လရိပ်တို့ကလေးလေးချီကာလိုအပ်မယ်ထင်တာအားလုံးလိုက်ဝယ်ခဲ့တယ်
"တိုတို သားသားဗိုက်ဆာတယ်"
"ဟိတ်ကောင်လေးစကားကိုပီအောင်ပြော"
"အဟင့် !!"
ရှိန်အော်လိုက်တာကြောင့် ကလေးလေးမှာငိုမဲ့မဲ့
"မောင် ကလေးကဘာသိဉီးမှာလဲ"
လရိပ်စကာကြောင့်ရှိန်မှကလေးကြီးလိုစိတ်ကောက်တော့တယ်"
"အကို ... တစ်ကယ်အကိုဘဲ ကျွန်ေတာ်အကိုနဲ့တူလို့လှမ်းကြည့်နေတာ"
"အော်ရိုင်"
"ဟီး ကျွန်တော့်ကိုမှတ်မိတယ်ပေါ့"
"မှတ်မိတာပေါ့ ဒါကိုယ့်အမျိုးသားလေ"
လရိပ်မိတ်ဆက်ပေးတဲ့စကားကြောင့်ရိုင်မျက်နှာပျက်ကျသွားတယ်ဒါကိုရှိန်မြင်လိုက်တယ်
"အကိုအမျိုးသားကချောတာဘဲ"
"တိုတို သားသားဗိုက်ဆာနေပြီရို့"
"ရိုင်အကိုတို့သွားဦးမယ်နော် "
"ဟုတ်အကို"
ရိုင်ထွက်သွားတဲ့ကျောပြင်လေးကိုဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့ကြည့်လိုက်တယ်
"ကျွန်တော်မြတ်နိုးတဲ့ပန်းကလေးကပိုက်ရှင်ရှိနေပြီဘဲ"
"ကိုကို"
"ပြောလေမောင်"
"အဲ့တစ်ယောက်ကိုသဘောမကျဘူး"
"လရိပ်နဲ့ပက်သက်တဲ့လူတွေထဲမောင်သဘောကျတဲ့လူဘယ်သူရှိလဲ"
"ဒါပေမဲ့ မောင်က"
"တော်တော့မောင် စားစရာရှိတာစားတော့လရိပ်ပင်ပန်းနေပြီ"
လရိပ်ဝမ်းနည်းသွားမိတယ်မောင်ကသူ့ကိုမယုံကြည်ဘူး
စားသောက်ပြီးတာနဲ့အိမ်ကိုသာပြန်လာခဲ့ကြတယ်တစ်လမ်းလုံးသူတို့စကားတစ်ခွန်းမှမပြောခဲ့ကြဘူး
"ရှိန်ပြန်လာပြီလား"
ဝင်ဝင်ချင်း တွေ့လိုက်ရသူကြောင့်ရှိန်မျက်မှောင်ကြုတ်မိလျက်သား
"မင်းဘာလာလုပ်တာလဲဧကရီ အိမ်ထိန်း သူမကိုဘာလို့ပေးဝင်ထားတာလဲ"
