cennet ve küllerin arasında | yeonbin

[12]

yollarım hep çıkmaz sokakların

ψ

yeonjun:
evin boş biliyor musun soobin

burdaki evin yani

bomboş oğlum bu ne

soobin:
ne bileyim ben git dedeyi bul ona sor

yeonjun bu adam sana daha bir sürü böyle insan var dememiş miydi sen niye hala amele sümüğü gibi bir yere yapışık yaşıyorsun mal herif

ben burada deli gibi gizli gizli evlere girip çıkıyorum milletle konuşup yalanlar uyduruyorum

sendeki çaba sıfır amk

yok şunu ye yok bunu ye yok şuraya gidelim yok şunu yapalım

mal mısın oğlum sen git senin gibi olan birilerini bul iletişime gir bir şey yap

yeonjun:
bilmiyorum ya

of soobin

ben fark ettim de dünyada da burada olduğum kadar yalnızmışım aslında

seninle konuşurken burada iyiyim

paramı koparmaya çalışan annem yok babam yok

arkamdan iş çevirip beni aldatan sevgilim yok arkadaşım yok

burada yatıp insanların gelip geçişlerini izlemek ve seninle konuşmak orada insanların beni yavaş yavaş öldürmesine izin vermekten daha güzel görünüyor

soobin:
ne demek şimdi bu

yeonjun:
beni bulmaya ara verebilirsin

soobin:
siktir git lan

bulacağım seni

para verecektin hani bana

ben seninle hayrına mı konuşuyorum oğlum

yeonjun:
yatağın hangi tarafta soobin

soobin:
ne yapacaksın

yeonjun:
sordum

soobin:
beni delirtmeye mi çalışıyorsun yeonjun sen

yeonjun:
sana paranı vereceğim merak etme

banka şifrelerimi falan her şeyimi veririm

yeter ki beni burda yalnız bırakmayacak kadar benimle konuş

soobin:
olmaz

yeonjun:
niyeymiş o

soobin:
bulacağım ve kurtulacağım senden

sonsuza kadar seninle uğraşamam

yeonjun:
kırıcısın biliyor musun

soobin:
doğrular bunlar ben ne yapabilirim

yeonjun:
unut gitsin o zaman

evime tekrar gir

yatak odasında yatağın yanındaki çekmecede gizli bir bölme var oradaki anahtar gardrobun içindeki kasanın şifresini açıyor

orada sana borçlandığım paranın bile fazlası vardır

hoşçakal

soobin:
ne demek bu

ne demek bu hoşçakal

nereye gidiyorsun

yeonjun:
bulunmak istemiyorum artık ve sana olan borcumu da ödüyorum

artık konuşmamıza da gerek kalmadı yani benden kurtuldun

yes

işte bu

biraz sevin

benim yerime de kutlama yap

iç falan

hadi görüşürüz

soobin:
hayır ben o parayı henüz hak etmedim

alamam

yeonjun:
ettin soobin

istemiyorum

paranı al ve bana yazma

soobin:
yazarım

bulacağım seni

daha bir sürü borcun var bana

lunaparka gideceğiz gelince

kahve içeceğiz

sarılacaktın bana

yeonjun:
vazgeçtim

çabucak kurtulacaksın işte benden sevin biraz

soobin:
yalancısın

yeonjun:
evet

soobin:
belki de ölmeyi hak ettin

yeonjun:
bu sefer abarttın

soobin:
sinirle oldu

yeonjun

ψ

yeonjun yemin ederim ki sinirle oldu

ψ

bir saniye bakar mısın

ψ

yemin ederim öyle söylemek istememiştim

yemin ederim

bir gel

ψ

bana bak

kaç gün oldu sıkılmadın mı

kaç gündür yoksun ne yapıyorsun orada

ψ

bulacağım seni tamam mı

ne ailenle ne sevgilinle ne de arkadaşlarınla uğraşmak zorunda bırakacağım seni bulunca

ψ

yeonjun

yatağım dışarı bakan pencerenin tam karşısındaki duvarın tam ortasında pencereye doğru uzanıyor

sağ taraf hep boş olur

üşüyorum

ψ