Boyfriend

27

Jasmine's pov:

Μπήκα μέσα στο σπίτι και πέταξα την τσάντα μου στην άκρη. Η μαμά μου καθόταν στον καναπέ και έκλαιγε. "Τι έγινε?" Την ρώτησα σοβαρή.

"Έβλεπα τον Τιτανικό." Απάντησε.

"Και γιατί κλαις, είχαμε συγγενείς εκεί?" Τη ρώτησα και άρχισε να κλαίει περισσότερο. "Α τι, είχαμε όντως συγγενείς εκεί?"

"Είπες ότι με είδες με τον πατέρα σου?" Ρώτησε

"Αυτή η εικόνα δεν θα φύγει ποτέ από το μυαλό μου."

"Ξέρεις τι θα γίνει τώρα?"

"Θα με πάτε σε ψυχολόγο να το αντιμετωπίσω?"

"Ο πατέρας σου δεν θα ξαναέρθει."

"Τέλεια, όσο λιγότερο έρχεται τόσο λιγότερο θα τον βλέπω."

"ΤΙ ΘΑ ΚΆΝΩ ΕΓΏ ΤΏΡΑ?"

"Εμ... θα βρεις άλλον...?"

"Ο ΠΑΤΈΡΑΣ ΣΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΈΡΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΦΤΑΙΣ ΕΣΎ."

"Φταίω εγώ που είσαι εσύ ανασφαλής?"

"Είπες τη μάνα σου ανασφαλή?"

"Είσαι ανασφαλής και η άλλη γυναίκα."

"Δεν είμαι η άλλη γυναίκα, εμένα παντρεύτηκε πρώτα!"

"Ναι αλλά δεν σε θέλει πλέον, πώς στον πούτσο να στο εξηγήσω? Το 'χουμε καταλάβει, τον αγαπάς ακόμα, αλλά αυτός δεν σε αγαπάει κατάλαβέ το. Απλά σε χρησιμοποιεί, κάθε φορά που νιώθει οτι δεν μετράει σαν άντρας, έρχεται σε εσένα για να του δώσεις επιβεβαίωση και μετά καταλήγεις η καημένη."

"Μη μου το παίζεις έξυπνη εμένα."

"Δεν στο παίζω έξυπνη, αλλά σύνελθε λίγο, κοντεύεις 50 χρονών."

"49." Απάντησε και πήγα πάνω, χωρίς να σχολιάσω.

Άνοιξα το κινητό μου.

ΣΑΣ ΜΙΣΏ ΌΛΟΥΣ. ΙΟΥ. ΑΗΔΊΕΣ ΚΑΙ ΞΕΡΆΣΜΑΤΑ. ΣΙΧΆΜΑΤΑ ΌΛΟΙ. Η ΜΠΡΊΤΖΕΤ ΑΝΈΒΑΣΕ ΣΤΌΡΙ ΝΑ ΧΑΣΚΟΓΕΛΆΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΊΝΑ ΣΤΙΣ ΚΕΡΚΊΔΕΣ ΕΝΏ ΚΆΘΕΤΑΙ ΠΆΝΩ ΣΤΑ ΠΌΔΙΑ ΤΟΥ ΆΛΕΞ!

Πρέπει κάτι να κάνω! Ας πάρω τηλέφωνο την Σκάρλετ.

"Ναι-"

"ΤΟΥΣ ΕΊΔΕΣ? ΤΟΥΣ ΕΊΔΕΣ? ΛΈΕ ΤΟΥΣ ΕΊΔΕΣ?"

"ΑΝ ΤΟΥΣ ΕΊΔΑ ΛΈΕΙ? ΜΠΡΟΣΤΆ ΉΜΟΥΝ ΌΤΑΝ ΤΟ ΤΡΑΒΟΎΣΑΝ."

"ΚΑΙ ΔΕΝ ΈΚΑΝΕΣ ΤΊΠΟΤΑ?"

"Έκανα, πήγα να μιλήσω στον Άστον."

"ΔΕΝ ΣΟΥ ΕΊΠΑ ΝΑ ΜΗΝ ΜΙΛΆΣ ΣΕ ΑΥΤΌΝ?"

"ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΉΣΩ!"