Bewitching the Tempter

Chapter 18: Jerk

AJ drove me back to Manila that night. It was a long drive at dapat ay sinamantala ko na ang pagkakataon para kausapin siya at palapitin ang loob niya sa akin. But I just remained silent almost the whole ride, as I was so distracted with my weird thoughts.

At hindi ko maintindihan kung bakit ang kapatid niyang gago ang iniisip ko at hindi siya.

Damn, masyado yata akong na-carried away sa mga fucking sessions namin.

I sighed as I looked at AJ, malapit na kami sa building na inuuwian ko, and it's only minutes away before he park his car.

Ngumiti ako habang pinagmamasdan ang side profile niya. Grabe, ang gwapo talaga. He looks so unreal. Isa pa siyang mabait at aktibong estudyante, kaya rin ang daming nagkakagusto sa kanya, kaya rin siguro...pati ang kapatid ko.

I sighed. Crush na crush ko talaga siya. He's like a dream boy.

But then, I'm slowly having doubts...and I don't know why.

"We're here," nakangiti niyang sabi nang itabi ang sasakyan.

Ngumiti rin ako pabalik. "Salamat, uhm..." I paused dahil hindi ko alam kung pwede ko ba siyang tawagin sa pangalan niya o ano.

"Just call me AJ, hindi ka naman stranger sa akin." He muttered like he was able to read my mind, bahagya tuloy akong nahiya.

"Thanks, AJ." I smiled.

He sighed. "Pasensya ka na ulit, Klio. Nadamay ka pa. I understand na kayo but then, what he did was still not right. Kinuha ka niya sa party, itinakas. Damn, he's not afraid at all. My brother's still in his rebellious phase, walang kinakatakutan, walang inuurungan."

What? Naningkit ang mga mata ko.

Iyon ang lumabas na balita? Na itinakas niya ako sa party?

"H-Hindi niya ako itinakas sa party," I uttered. "H-He actually helped me, AJ. Wala siyang kasalanan."

Kinagat ko ang labi pagkatapos sabihin iyon. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nasaktan.

"Really? He didn't threaten you or anything? I know you're in a relationship but things like that are still..." nalilito niyang saad.

I shook my head.

"No, he didn't." Dahil sa katunayan ay mabuti naman ang pakikitungo niya sa akin. Sure, he's annoying, but he never forced me to do anything. Lahat ng ginawa ko kasama siya ay ginusto ko rin.

AJ still looked serious and confused after I said that ngunit hindi ko na pinansin 'yon. Lumabas na ako sa sasakyan para makapasok na ng building.

And when I was about to enter the elevator ay doon ko lang napagtanto ang isang bahay na nakalimutan kong gawin.

I forgot to fucking deny my relationship with Alaric.

Damn, I wanted to punch myself. Pagkakataon ko na sana iyon para aminin ang totoo at linisin ang pangalan ko sa taong gusto ko, but I just let the chance slip.

"Good thing you still thought of coming back."

Muntik na akong mapatalon nang makita si daddy sa tapat ng pinto ng unit ko. He looked so furious as he looked at me.

I sighed. Syempre nandito siya para pagalitan ako. Gano'n naman talaga e. Napagtutuunan lang niya ako ng oras kapag may nagawa akong mali.

"Are you rebelling now, Adrasteia?" He asked ngunit nanatili akong tahimik.

Hindi ko rin naman alam kung ano ang sasabihin ko. If I explain, wala namang makikinig. Kaya mas mabuti pang manahimik nalang.

"Hindi mo ba alam kung gaano kalaking kahihiyan ang binigay mo sa akin dahil sa ginawa mo? You know what? It's just a good thing that people bought the alibi we told them, that you suddenly felt sick kaya hindi na nakabalik sa venue! Dahil kung hindi, I don't know what I am going to do with you anymore." Pagpapatuloy niya.

Napailing nalang ako. Likewise. Hindi ko na rin alam kung ano ang gagawin ko sa inyo, just so you treat me better. Lahat naman kasi ng ginagawa ko ay mali sa paningin niyo.

"For once, why can't you be like your sister? Para naman matuwa ako sayo." He uttered again.

This time, his words were able to make me tremble. Not in fear, but in annoyance or maybe in anger.

Hanggang kailan ko ba maririnig ang ganito? Hanggang kailan ako maikukumpara kay Rachel na una't sapul palang ay alam kong magkaiba naman kami sa isa't isa?

It's just so sad and frustrating.

"Pasensya na po." I was finally able to utter after seconds of silence.

Marami akong gustong idagdag. Marami akong gustong isigaw. Pero kaya ko pa naman...kinakaya ko pang pigilan lahat.

"You just can't always do everything you want and get away without consequences, Adrasteia. Your freedom will end soon kaya gawin mo na ang lahat ng gusto ko. And after that, brace yourself. Because it's finally time to face the consequences." Aniya at mabilis na umalis sa harapan ko.

Nanlulumo akong napasandal sa pinto nang makaalis siya. I wanted to cry but my tears won't come out. Gusto ko ring magalit pero sino ba ang pagagalitan ko kung hindi naman ako makapagsalita sa harapan nila?

I felt like a total mess. Tatapang-tapang sa iba pero sa pamilya...wala...tiklop.

Mabigat ang dibdib na nakatulog ako no'ng gabing iyon and when I woke up, I was strangely looking for something...for a specific warmth and annoyance.

I went to school with a distracted mind and heavy heart, ngunit sa kabila nun ay tila may inaasahan o hinihintay ako.

I was hoping to see him. Siguro dahil kaya kong magalit sa kanya, kaya kong magsalita ng masasama, kaya kong maging ako.

I don't know how and why, pero sa tatlong araw na nakasama ko siya ay tila naging magkaibigan na kami. And I can somehow relate to him now, dahil sa mata ng mga pamilya namin ay pareho kaming pasaway at rebelde.

I want to see Alaric. I want to talk to him. But three days have passed already ay hindi pa rin siya nagpapakita sa akin. I was starting to get worried dahil baka kung ano na ang nangyari sa kanya.

Wala akong gusto sa kanya but I kind of consider him already as a friend kaya ayoko ring may mangyaring masama sa kanya. Besides, it was because of me that he got involved with that chaos.

But the next day, the worriedness I was feeling vanished when I saw him at the Sunken Garden. Napagkasunduan kasi naming dumaan dahil may i-mi-meet si Agatha and I was really surprised to see him there.

I wondered...kung pumunta ba ulit siya dahil sa akin...dahil gusto niya rin akong makita.

But my question was immediately answered when a gorgeous latina-looking woman approached him and hugged him tightly, and even kissed him on the cheek afterwards.

Damn, so he's really a jerk huh.