Now listen darlin', I don't want to go ChangChan

❀

Yanında uyuyabilir miyim?

Chan ve Changbin kucaklarında ki kediye kar topu adını vermişti.
İkili kar topunu güzelce yıkayıp kurulamış ardından karnını doyurmuştu.
K

ar topuna güzel bir yatak yapmışlardı. Berry kesin kıskanacaktı.

"Şimdi sıra senin yatağında."

Chan odasına girip yatağını düzeltti ardından ise içeride uyuyan kar topunu seven Changbin'e seslendi.

"Changbin gelir misin."

Changbin uykulu gözlerle odaya girmişti.

"Şey yatağını hazır rahatına bak bir sorun olursa beni çağır tamam mı? "

"Sen nerede yatacaksın? Ben içeride yatarım sana zaten fazlaca yük oldum."

"Gerek yok ben içerdeyim zaten uyumam daha işle ilgilenmem gerek. Hadi sen yat."

"Chan cidden ben içerde yatarım."

"Hadi Changbin hadi. "

Chan odadan çıkmış içeride duran koltuğa kendini atmıştı.

Changbin yatağa kıvrılmıştı. Yastığa kafasını koydu anda Chan'ın kokusunu alması bir olmuştu. Yüzünde istemsiz bir gülümseme oluşmuştu.

Changbin gözlerini yavaş yavaş kapatmaya başlamıştı.

Chan kahvesini almış yağmurlu havayı izliyordu.
Kapı açılma sesi ile o yöne baktı.

Dağınık saçlı, yarı kapalı gözlü, siyah pijamalı uyku sersemi biri kapının önünde duruyordu.

"Neden kalktın? "

"Gök gürüldüyor."

Chan karşısında ki bedenin tatlığına gülmüştü.

"Tamam gel hadi ben bekleyim seni olur mu? "

Gözleri kapalı olan beden kapa sallamakla yetinmişti.

Chan , Changbin'in elinden tutmuş odaya götürmüştü.

Changbin'i yatağa yatırdıktan sonra rahatsız olmasın diye yere oturmuş belini yatağa yaslamıştı.

Changbin'in eli Chan'nın omzundaydı.
Changbin arada sayıklıyor ve hareket ediyordu.

Chan hâlâ uyumamış Changbin'i bekliyordu.

Changbin öksürerek uyanmasıyla Chan ayağa kalktı.

"İyi misin?"

Çalışma masasında ki sürahiden Changbin'e su dolduruyordu.

"İyiyim"

Changbin hala öksürüyordu. Elindeki boş şu bardağını Chan aldı.

"Sen neden hâlâ uyumadın? "

"Seni bekledim"

"Nasıl yani."

"Gök gürültüsü."

"Neden yerde yattın ki belin ağrıyacak."

"Rahatsız etmek istemedim."

"Chan saçmalama hani burası senin evin ve ben rahatsız olmam merak etme. Hadi gel"

"Hayır sen uyu."

"Chan lüften gel işte. "

Chan  yatağın en dibine kıvrılmıştı adeta düşmemek için çabalıyordu.
Yanında yatan beden ise Cihan'a bakıyordu.

"Chan merak etme seni yemem düşeceksin gelsene biraz daha"

"Sen şey rahatsız olma diye yanlış anladın"

"Tamam tamam gel hadi."

Chan yatağa biraz daha sokulmuştu.
Changbin'in bir omzunun açık olduğunu görünce uzanıp örttü.

Changbin gülümsemiş ve gözlerini kapatmıştı.
Chan ise karşısında uyuyan bedenin güzel yüzünü inceliyordu.
Adeta her noktasına kadar ezberlemek istiyordu.

Keşke her geceleri böyle olabilse...

_____________________________

Selam dostlarım
Nasılsınız?

Bugün kısa bir bölümle sizlerleyim.

Galiba bende mutsuz bir şeyler yazmayınca rahatsız olma hastalığı var neredeyse her hikayede biri ölüyor biri ayrılıyor kendime gıcık oldum şuan ama bu yapmayacağım anlamına gelmez hehe.

Neyse üzmeyin üzülmeyin kendinizi sevin ♡♡♡♡♡