( මට කලින් චැප්ටර් එකෙ කියන්න අමතක උනා. මේ චැප්ටර් එකේදි ටේකුක් හම්බ වෙනවා 😁)
රණ්ඩු මැද, සිනහවල් මැද සතියක් ගෙවිලා ගියා. ජන්කුක් උනත් වෙනදට වඩා කලින් ගෙදර ආවේ හියුන්ග්ලා එක්ක ඉන්න තිබුණ කැමැත්ත නිසා. අදත් ඒ වගේම දවසක්. ජන්කුක් හිටියේ ඔෆිස් ඇරිලා ගෙදර එන ගමන්. සින්දුවකුත් මුමුණමින් කාර් එක ඩ්රයිව් කරපු ජන්කුක් ටික දුරක් ගිහින් පාරෙ අයිනෙන් කාර් එක නැවැත්තුවෙ ඔම්මගෙන් කෝල් එකක් ආපු නිසා.
📲📲📲
🐰 කියන්න ඔම්මා
👸 අනේ කුකී... උයන්න කියලා ගෙදර මොනවත් නෑ... මං බඩු ලිස්ට් එක දාන්නම් එද්දි අරන් එනවද?
🐰 ආ හරි ඔම්මා.මං මේ එන ගමන් ඉන්නේ.
එහෙම කියලා ජන්කුක් කෝල් එක කට් කරන්න හැදුවත් එහා පැත්තෙන් ඇහුනේ නම්ජුන් කතා කරන හඩ.
🐨 කුකියෝඕඕඕඕ
🐰 අම්මෝ හියුන්ග් කනත් නිකන් කීන් ගෑවා වගේ...
🐨 හීඊඊ... තොලි තොලි එද්දි මටත් කන්න දෙයක් ගේන්න.
🐱 මටත් ඕන...
🐹 කුකියෝ එද්දි මටත් මොනා හරි ගේන්ඩෝඕඕ...
🐰 අම්මෝ හියුන්ග් ඔයාලත්... හරි හරි හැමෝටම කන්න මොනා හරි අරන් එන්නම්කො...
ජන්කුක් ගියේ සෝල් වල තිබ්බ කඩේකට. ඔම්මා එවපු බඩු ලිස්ට් එක දිහා බලන් බඩු ගත්ත ජන්කුක් අන්තිමටම ගියේ හියුන්ග්ලට කන්න මොනා හරි ගන්න කියලා හිතන්. නමුත් ඔහු එක පාර නැවතුනේ දැකපු රුවක් නිසා.
🐰 ඒ එයා... ඔව් ඒ එයාම තමයි. ජිමින් හිතුවෙත් මං බොරු කිව්වා කියලා.
ඔව් ඒ එදා ජන්කුක් බංගලාවෙදි දැකපු රුව. ජන්කුක්ට ඕන උනේ ඒ කවුද කියලා බලා ගන්න. ජන්කුක් බය උනේ ඒ රුවට. ඉතින් ඒ නිසාමයි ජන්කුක් ඔහුට නොදැනි ඔහුගේ පිටි පස්සෙන්ම ගියේ. ටිකකින් ජන්කුක් වාහනේ ඈතින් නවත්තලා දුවන් ගියේ ඒ ආගන්තුක පුද්ගලයා ඉක්මනින්ම සෙර්න වනාන්තරේ තුළට රින්ග ගත්ත නිසා.
YOU ARE READING
𝑂𝑤𝑛𝑒𝑟 𝑂𝑓 𝐿𝑜𝑣𝑒 [ 𝑇𝑎𝑒𝐾𝑜𝑜𝑘 ] On hold
Fanfictionපණ මෙන් අදරේ කරපු කෙනා එකපාර අතුරුදහන් වුණොත්.....