Kalbimin Sesi (Asker Ve Doktorun Hikayesi)

11|Kıbrıs

(Murat'ın anlatımıyla)
Kıbrısa gelmiştik ve Magusadaydık.
Kızları güvenli bir eve bıraktık ve komandoların yarısını onların başına geri kalanlarda bizle geliyordu.
Sonunda Depoya varmıştık.

(Gecenin anlatımıyla)
Neredeyse 1 haftadır işkence görüyorduk ondan çok ben işkence görüyordum keşke onun çektiklerinide bana çektirselerdi onun acı çekmesini istemiyordum. Dışarıdan silah sesi gelmiş dışarı açılan kapı zorlanıyordu ve kapı açılıp içeri komandolar gidi ve Arkalarından Ali, Murat ve Halil girdi tam onlar girdiğinde diğer kapıdan Babamlar girdi ve silahlarını kaldırıp ateş etmeye başladılar.

Murat Hızla gelip elimin zincirlerini kırdı. Halilde aynı şekilde Yankının zincirlerini kırdı Ali ise bizi koruyordu elimizdeki zincirler çözüldüğünde hızla bizi dışarı çıkarıyorlardı ve bir ses duydum "Yankı!" Babamın sesiydi silahlarını ona doğrultmuşlardı "Komutanım Ateş edelim mi!" Yankı yutkundu "İndirin silahlarınız aslanlarım" Hızla muratın elinden kurtulup Yankının önüne Atladım.
Tam bir kurşun sıkılıp benim göğüsüme ateş edilecekken önüme Ali atladı ve Yere yığıldı Yankı yüksek sesle
"Ateş edin!" Diye bağırdı "Ali!"
Karşımdaki adamda yere serildi Yankı Hızla Aliyi kucağına aldı ve hızla dışarı çıktık babam vurulunca diğer adamlar geri çekilmişti "yere yatırın ve ambulansı arayın"

dediğimi yapıp yere yatırdılar "alkol yada eldiven lazım"

"arabada kolanya ile eldiven var yenge getireyim mi?" başım ile onayladım ve alinin cebindeki çakıyı alıp kolanyaladım ellerime eldiveni geçirip işe koyuldum kurşun ana damara saplanmıştı ambulansın buraya 5 dakikada gelmesi gerekiyordu ama şahire oldukça uzaktı elimden geleni yapmalıydım o benim için kurşunun önüne atlamıştı.

"yenge ölücekmiyim"

"elimden geleni yapıyorum ama sana yalan söyleyemem"

"yankı mutlu olucak"

"yaşamaya çalış"

"eğer ölürsem cebimdeki mektubu eltine verirmisin"

"ölmiyceksin"

"söyleyeyim de"

acı ile gülümsedim oda biliyordu sağ çıkamayacağını 2.5 dakikası kalmıştı göğüsünü iyice açıp kurşunu inceledim damarı patlatabilirdi o yüzden dokunmayacaktım. tam kalbin ordaki damardaydı o patlarsa kalpte patlardı son 1 dakikam vardı.

"ölüceğimi ikimizde biliyoruz doktor yengem senden son birşey isteyeceğim"

"ne istersen iste yapıcağım tamam mı?"

"şimdi ilk olarak benim odamda bir sandık var anahtarı boynumda o sandıktaki mektupları dağıt 2. olarak biz yengenle çocuk sahibi olmak istiyorduk olurda hamileyse çocuğuma vatan sevgisini öğret kız olursa doktor olsun ona yol göster ama oğlan olursa o nişanlın ona yol göstersin asker olsun" ona gülümsedim

"son sözümde şu, yengeni çok seviyorum onu iyiki tanımışım"

"oda seni seviyor emin ol"

"Vatan Sağ olsun"

"Senin ile gurur duyuyorum Şehidim"

gözleri yavaşça kapandı kalp artık durmuştu yanımdaki kalemi alıp tarihi yazdım 22/12/2021 saattide yavaşça yazdım 15:15 Murat kenarda ağlıyordu yankı yere çökmüştü halil ise şok içindeydi.

VATAN SAĞ OLSUN dediği beynimin içinde yankılanıyordu "Gece bu bi kabus değil mi?" acı ile yutkundum "O şehit oldu bunu kabullenmeliyiz"

"sen söylermisin" başım ile onayladım ambulans gelmişti murat sinirle görevlilerin boğazına yapışmıştı yavaşça anahtar ile mektubu alıp cebime koydum ve elimdeki şanlı Türk bayrağını 3 kere öpüp anlıma götürdüm aliyi ambulansa bindirirken üstüne serdim.

saniyeler dakikaları kovalarken eve gelmiştik hepimiz adeta çöküşteydik eve girdiğimde alinin eşini gördüm elinde hamilelik testi vardı ve çift çizgiydi hızla boynuma sarıldı "Hamileyim" acı ile gülümsedim "kurtuldunuz alim Nerede?" gözümden bir damla yaş düştüğünde yankı içeriye Türk Bayrağı ile girdi. "Bana şöyle dedi; seni çok seviyormuş" bana baktı "ne demek bu"

"VATAN SAĞ OLSUN" acı ile yere yığıldı zeynep ise şoktaydı onunla beraber bende yere çöktüm ve Mektubu verdim "sana vermemi istedi" mektubu verdiğimde açıp hızla okudu artık ağlamıyordu.

(1 ay sonra)

alinin mezarındaydık hayla acımız ilk günkü kadar tazeydi. eşinin elinde bebeklerinin resmi vardı karnı belli olmuştu "bebeğimiz 4 aylık oldu ali'm oğlan bir bebeğimiz olucak" acı ile söylüyordu "ama seni göremiycek" acı ile ağladı "ne diyeceğim ali ben oğlumuza ana okulunda diğer çocukların babalarını gördüğünde ne diyeceğim" yankı söze girdi "Gurur ile oğluna Senin baban şehit oldu diyeceksin"

yeni bölümde görüşmek üzere.