1-0 ÖNDE

TUZAK

Bir süre durup dediklerini düşündüm.
"Bazen temizlikçi ,bazen temizlikçi ,bazen doktor ,bazen de polisim."

"Bazen doktor" bu cümle beynimde yankılanıp dururken arabayı geri hastaneye yoluna yönelttim. Bunu neden hastaneden çıktıktan sonra söylemişti. Hastanede bir gariplik olduğunu hissetmiştim. Sanki bir tarafından izleniyormuş hissine kapılmıştım giderken.

Hastanedeydi. Yanılmıyordum ,emindim. O hastanedeydi. Kalbim korkuyla çarparken Oğuz'u aradım.

1.çalış ..... Açmadı

2.çalış.....Açmadı

3.çalış..... Bu kez açması gerekiyordu. 3.çalıştan fazla bekletmezdi hiçbir zaman. Bekledim ve 3.çalıştada açmadı.

4.çalış...... Açtı.

"Alo , Oğuz iyi misin ?" dedim endişeyle. 4.çalışta açmıştı , kesin başına bir şey gelmişti ve bunu işaret olarak gönderiyordu.

"Çok iyiyim Berfu ,sesin neden endişeli ?"diye sordu sakin bir sesle.

"Oğuz ,bir şey de. Başına bir şey mi geldi? Bana bir şey söyle."

" Berfu , biliyor musun hastane yatakları ,özellikle kapıları falan muhteşem."

Anlamazca Oğuz'u dinledim. Bir şey anlatmak istiyordu. Oğuz'u bozmadan ona ayak uydurmaya çalıştım.

"Hmm biliyor musun Oğuz kapı motiflerine bayılırım .. Bana biraz anlatabilir misin , evime de yaptırırım belki ?"

"Ama patlamalı ,kırmalı dökmeli bir şey yapmalısın Berfu ,tam senin tarzın olur ?"

"Kesinlikle" dedim yüzümdeki sırıtışla. Bu kadar uzun konuşmamıza nasıl izin veriyorlardı bilmiyorum ama işime geliyordu.

"Fazla radyasyona maruz kalıyorum." Dedi ve telefon kapandı. Son dediklerine kıkırdayıp yoluma devam ettim. Aynı zamanda Oğuz'un dediklerini düşünüyorum.

Kırmalı ,dökmeli. İçeride tuzak olmalıydı. Arabanın hızını artırdım ve hastaneye ulaştım. Hızlıca arabadan inip hastaneye doğru koşmaya başladım. Kalbim endişeyle atıyordu. Asansörlerin oraya doğru adımladığımda dolu olduğunu görüp merdivenlere yöneldim. Oğuz'un odasına doğru yaklaştığımda Oğuz'u aradım ama açmıyordu.

Odasının kapısına vardığımda

"OĞUZ " diye seslendim.

"Berfuu , sakın içeriye girme sakın. " diye bağırdı Oğuz

"Oğuz iyi misin, ne oluyor orada ?"

"Berfu hastaneden herkesi uzaklaştır. Kimseyi de bu kapıya yaklaştırma ve sende sakın kapıya yaklaşma . Yatağımın altında bir bomba var ve bu kapı açılırsa hepimiz patlarız." Dedi Oğuz en sert sesiyle.

Duyduklarım daha da endişelenmemi sağlarken Oğuz'a seslendim

"Oğuz , sen nasıl çıkacaksın ,sakin kendini tehlikeye atacak hareketler yapma."

"Berfu , yatağa bağlıyım zaten . Sen dediğimi yap ve herkesle beraber kendinide hastaneden uzaklaştır." dedi Oğuz sinirli çıkan sesiyle.

" Oğuz" dedim tekrar korkuyla ama Oğuz'un uyarı dolu sesini duymamla "Tamam " diyerek hastane koridoruna ilerledim. Ne yapacaktım ben ,kalbim çok hızlı atmaya başlamıştı. Kendime gelmem ve herkesi bu durumdan kurtarmam gerekiyordu. İçimden dualar ederek bir an önce hastanenin yetkili kişisine gidip haber verdim ve hastaları çıkarma konusunda bana yardımcı olacaktı .