12|Nefes

133 27 6
                                    

Yankı beni eve bırakmaya gelmişti. İçeri girdiğimizde çantamı koltuğa fırlattım.

"Gece Ben ayrılmak istiyorum"

"Ne?"

"Evet sana o acıyı çektirmek istemiyorum" elindeki yüzüğü çıkarıp elime verdi ve giderken hızla balkon demirine oturdum.

"Gidersen bu kalp atmayacak"

"Gece sakın!"

"Bu yüzük... parmağından hiç çıkmayacağına söz verdiğinde inicem"

"Tamam söz ayrılık yok tamam mı? Hadi Gül güzelim İn ordan"

Bana yaklaştı "Yaklaşma"

"Gece sakın" bir adım daha attığında kendimi geriye bıraktım ve bir el belimi kavradı bu onun eliydi

"Gece Ne yaptığını sanıyorsun?"

"Biliyordum ölmeme izin vermeyeceğini biliyordum Yankı"

"Bir daha böyle bir saçmalık istemiyorum akşam nöbette olucam kendine dikkat et gül güzelim"

"Emredersiniz komutanım"

Gülümsedi ve yanağıma ufak bir öpücük kondurdu.

Sabah saatlerinde kapı çalmıştı üstümde kahve eteğim düğmeleri iliklenmiş eteğimin içine sıkıştırılmayı bekleyen gömleğim vardı gidip kapıyı açtım en önde Murat olmak üzere bir ton asker vardı "abi?"
İçeri yavaşça girdi "sana birşey göstericez ve büyük ihtimalle konuyu anlayacaksın"

Şaşkınlıkla yüzüne bakıyordum
"Yankıya birşey mi oldu" arkasında bir asker elinde türk bayrağı ile girdi

"VATAN SAĞ OLSUN"

gözlerim dolmuştu hızla lavobaya koştum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum arkamdan gözleri kızarmış murat girdi ve bana sarıldı yavaşça dizlerimin üstüne düştüğümde oda eğildi ve kafasını göğüsüne bastırdı.

gözlerim dolmuştu hızla lavobaya koştum hıçkıra hıçkıra ağlıyordum arkamdan gözleri kızarmış murat girdi ve bana sarıldı yavaşça dizlerimin üstüne düştüğümde oda eğildi ve kafasını göğüsüne bastırdı

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Bitti mi hikayemiz? Bu ne biçim son böyle" yavaşça kapı açıldı ve bir asker botu gördüm gözlerim yüzünü bulduğunda karşımdaki kişi yankıydı "ben hayal mi görüyorum"

"lan öldün sandım yaptığın kahpelik lan"

ayağa kalktım ve yankıya sarıldım "buna alışman gerekiyordu" kulağına yaklaştım 

"senden ayrılıyorum Yankı"

şaşkınlıkla bana baktı "bana bunu yapan bir adamla olamam anla!"

bana baktı "bitti mi hikayemiz?"

"değmemiş yankı günlerce savaşıp direnmeye"

ona öfke ile baktım elimdeki yüzüğü çıkarıp eline verdim. "sürekli bana bunu hatırlatıp mutlu olamazdık yankı gidermisin evimden"

Kalbimin Sesi (Asker Ve Doktorun Hikayesi)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin