Lockdown. HS

33

"Hey Mary!" Zeg ik blij als ik het gebouw binnenwandel.

Toen ik gisteren thuiskwam stond Mary al enthousiast op mij te wachten.

Ze was super blij dat ik na zo lang weer terug thuis was. Ze schrok wel van mijn nieuwe haar kleur, de vorige keer had ik blond en nu plots rood haar. Zal wel voor verwarring zorgen bij haar.

"Hey Joy, how was your day?" "Okay, I think." Zeg ik met een glimlach. "How was yours?"

"Worked in the garden, my flowers are so beautiful right now because they get soo much water here." Het regent constant momenteel in Londen, daarom zien haar bloemen er goed uit.

"I'm glad! Have a nice evening, when you need something just call me, and I'll come down okay?" Zeg ik en ze knikt meteen. "Thanks, darling, you're a sweetheart."

Ze glimlacht dankbaar en ik zwaai kort naar haar waarna ik de trap op ga. Als ik mijn deur wil openen voel ik mijn gsm rinkelen in mijn tas.

Ik probeer mijn deur te openen met mijn linkerhand en met mijn rechterhand probeer ik naar mijn gsm te vissen.

Bij de laatste rinkel kan ik net op tijd mijn gsm nemen en op de groene knop drukken, "Hey! Joyce here." Mompel ik bijna onverstaanbaar als ik eindelijk mijn deur open krijg en mijn gsm tussen mijn wang en schouder druk.

"Babe? You okay?" Hoor ik zijn Britse stem doorheen mijn gsm.

"Oh hey!" Zeg ik blij als ik doorheb dat het Harry is.

"Yeah hey, are you okay?" Zegt hij deze keer met een lach.

"Yeah you called when I was trying to open my door. I'm in now." Ik drop mijn spullen op mijn eettafel en neem mijn telefoon beter vast in mijn hand.

"How was the bank visit? And the building you went to see?" Vraagt hij geïnteresseerd en ik voel hoe mijn gsm weer rinkelt. Het is hij die me belt via facetime nu.

Ik neem op en ons gewone telefoontje wordt veranderd in een facetime gesprek.
Ik zie meteen zijn blij gezicht, inclusief zwarte zonnebril en ik denk dat hij buiten loopt.

"Hey," zeg ik opnieuw en ik zie meteen zijn grijns. "Hey. Now tell me how was it?"

"Okay, I have another English account now. Weird... I have two banks now, feels very weird." Mompel ik als ik mijn boodschappen ondertussen wegzet.

"Yeah, but I mean did they agree for the loan?" Zegt hij met een korte lach, "Oh that, yes they did. They want to 'invest' in my project. That's what they call the loan. I'll probably spend ten years paying off for it, but it's fine."

Ik kijk hoe hij op zijn lip bijt en hoe hij plots van buiten naar binnenwandelt.

"Where are you?" "Just got out of the gym. Listen, you do know I can invest in it too? Only I don't want the money back..." zegt hij opnieuw en ik zucht.

"I know, I know. But you know... we talked about this." Zeg ik snel als ik doosje eieren in mijn koelkast leg.

"Yeah, I know. But you know I can do it, I want to do it, and I'm proposing it to you. How come you would feel like charity when I just invested in your project?" Hij laat een ongelovige lach uit zijn mond waarna ik het geluid hoor van zijn auto.

"I don't know," "Think about it okay?" Ik knik klein en volg zijn bewegingen als hij de auto instapt en zijn gsm in zijn gsm-houder zet zodat hij kan verder bellen met mij.

"And the building?" "It was shit. Not the one. I'm seeing another one tomorrow and have other appointments too."

"Other? Are you going out behind my back?" Vraagt hij fake jaloers waarna ik zijn motor hoor.