GÜNDEM SEBEBİM (TAMAMLANDI)

22. BÖLÜM: "GERÇEK"

selamlar.

Oy ve yorumları unutmuyoruz değil mi? Keyifli okumalar.💌

22. Bölüm: "Gerçek."

Sevgi.

Tek kelime beş harf ve sonsuz mutluluk.

İçimi kaplayan huzur yeni açan bir çiçek tomurcuğu gibi yayılıyordu. Huzurluydum, hiç olmadığım kadar huzurluydum ve tek sebebi yanımda ki koltukta oturan adamdı. Hayatıma girdiği günden bu yana huzuru tadıyordum. Meğerse yaşadığım hayat tatsızmış dedirtecek cinstedi sevgisi. Benim ona olan sevgim de her saniye katlanarak artıyordu. Sevgi güzel şeydi. Bunu da Yalın Saryeli sayesinde tatmıştım.

Ne kadar süredir yoldaydık, nereye gidiyorduk bilmiyordum. Pek de önemi yoktu aslında. Onunla her yere gitmeye vardım.

Yanında huzurlu hissettiğim sayılı kişilerdendi.

"Yalın." derken n harfini uzatarak söylemiştim. Sesim biraz mırıltılı çıkmıştı çünkü uykum vardı.

"Hım?"

Gözlerimi ovuşturdum. "Nereye gidiyoruz ki?" dedikten sonra bakışlarım arabanın içindeki dijital ekrana, sonra da köşesindeki saate kaydı. "Hemde bu saatte!"

Saat gecenin ikisini gösteriyordu.

"Doğum günü hediyeni vermeye." dediğinde Yalın'ın henüz hediyemi vermediğini hatırlayıp gülümsedim. Aklımdan çıkmıştı, o kadar güzel bir gündü ki!

"Sen benim en büyük hediyemsin zaten Yalın. Senden daha güzel, karizmatik, romantik, anlayışlı ve kaslı hediye mi olur?"

Yalın'ın kahkaha sesleri arabada yankılanmaya başladığında onu izledim. İlk defa bu kadar çok gülmüştü. Keşke onu her zaman güldürebilseydim. Bu görüntü keşke hiç bitmeseydi.

"Sen varya abayı yakmışsın bana kızım." dediğinde gözlerimi devirip elimi havada salladım.

"Sanki sen bana abayı yakmadın, peh!"

Bir kez daha güldü, bir kez daha izledim. Tekrar izledim, izlemeye doyamadım.

"Sen çok mu içtin?" dedikten sonra araba sürmesine rağmen bakışları bana kaydı. "İyi misin yani?"

Elimi iki kez göğsüme vurdum ve tek kaşımı kaldırdım. Şuan kahvehanede okey atan dayılardan bir farkım yoktu bence.

"Aslan gibiyim birader, bir sorun mu var?"

Güldü. "Estağfurullah devrem, ne sorunu olabilir?"

"Devrem mi?" diyip dudaklarımı büzdüm. "Hani ben senin güzelindim?"

Yalın yüzümün düştüğünü gördüğünde hayretle bana baktı. Zavallım ani ruh değişimlerime yetişemiyordu. Ona da hak veriyordum.

"Değilsin." dediğini duyduğumda aniden bakışlarımı ona çevirdim. Kaşlarım istemsizce çatıldığında arabayı durdu. Beklemediğim bir anda eğilip yanağımdan öptü.

"Çünküü..." dedikten sonra diğer yanağımı da öpmüştü. Ben hâlâ şok olmuş bir şekilde ona bakıyordum. "Sen benim her şeyimsin."

Sağ elim kalbimin üzerine doğru gitti ve derin bir nefes aldım. "Allah belanı vermesin Yalın!" dedim yüksek sesle. "Yüreğime indi birden öyle söyleyince!"

Tek elimi yüzüme doğru sallayarak kendime yelpaze yapıyordum.

"Gel hadi." dedi ve arabadan indi. Sanırım sonunda gelebilmiştik.