Azer:
Ben Azer Sancaktar kuzenine isim veren adamım Rona Asi ismi ismini verdim gözlerini ilk gördüğümde ışık ve aydınlık saçıyordu bir o kadar da asi ve hırçın bakıyordu o günden sonra benim güneşim olmuştu.
Kuzenime isim verdiğim için topraklarınd...
Yeni bölüm ile karşısınızdayım yorum yapmayı unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aracını amcasının konağının arka tarafına park ederek, gözlerini yıllardır kapalı ve bakımsız olmasına rağmen ihtişamını hala koruyan taş konağa çevirdi.
İçerde ne bulacağı hakkında en ufak bir fikri bile yoktu.Buraya onu içinde ki his ve özellikle o gördüğü rüya getirmişti.
Telefonu açarak saate baktı saat 02:00 gösteriyordu,bu saat de konağa girmek dışardan gören biri hırsız sana bilirdi onu.
Derin bir nefes alarak araçtan indi.İçin de bir yer resmen konağa girmesi için yalvarıyordu.
Parmağının ucuyla demir kilide dokundu, hala bu konağın anahtarının nasıl kaybolduğunu anlamıyordu.Bir şey den emindi babasının bir parmağı vardı bu işte .Her taşın altından o çıkmıyor muydu zaten.
Ellerini kendinden büyük demir kapıya atarak kendini yukarı çekti,bir bacağını kapının öbür tarafına attı,diğer bacağını da atarak yere atladı.Kendini hırsız gibi hissetmeye başlamıştı Azer. Elini çırparak ön tarafa doğru ilerlemeye başladı.
Hüzünle göz gezdirdi avlu da,bir zamanlar bu avlu da sesler ve insanlar eksik olmazdı dedikodu yapan evin çalışanları,Asya yengesinin kahkahaları, Alparslan amcası ve kuzeni Deniz Asil'in hayranlıkla Asya yengesini izlemeleri,Rona'sının Aze'm diye peşinden koşması.Şimdi ise bu konak kurumuş, yaprakları dökülmüş bir ağaçtan farksız değil di.
Keskin Kuzey Buz Deniz'ini aratmayacak mavi gözlerini konağın tahta kapısına çevirdi,aklına gelen anılarla sağ gözünden yanaklarına inen yaş dudaklarına doğru kendine bir yol çizdi.
Geçmiş
Azer heyecanla uçaktan indi bugün tam bir yıl olmuştu Diyarbakır'a gelmeyeli.Kuzenine İsim vermesinin üstünden tam bir yıl geçmişti.Bugün isim verdiği küçük bebek tam bir yaşına girecekdi.Onu uzun bir aradan sonra ilk defa görecekti .Rona onu görünce nasıl bir tepki verecekti çok merak ediyordu,belki de küçük bebek onu daha önce hiç görmediği için,ondan kaçacaktı bu düşüncesi kalbine bir ateş düşürmüştü.
Bilmiyorduki Azerküçükkızçocuğuonutanıyordu .Annesive Asyayengesiher zamanRona Asi'ye fotoğraflarını göstermişlerdi.Rona Asi Fotoğrafını ilk gördüğü andanberi sıkı sıkı tutmuş küçük,tombul elleriyle hiç bırakmamıştı.
Babasına kalsa hiç bir zaman dönemeyecekti, annesi sayesinde dönmüştü bir yıl aradan sonra.Ama biliyordu babası onu fazla durdurmayacaktı en kısa sürede geldiği gibi gönderecekti.
Elinde ki hediye paketini göğsüne yasladı,sırt çantasının saplarını tutarak onu bekleyen araca bindi.
