Kalbimin Sesi (Asker Ve Doktorun Hikayesi)

13|Baba

Yankı ile sadece oturup içiyorduk
(tabi o Galatasaray haberlerine bakıyordu) yutkundum.

"Yankı bak ben" bana baktı "Ne sen?"
"Ben kriz geçiriyordum" Önüne döndü "umrumda değil" acı ile gülümsedim
"O zaman bana müsaade" bana baktı "Nereye" Kapıdaki valizimi alıp kapıyı kapattım.

Aşağı indiğimde Babamın adresini bir taksiye verdim ve son kalan paramı orda harcadım evine geldiğimde korumalar bana silahlarını doğrulttu umursamadan valizimle içeri girdim. Karşımda o adam vardı takım elbisesini düzeltip bana döndü "Kızım" gözleri gözlerime değdiğinde kaçırmadım "Baba Gidecek hiç bir yerim kalmadı" Ellerini bana doğru açtı ve hızla ona sarıldım.

Baba sevgisini ilk defa hissettim

"Yankıya birşey mi oldu?"
Ağlayarak ona baktım "ayrıldık"

"Gece ben senin baban olduğumda çok gençtim yanlış yolları seçtim ve bu yoldan devam etmek zorunda kaldım. Beni affedebilecek misin?"

"Kaç yaşındaydın?"

"19 sen doğduğunda 19dum"

"Annem?"

"Babam bana öyle öğretti ve annene her zarar vermeyişimde babaneni dövüyordu ve halanı"

"Ben seçmedim bu hayatı gece"

"Biliyorum babacım" gözünden bir damla yaş düştü.

Birkaç aydır babamın yanındaydım ha birde üvey annem... bu gün onlarla bir davete gidecektim çünkü yankıda orada olacaktı üstüme siyah bir elbise giyip hafif bir makyaj yaptım.

Davet alanına geldiğimizde hızlıca 1 masaya geçtim.

Babamlar geldiğinde birinin bana baktığını hissettim ve gözlerim etrafta dolandığında yankıyı gördüm. oldukça bitkin bir haldeydi. yavaşça önüme döndüm "hayatım dans edelim mi?" 

"ah geceyi burda bırakmak ayıp olur canım" gülümsedim "yok siz gidin ben iyiyim" babam bana baktı "emin misin tatlım" elimi babamın koluna koydum "eminim babacım" bana baktı "ama bir şartım var" ona baktım "nedir o şartın?" masayı işaret etti "ordan kendine bolca yemek dolduracaksın aylardır yemek yemiyorsun" yutkundum "aç değilim..." bana baktı "o zaman gitmiyoruz" ayağımı yere vurdum "offf tamam yiyeceğim gidin siz"

"Tamam güzelim" gülümsedim ve onlar uzaklaşmaya başladı. Birkaç birşey doldurup hızla yemeye başladım ve masaya biri yaklaştı kim olduğuna bakmadan masaya tekila koydu "Tekila" gülümsedim "Tekila içermisiniz gece hanım" ona doğru döndüm "Yankı" parmağını dudaklarıma götürdü "Burdaki Herkes beni ateş olarak biliyor prenses" gülümsedim

"Prenses..." bana baktı "sen benim prensesimsin Gece" elini çeneme görürdü "Biz ayrıldık Ateş" acı ile yutkundu

"Gece bak ben"

"Ne sen?"

"Gece bak her seferinde aklımı durduruyorsun ve ben ne yaptığımı yada ne yapacağımı bilemiyorum"

"Umrumda değil"

"İntikamını mı alıyorsun kızım?"

"Ne yaptığım seni ilgilendirmez Ateş"

"Gece konu sensin ve ben asla vaz geçmeyeceğim"

"Sen benden o gece vaz Geçtin Ateş ve bana o beş kuruş etmez dediğin babam sahip çıktı anlıyor musun?"

"Gece ben pişmanım"

"Pişmanlık hiç birşeyi değiştirmez
Bay Ateş"

"Yanında durmam kalbinin sesini değiştiriyor ama"

"O kalp senin için atmıyor ateş"

"Yankı için mi atıyor?"

"Bu kalp hiç bir adam için atmıyor ateş siz bu kalbin içindeki son külü söndürdünüz ve artık o kalp ne yankılanır nede yanar anladın mı?"

13. Bölümü sonunda bitirdim 1939291929. Kez yazdım

Hepiniz geceye kızıyorsunuz ama onu anlatın hiç aile sevgisi görmemiş bir kadın. Merih ise bu hayata zorlanmıştı bu bölüm empati yapmanızı istiyorum :)

Bir dahaki bölümde görüşmek üzere dostlar