METANOİA...... JİKOOK

KARŞI ÇIKMAK....2

Kook sakince kapının önüne gelib yere oturdu. Jimin çok korkuyordu. Ama onun sinirleri daha yatışmamıştı. O yüzden kapını açmayacaktı. Jimin sakince kapının önünde çöküp, son nefesini vererek yaşlı gözlerle konuştu

"Söyle bana şimdi ne yaptım? Ne işler karıştırdım bana bunu yapıyorsun.
Kook cevap ver bana. Hangi salak haraketi yaptım ki? beni odada kitledin. Ben sana ne yaptım"

Yaşlar süzülüyordu yanaklarından küçük olanın. Sessizce ağlıyordu. Gözleriyse  kapının deliğinde kalmıştı. Kook bir anda kapıyı açıp Jimine bakmaya başladı. O soğuk bakışlar Jiminin canını yakıyordu

"Sen bana ne mi yaptın?"

Kook ellerini onun ensesine gotürdü. Sonraysa boynuna doğru kaydırarak ona bakmaya başladı

"Hayatıma girdin beni mahvettin"

Bu sözler küçük olanın canını daha çok yakıyordu

"Du..rrr ne ooo...luuur. Biz eskiden çok güzel anlaşıyorduk. Bir birimizi çooo....kkkk sevvv...iiyoo....orduuuk. Yoksa bu bile sadece bir oyunmuydu? Öyll...eee...mmmiii?"

Jimin bu kadar yaşananlara ve çekdiyi acılara rağmen sormak istedi. Kook ona cevap bile vermeyi düşünmüyor sadece kardeşinin acı dolu yüzüne ve yaşlı gözlerine bakıyordu.

"Sen ne halt yiyip böyle kalçalarla böyle dar pantalon giyinip geziyorsun ki? HA?!. Bilmiyormusun bunun sonuçlarının ne olacağını? Kendin kaşındın Jimin"

Küçük olan artık ne kımıldanıyor, ne bağırıyor, ne haraket ediyor ne de ağlıyordu. O sadece başına gelecekleri bekliyordu. Kook her zaman onun ensesinde tuttuğu an onu döverdi. Ama şimdi sadece bakıyordu. Küçük olan artık bunun bir anlamı olmadığını anlıyordu. Kooka karşı çıkmak anlamsız ve mümkünsüzdü artık.

Doğru, şimdi onun canı yanıyordu. Korkuyordu zavallı. Hem ruhu, hem de bedeni acılarla dolacaktı. Kooka karşı çıkmak.......

Minik bedenin gözlerinde yaşlar süzülüyor, sesiyse boğazının derinliklerinden geliyordu. Boğazı ağlamaktan acıyordu.

Jiminin acı dolu hıçkırıklı ağlaması bütün odada yankılanıyordu. Jimin  ruhen paramparça olmuştu artık. Jiminin en boyük korkusu karanlık odada kapalı kalmaktı. Kooksa her defa bunu yapıyordu. Tek çaresi sabr etmekti. Yalnız Kook bunu aldırmıyordu bile. Jimin gözyaşları içerisinde bu kabusun ne zaman biteceğini bekliyordu.

Kook sinirli halde kendide Jimini de ensesinden tutup aşağıya oturdu. Küçük olanın gözyaşları  yanaklarında kurumuştu. İçindeki duygular hepsi mahvolmuştu. Kook alayla sırıttı

"Hiç karşı çıkmadın. Neden acaba?"

Kook derin nefes alarak küçüğünün gözlerinin içine bakarak sormuştu Jimin yorgun sesle.

"Bunun bir anlamı yok artık. Zaten karşı çıksaydım daha çok canım yanacaktı."

Jimin soğuk ve hissiz bakışla konuşmuştu. Jiminin kanlı ve küçük dudakları artık morarmıştı. Kook onu odaya sürükleyerken düşmüştü zavallı. Kook sakince Jimine bakarak kısık sesle.

"Bitti artık sinirli deyilim. Ne istiyorsun yap. Cezan bitti."

Jimin siyah ceketi eline alarak kollarından geçirdi. Minik beden bu odadan çabuk çıkmak ve artık canının az yanmasını istiyordu. Burada kalırsa daha fazla canı yanacaktı. Jimin bunu biliyordu. Jimin hızla merdivenleri inerken Kookun sesi kulaklarında yankılanmaya basladı.

"Gecenin birinde nereye gidiyorsun küçük kardeşim"

Jimin sinirle bağırdı

"Seni hiç alakadar etmez kardeşim"

Jimin Kooka verdiği cevaptan ve Kookun onun yanına gelmesinden korkarak hemen evi terk ederek kendini sokağa attı.

Jimin sadece bir insana, bir mekana gidecekti. Taeye! Tae ona destek olacak onu dinleyecek, ona yardım edecekti. Jimin bunu biliyordu. Tae onu yalnız bırakmazdı hiç bir zaman. Eğer bu ana kadar Tae olmasaydı Jimin arkadaşı Taeye değil lavobaya girip orda canına kıyacaktı

Jimin yağmurun altında koşarken aklına gelen şeyle gözleri dolmaya başladı. Yaşlar süzülüyordu yanaklarından sessizce.

Jimin hıçkırıklarını yutuyordu her zaman olduğu gibi. Aklına gelen o anlar onun gözyaşlarının hızlı akmasına sebep olmuştu. O sadece huzurlu bir kaç gün keçirip sakinleşmek istiyordu. Taese ona bu huzuru sağlayacak yegane insandı. Jimin biliyordu Tae her şeye rağmen ona destek olacaktır.
❤💙💚💜❤💙💚💜❤💙💚💜❤💙💚💜

Okuyan her kese çok teşekkür ederim. Okurken⭐ basmayı unutmayın.

⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡⚡

Elam iyiki varsın senin sayende burada kitap yazmaya başladım seni çok seviyorum. İyiki varsın.