Polis Karakolu| Texting

40

Güneşin ışıkları yüzüme vurmasıyla uyanmaya başladım.

Belki ben akşama kadar uyuyacakım! Niye yani?!

Yataktan kalkmak için hareket yapmıştım ki bir anda tekrar yatağa girdim.

Evren bile yatayım diye çabalıyor! Niye yüzüme vuruyorsun ki?!

Yatağın yan tarafına baktığımda Aras yanımdaydı.

Geri zekalı!

Komodinin yanındaki su şişemi alıp kapağını açtım.

Birazdan ateşi göreceksin şu iyi gelir Aras!

Yüzüne suyun hepsini Dökmem fayda etmemiş olacak ki uyanmamıştı.

"Aras? Bayıldın mı?" Deyip yüzüne tokat atmam ile yüzünü buruşturmuştu.

"Canım acıdı ama!"

"Bana ne?? Sen niye benim odamda benim yatağımdasın?"

"Benim odam burası"

"Aaa cidden mi? Aras mal mısın?"

Yatakta dizlerini birleştirip oturmaya başladı.

"Kabus gördüm"

"Geberseydin! Niye yanımdasın oğlum!?"

"Çünkü yanında güvende hissediyorum"

"Yaa öyleyimdir ben"

"Egonu kenara çekersen konuşabiliriz?"

"Tamam"

"Enes kahvaltı hazırlamış aşağı inelim"

Elime yastığı alıp kafasına attım.

"Senin yüzünden erken uyandım ben!"

"Ya kızım ne yapabilirim! Ayrıca bencede uyanmasaydın ama yapacak birşey yok! Bırak şu yastı-" ve sözünü dahi bitirmeden iki yastık daha kafasına indirdim!

Kazanan her zamanki gibi Nehir Ilgın!

"Sen kazanmadın Nehir çünkü adil bir yarış bile değildi!"

"Sen nerden biliyorsun benim kazanmadığımı!"

"Çünkü satranç oynarken üç kere kendin oynardın daha sonra beni oynatırdın ve doğal olarak kazanmış olurdun!"

"Yoo öyle birşey olmadı! Yalan anlatma ben beş kere oynuyordum!"

Aras bana salaksın der gibi bakmaya başlayınca yataktan kalkıp kapıyı kapattım

"Bana ne! Ben kazanmıştım!"

"Ayrıca beş kere oynuyordum tamam mı!?"

"Hem sen o zaman bana; Ne zaman istersen bana karşı kazanırsın, demiştin! Kazandım işte bana ne!"

"Küs-" cümlemi dahi tamamlayamadan Aras'ın beni belimden tutup kendine çekmesiyle gıdıklamaya başlamıştı.

"Bıraksana! Ya Aras gıdıklanıyorum!"

"Sende o zaman bana söz vermiştin karşılıklıydı."

"Ben ne zaman sözümde durdum mal mısın? Ben sözümü tutmam,tutmayacağımı sende biliyordun!"

"Sende sözünü tutmadın zaten ve tutamadığın için ağladın! Ağlamakta yasaktı!"

"Ya tama gıdıklamayı kes Aras!"

"Küsmedin ama"

"Ya tamam küsmedim!"

"Gidemezsin"

"Giderim!

"Bırakmıyorum o zaman"

Göz devirdim ve koşmaya başladım. Daha doğrusu başlayamadım çünkü Aras bırakmamıştı!

"Aras bıraksana! Ayrıca karnım acıktı!"

"Gidemezsin"

"Aras hani sende yemek yiyeceksin ya! Ayrıca koridordayız bıraksana beni!"

"Gidersen gelmiyorsun ki"

"Ama karnım acıktı,sarma kokusu geliyor"

"Senin için yaptırdım annene, buraya yolladı dün"

"İyide annem güzel sarma yapmıyor ki! Kim yaptı sarmaları?"

"Annen?"

"Annem seni kandırmış yazık. Şimdi bırak beni!"

Aras bir anda bırakmasıyla koşmaya başladım lakin ben değil o koşuyormuş çünkü omuzlarındaydım!

"Aras! Seni babama şikayet ederim bak!"

"Et"

"Faruksu'yada ederim işinden olursun!"

"Et"

"Yemekte et yok yalnız ama isterseniz yaparım" diyen Enes'e göz devirdim.

"Evde bebek mi var niye bebek sandalyesi aldınız?"

"Aras Bey burada oturursunuz dedi?"

"Oğlum seni babam gönderdi Aras Bey değil! Benim dediğimi yapman gerekiyor! Ayrıca ben bebek miyim?"sorusuyla Aras'a dönmüştüm fakat o hiç oralı olmayıp yemeğini yiyordu.

"Nehir yemeğini bitir işimiz var"

"Oğlum madem işimiz vardı niye koridorda beni oyalıyorsun? Ayrıca Ahmet nerde?"

"Şevket!" Diye bağıran Enes'e o kişinin kim olduğunu soracaktım ki içeri Ahmet girdi.

Aras bana bakarak,"Ahmet valizleri topla" dedi ve Ahmet'e döndü.

Şevket diyen Enes gebersin!

"Nereye gidiyoruz?"

"Bir hafta doldu bile,ben birkaç gün fazladan tuttum önlem olarak,fakat gerek kalmadı"

"Sonunda evimi özledim!" Diyerek yemeğimi yemeye geri döndüm

"Ne demezsin bende çok özledim!" Diye Aras'ın mırıldanmasına takmadan sarmalardan aldım.

Ayrıca evimin mobilyalarıda gelmişti! Gitmeden yerleştirdiğim için evim çok güzel duruyordu. Aras'ın benim istediğim kitapları almasıyla kitaplık dolabımda dolacaktı.