişi beni adeta parçalara ayırmıştı. Geçen beş aydan sonra o ikisinden biri yaşam belirtisi verdi biliyor musun? Ben hala inanamıyorum açıkçası, gelmeyeceğine o kadar emindim ki!

Neredeyse bütün ümidimi kesmiştim, çünkü üstünden çok zaman geçmişti ve el kadar Japonya'da bu çocuğu gören kimse olmadıysa daha da ortaya çıkmaz diye düşünüyordum.

Artık sosyal medya hesabına sürekli mesaj atıyorum, onu iyi hissettirmek istiyorum, tekrar mutlu olsun istiyorum. Senin için geç kaldım ama onun için elimden geleni yapacağım.

Bak yine oldu saat biri beş geçe,
Sensiz geçen soğuk bir gece.
Elimi uzattım tut diye,
Tutarsan bırakmazdım seni yine.

İyi geceler güzelim, en güzel geceler senin olsun.