Yemyeşil ağaçlar karşımızda bizi bütün dünyadan gizlemek için sıralanmış gibiydi.
Tertemiz hava kahvaltıda yaşadığımız gerginliği alıp götürmüştü.
Ruslan her geçen gün beni şaşırtma şiddetini artıyor, kendini yeni bir yüzüyle tanıştırıyordu.
İzmir'den dönerken çalışanlara koli koli Türk kahvesi aldırtmış "Bizim biraz hatıra ihtiyacımız var" diyip pişirmemi istemişti.
Üçüncü katın, ormanın içine açılan terasında ben manzaraya o bana doğru oturmuş, karşılıklı Türk kahvesi içiyorduk.
"Ben seksen yıl zaten yaşamam" diyip aramızdaki sessizliği bozmuştu.
"Bana da öyle geliyor" diye verdiğim cevap belliki hoşuna gitmemişti.
Kahvaltıdan beri aklımın bir köşesinde olan soruyu, kahvaltımız bittiğinine göre sorabilirdim artık.
"Marianayı nereye gönderdin"
Elindeki kahveyi dudaklarının arasından ayırıp, diliyle yavaşça alt dudağını yalaması birazdan kuracağı tek cümle için biraz fazla iddialı bir hareketti.
Farkında olmadan yaptığı bu hareketin bedenime bir dürtü yolladığını bilmiyordu.
Bilseydi kullanmaktan hiç çekinmediği dilini anında dudaklarının arasına hapsetmezdi.
"Evine"
Bana baktığını farketmemle, gözlerimi hızlıca dudaklarından ayırıp gözlerinin içine hedef aldığımda ne yazık ki geç kalmıştım. Ruslan Ahmalov'un belli belirsiz kıvrılan dudağının kenarı bu kaçamağımı kaçırmadığını ispat etmişti.
Salağa yatıp konuşmaya devam ettim, utançtan anında kızarmış yüzümle.
"Tehlikede olduğunu söylemiştin."
Sık sık yaptığı gibi bakışlarımın ardında arıyordu cevabını.
"Marianayı önemsiyorsun musun"
Gözlerimi devirip kurdum cümlemi.
"Önemsiyorum denemez ama tehlike altında olmasını istemem."
Ruslanın sesi celallenmişti.
"Ona ilk günden açık oldum ben Hazan. benden seks dışında bir şey alamayacağını olası bir hayale kapılmaması gerektiğini en başında söyledim. Kendi yarattığı oyuna kapıldı. Onu defalarca uyarmama rağmen insanlara kendini sevgilim gibi tanıtmaktan sosyal medyalarında bunun algısını yaratmaktan vazgeçmedi.
Tabikide onu bir tehlike içindeyken göndermedim tehlikede olmasına gerek olmadığını gösterdim herkese sadece."
Dikkatlice dinledikten sonra açıklaması bir soru işareti daha yarattı beynimde.
"Nasıl tehlikede olmasına gerek olmadığını gösterdin"
Omuzlarını dikleştirdi, cebinden bir sigara paketi çıkarıp içinden de bir tane çıkardı.
Çıkardığı sigarasını yaktı, derin bir duman alıp verdikten sonra konuşmaya başladı.
Onu ilk defa sigara içerken görmeme rağmen şaşırmamıştım.
