Yolun başındayken her şeyden habersiz ve her şeye yabancıydık. Uzun bir yolculuk, yabancı bir şehir...
Aslında Tolstoy'un da dediği gibi; tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: Ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir.
Biz h...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ryujin, Yeji,Lia ve Yuna oldukça büyük olan bu özel jetin kendileri için ayrılmış tarafındaki koltuklara oturmuşlardı. Twice'ın yarısı ise bu sırada jetin ön tarafındaki dokunmatik ekranlı masada plan yapıyorlardı.
Tzuyu jeti kullanıyorken Chaeryeong ve Jihyo da jetin ön kısmından uçuşu seyrediyorlardı.
"Bana bir daha hiç güvenmeyecekler." dedi Chaeryeong. Sesi oldukça hüzünlü çıkmıştı. En başından beri kimseye ihanet etmeyi istememişti. Hele ki yıllarını paylaştığı kızlara. O gün Stray Kids ile olan çatışmada yalnız başına kaldığında ne olduysa olmuştu zaten. Kaçırılmıştı.
Tehdit edilmişti, seçeneği yoktu. Sonra kusursuz bir plan yapılmıştı, Chaeryeong da tek oyuncusuydu bu planın. Ta ki Jeongin'i karşısında görene kadar.
Jeongin'in onu kurtarmasını beklemişti. İçinde bir süreliğine de olsa umut olmuştu. Eğer iyi bir plan yaparlarsa o malum "klon fabrikasından" kaçar giderlerdi. Ama biliyordu ki kaçtığı anda Itzy zarar görürdü.
Başarısız olmuştu. Tekrar tekrar kaybetmişti. Twice Jeongin'i de olaya dahil etmişti. Ve yalan söylemişti defalarca.
Jihyo'nun anlattığı her şey de yalandı. Klonlar vardı. Gittikçe tehlikeli olacaklardı. Şu anda kendisi de bilmiyordu o kadar klonun nereye gittiğini ama umuyordu ki Stray Kids olanları fark ederdi. Jeongin'in doğruları söyleyip her şeyi anlatması şu an kendi hayatını bile etkileyebilirdi.
Fakat sesini çıkarırsa ölürdü. O yüzden susacaktı. Bunların neden başına geldiğini de bilmiyordu elbet. O sadece bir teşkilatın üyesiydi, oldukça çaylak olan bir teşkilatın.
Twice da bir teşkilattı fakat sorun şuydu ki hem Itzy hem de Twice aynı başın gövdesiydi. Birbirlerine zarar vermek için bir nedenleri olmamalıydı. Ama olmuştu ve işte şimdi buradaydı. Yine de vazgeçmeyecekti ve elinden geleni yapacaktı, Itzy için. Gerekirse birilerini öldürecekti, hain damgası alacaktı ama Itzy'i sonuna dek koruyacaktı. Bu göreve başlamadan önce birbirlerine söz vermişlerdi. Ne olursa olsun birbirlerine sadık kalacaklardı.
Ve bir şey daha vardı, eğer ayrı düşerlerse ve bir şeyler ters giderse bir işaret bırakacaklardı. Tabii ya, bu nasıl şimdi aklına gelmişti? Bir an önce yalnız kalmak ve ne yapacağını düşünmek istiyordu. Şundan da emindi ki Jihyo ona her şeyi yasaklayacaktı.
Twice'ın açısından duruma bakıldığında oldukça başarılı olmuşlardı. Kimse ölmemişti, kaçak tablolar güvendeydi, sırlar kontrol altındaydı.
Jihyo bakışlarını elindeki iiçinde kırmızı şarap olan kadehe çevirdi. "Sana güvenmemeleri önemli değil. Bizim istediğimiz de bu zaten."
"Neden ben?"
"Sen içlerindeki en sessiz olanısın. Bu yüzden seni kaçırıp olaya dahil etmek oldukça kolaydı. Şu andan itibaren Itzy ile konuşman yasak. Odan ana salonun solundaki koridorun sonunda."
