Now listen darlin', I don't want to go ChangChan

♫

Sabah kalkıp önce sıcak duşumu aldım ardından şirketle görüşmeye gittim.
Yolda atıştıracak bir kaç şey almıştım.
Sabah merdivenlerden inerken Changbin ile karşılaşmıştım. Mutlu gibiydi buda beni mutlu etmişti.

Şirkete girmiştim tüm elemanları toplamışlardı. Belirli kişilere bir kağıt verildi bende bu belirli kişilerdendim.

"Sevgili personellerimiz sizlere bu dilekçeleri vermenizin nedeni artık evden çalışmanızı istiyoruz. Şirketimiz de böyle değişiklikleri sıkca yapacağız hepinizle arada toplantılar için toplanacağız teşekkürler."

Bu habere en çok sevinen bendim galiba bir kaç saatte iş yerinde kaldıktan sonra çıkmıştım.
Hava güzeldi aklıma Berry ben ve Changbin'in gezmesi geldi. Bazen keşke biraz daha bende kalsaydı diyorum fakat kalması için ne yapacaktım eve mi hapsedecektim?
Ki neyi olarak yapacaktım bunu?

Daha fazla düşünmek istemiyordum. Arabama bindim kafam dağılsın diye radyodan bir şarkı açtım.
Akşam Changbin iş yerine çağırmıştı onun için bir hediye almak istedim.

Bir kıyafet mağzasına girdim. Changbin'in tarzını yansıtacak şeyler arıyordum.

"Merhabalar efendim ne tür bir şeyler istiyorsunuz? "

"Merhabalar aslında bende tam bilmiyorum sizin bir öneriniz varmı? "

"Yeni modellerimiz var ileride isterseniz onlara bakabilirsiniz"

Karşımda ki adam gülümseyerek diğer müşterilerin yanına gitti.
Sanki bunlar hiç Changbin'lik değildi hepsi süslü ve renkliydi.

Artık aklıma gelen son fikiri uyguladım. Siyah tişort ve şort galiba ben başka giyecek bir şey bilmiyorum.

Siyah tişort ve şortu hediye paketi yaptırdım. Elindeki paketle birlikte arabaya doğru yürüdüm.

Pantolonumun cebinde olan telefonum çalmaya başladı.

"Alo efendim Han."

"Chan akşam bir kafeye gitmeyi planlıyoruz sende gelsene."

"İsterdim ama başka bir yere davetliyim."

"Ah peki sonra bir daha yaparız."

Han'la olan konuşmamı kapattıktan sonra aklıma bir şey gelmişti. Ben ve Changbin birbirimizin numaralarını bilmiyoruz. Acaba istesem yanlış anlar mıydı?

Aklımda ki düşünce ile kendimi yiyip yitirdim. Eve gittiğimde çoktan akşam olmuştu bile.

Kapının çalınması ile o yöne doğru gittim. Karşımda onu görünce gene kalbim harekete geçmişti. Kalbimin sesini duyar diye korkuyordum.

"Selam Chan sizi almaya geldim numaramı vermeyi unutmuşum yeni aklıma geldi."

"Ah evet benimde daha demin aklıma geldi. Sen geç istersen ben hemen üstümü değişip geleyim."

"Tamam tamam bende Berry'nin tasması ve çantasını alayım."

"Tamam"

Odaya girmem ile kalbimi tutmam bir olmuştu. Bu duygulara ne diyorlardı ?
En son yaşadığımda hiç hoş şeyler olmamıştı.
Hızlıca üstümü değiştirdim.
Son kez aynada üzerimi düzelttim ve çıktım.
Changbin Berry'nin tasmasını takmış çantasını almıştı.

"Hadi gidelim."

"Tamam"
Hızlıca merdivenlerden inmiştik.

"İstersen benim arabamla gidelim sen yorulmuşsundur ben kullanayım."

"İnan hiç fark etmez."

Benim arabama doğru yürümeye başladık. Berry'i arkada koltuklara bıraktım. Changbin yanımda ki yolcu koltuğuna oturdu.

"Chan numaranı verir misin? "

Telefonumu Changbin'e uzattım.

"Sen kendi numaranı yaz sonra ara buradan."

"Tamam"

Changbin numaraları halletmişti. Çok yorgun benziyordu hem yolu tarif ediyor hem de kapanan gözlerini açık tutmaya çalışıyordu.

"Dün gece iyi uyudun mu? Pek iyiye benzemiyorsun."

"Uyudum aslında fakat sürekli kabus gördüğüm için geri uyandım."

"Ah stres içinde misin kabus görüyorsun anlatmak istersen dinlerim."

"Şuradan sağa. Yok aslında hayatım gayet güzel gidiyor sadece işi fazla kafama takıyorum."

"Kendine biraz zaman ayırsan iyi olur."

"Evet aslında izin vermeyi düşünüyorum kendime ."

"Senin için daha iyi olur hem."

"Evet. İşte geldikk."

"A ben buraya gelmiştim arkadaşımla ama kapalıydı."

"A ne güzel bir gün arkadaşlarınlada gelirsin."

Changbin arkasını dönüp berry'i kucağına aldı. Ardından arabadan indi. Berry'e gösterdiği ilgi çok hoşuma gidiyordu.

________________________________

Selam dostlarımmm

Nasılsınız günüz nasıl?

Kendinize iyi bakınnn
Üzmeyin üzülmeyin
Sizleri seviyoree ♡♡♡