His doctor

Chapter 22

“C–Calm!” humiwalay siya ng yakap rito at nagulat sa pinapakitang emosiyon ng binata.
“B–bakit ka umiiyak?”

“I’ll be back, wait for me.” Sabi nito bago lumabas ng kwarto habang pinupunasan ang mukha nitong natuluan ng mga luha. Hindi manlang nagtangkang sagotin ang tanong niya.

That crying Calm is really different and it made her shock a little bit. Ilang beses pa ba siyang magugulat ngayong araw na ‘to?

Tuluyan nang nakaalis si Calm. Linibot niya ang paningin sa buong paligid at ito lang ang masasabi niya, “siguradong kwarto ‘to ni Calm.”

Malaki ang silid, mabango rin. Kaamoy ng binata.

Natigil lang ang paglilibot niya nang maramdamang ang pagvibrate ng kanyang phone.

Bran Psycho calling....

“Hello.” walang gana niyang sagot sa kaibigan.

“FINALLY SINAGOT MO NA RIN!” Linayo niya ang phone sa tainga niya dahil mabibingi ata siya sa sigaw nito.
Tiningnan niya rin ang call notification niya at nakitang may 12 missed calls ang kaibigan.

“Ano’ng kailangan mo’t sumisigaw ka riyan?”

“Kamusta ka? Ayos ka lang ba diyan? May nangyari ba?”

Sa tanong ng kaibigan tila alam nito ang nangyari but that doesn't make sense. Ano namang alam ng kaibigan niya sa out-of-this-world na nangyayari sa bayan na ito?

“Oo may nangyari...” bulong niya na narinig pa rin ni Bran.

“ANONG NANGYARI? ANO KUKUNIN NA BA KITA DIYAN?”

“Bran kalma! Tumahimik ka mabibingi ako dahil sayo.”

“Okay. Sagotan mo na lang ang ta–”

“Ayos lang ako. Walang nangyari. Buo pa katawan ko.” pagpuputol niya.

“Sure ka?”

“Hindi.”

“Ano ba talaga?!”

“Okay nga. Praning much? Bye na nga.” sabay putol sa tawag.

Alangan namang magsabi siya ng totoo. Baka talagang totohanin na ng baliw niyang kaibigan na ipamental hospital siya pag sabihin niyang mga taong lobo ang mga nakakasama niya rito.

Tumawag pa ito sa kanya pero hindi na niya sinagot. Dagdag stress lang ang panggugulo ng kaibigan. Gulong-gulo ang isip niya. Hindi pa nga siya makamove-on sa nangyari eh –sino ba naman kasi ang makakapagmove on kaagad pag-ganoon ang nasaksihan hindi ba?

Akalain mong totoo pala ang mga taong lobo. Ngayon ay hindi na siya nalilito sa werewolves festival na iyan, ngayon lang din niya napagtagpi-tagpi ang mga paliwanag sa kanya ni Flower.

Napahiga na lang siya sa kama ng binata kakaisip ng kung ano-ano. Aba’y pinapasok siya rito ni Calm sa kwarto nito kung kaya’t huwag itong makareklamo sa paghiga niya.

Kakaisip ay inantok siya, ilang minuto lang ay bumigay na ang kanyang mata. Nakatulog siyang gulong-gulo ang isipan.

“JUST DO F*CK*NG TELL US WHO THE F*CK*NG BASTARD BEHIND THIS SCHEME!! WILL YOU?!!” sabay suntok ni Calm sa kaisa-isang rogues na nabuhay sa panlulusob.

Pinigilan naman siya ng kanyang kapatid at beta.
“Bro calm down. Alam mo namang kahit ilang beses mo pa iyang tanongin sa kanya ay ‘di niya masasagot dahil kinontrol lang din sila.” saad ni Chill.

Tumigil naman siya at mainit ang ulong umalis sa kulungan at tumungo sa meeting room. Sumunod naman sa kanya ang dalawa.

“You’re being out of character earlier Alpha.” saad ni Reno pagkarating sa meeting room.