0.5

416 16 0
                                    

Psikoloğum bozulduğu icin bu hikayeyi yazıyorum

Ayna karşısındaydım.

Son günlerden sonra bırakın aynaya bakmayı, eve bile uğramıyordum.

Dışarıdaydım, mezarlıktaydım.

Onsuz 1 dakika bile geçirmek istemiyordum.

Hislerim beynimi ele geçirirken aynaya baktım.

Acınası hâldeydim.

Her zaman parlak ve hacimli olan kızıl saçlarım karışmış, kabarmıştı.

Mavilerimin içindeki ışık sönmüştü. Yorgun bakıyorlardı.

Zaten zayıf olan yüzüm gittikçe zayıflıyordu.

Yanaklarım yoktu, elmacık kemiklerim gittikçe belirginleşiyordu.

Omuzlarımda çökmüştü, kolların bir deri bir kemikten ibaretti.

Hiç bir zaman kalıplı biri olamamıştım. Ama şimdi ciddi derecede zayıftım.

Kolunu bile kaldıramayan birine, bu haktı.

Merakla tartıya çıktım.

Acaba şimdi kaç kiloydum?

47

Müthiş.

Ölüyordum.

Yavaş yavaş ölüme yürüyordum.

Hayır hayır, ölüme değil

Sevgilime yürüyordum.

24 yaşındaki, 1.75 boyundan bir kadının 47 kilo olması imkansızdı.

Çok zamana kalmaz bende ölürdum zaten.



Bu hikaye gerçekten bana zarar verdigi icin bi sonraki bolum finalooo

ben sana veda edemem | Berat Ayberk ÖzdemirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin