Now listen darlin', I don't want to go ChangChan

özel bölüm

Chan iyi misin? Kapıyı açar mısın."

Changbin chan'a gelmişti. Onunla konuşması gereken önemli bir konu vardı. Amma velâkin kapı açılmıyordu.

Changbin neredeyse 20 dakikadır buradaydı sonunda canına tak etmişti .
Kapıya öfkeyle vurup kırmayı deniyordu. 7-8. Denemesinde kırmıştı.

Chan odasının köşesinde oturmuş ayaklarını karnına çekmişti.
Yanında uyuşturucular sigaralar alkoller Chan ,Changbin in geldiğini bile fark etmemişti. Yaptığı tek şey ağlamaktı hüngür hüngür ağlıyordu.

Changbin bir an Chan'ı bu halde görünce korkmuştu. Hızlıca koşup Chan'a sarılmıştı.

"Chan kendine gel lütfen genemi yaptın kendine bunu"

Chan'ın kafası Changbin'in elleri arasındaydı. Chan karşısındaki gözlerin içine dalmıştı.
Changbin, chan'a sarılmaya çalıştıkça Chan ,Changbin'i itiyordu.
Chan bir anda bağırmaya başladı.

"Git Changbin yanlız bırak beni. "

Chan tekrar ede ede sadece bu sözleri söylüyordu.

Changbin ısrarla Chan'a sarılmıştı. Biliyordu eğer bırakırsa Chan daha kötü olacaktı. Kendine zarar verecekti.
Chan azda olsa durulmuştu.
Bilinci azda olsa geri geliyordu.

"Chan ben geldim Gel hadi bana gidelim olur mu? "

Changbin, Chan'ı oturduğu yerden kaldırıp kendi evine götürmüştü.
Bitki çayları yapıp Chan'a içirmişti.
Chan biraz vakit geçtikten sonra uyuya kalmıştı Changbin'in bacağında.

Changbin çok yavaş hareketlerle kalkmıştı önce Chan'ın evine gidip odasını toplamıştı. Tüm pislikleri çöpe atmıştı.
Eve geldiğinde Chan hâlâ uyuyordu.
Changbin yere oturup koltukta uyuyan Chan'a bakıyordu.
Elleri saçlarına gitmişti. Sanki kırılacak bir cam gibi dikkat ediyordu severken.

Changbin, Chan'ı böyle görmeye dayananıyordu. Kalbine saplanan acı daha da derine batıyordu. Chan anca bir sorunu olduğunda sigara içer siyah defterine derdini yazar ardından Changbin'e anlatırdı fakat bu sefer uyuşturucu da vardı ve Changbin ile paylaşmamıştı. Changbin eve gittiğinde siyah defteri de görmüştü hemen yanına almıştı. Changbin hem Chan'ın saçlarını seviyor hem de siyah defteri okuyordu.

"Changbin'i üzüyorum, herşeyden herkesten çok kıskanıyorum, bunun adı bencillik mi yoksa sevgimi
Bugün kavga ettik sırf onu kıskandığım için gelen müşteri ona çok kötü bakıyordu. Kıskanmıştım adam Changbin'e göz kırptığı anda artık tüm devrelerim yanmıştı dayanamadım.
Adamı dövmeye başladığımda Changbin kolumdan tutmuştu sırf ona zarar vermemek için durmuştum. Adam kanlar içinde yerdeydi Changbin bana sinirli sinirli bakıyordu.
Kolumdan tutup mutfağa götürdü bağırmaya başladı. İşte o an bitmiştim. Changbin'e söz vermiştim kimseyle kavga  etmeyecektim ama Changbin konu olunca kendime hakim olamıyordum. Onu seviyorum beni bırakmasını istemiyorum."

Changbin'in göz yaşları defteri ıslatmıştı. Chan'ın saçlarına minik bir öpücük kondurmuştu.
Chan yavaş yavaş hareket ediyordu.
Gözlerini yavaş yavaş açtığında karşısındaki bedene gülümsemeler sunmuştu elini Changbin'in yanağına koymuştu.
Baş parmağı ile göz yaşlarını siliyordu.
Chan kendine geldiğinde hemen ayaklanmış Changbin'in yanına oturmuş sarılmıştı.

"Bebeğim ne oldu."

"Hiç bir şey yok bebeğim sen iyi misin?"

Chan changbin'in yanında duran siyah defteri fark etmişti.

"Özür dilerim Changbin sözümü tutamadım kendime hâkim olamadım "

"Chan bak seni herşeyden çok sevdiğimi biliyorsun lütfen bir daha bunu kendine yapma lütfen sevgilim."

"Bende seni seviyorum sevgilim özür dilerim bir daha ilk sana geleceğim. "

Chan kollarını açmıştı changbin Chan'ın kollarında yavru bir kedi gibi kalırdı. Changbin Chan'ın kolları arasına girmişti.

1-2 yıl sonra

Chan düzenli tedavilerini olmuş ve artık bu sorunlardan ayrılmıştı tabi bunda Changbin'in katkısı da fazlaydı.

İki sevgili hayatını güzelleştirmiş tüm sorunlardan ayrılmıştı.....

♡

➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶➴➵➶
Selam dostlarım nasılsınız?
Bir kusurum olduysa affınıza sığınırım. Bu hikaye boyunca beni gene yanlız bırakmadığınız için çok teşekkür ederim. Kendinize iyi bakın sizi çok seviyorum.
Üzmeyin üzülmeyin ♡♡♡♡♡