METANOİA...... JİKOOK

SEN BENİMSİN...4

Jimin sadece dua ediyordu içinde. Ne olur Kook uyumuş olsun. O anne ve babasının odasının önünden sessizce geçti. Sıra Kookun odasındaydı. Kapıya yaklaştığında kapının aralık, odanın boş olduğunu fark etti. Jimin çok telaşlanmıştı ama Kookun lavaboda olduğunu düşündü kendince. Yalnız nerden bile bilerdi ki, bu canavar onu odasında bekliyordu. Jimin odasına girip üstündekileri çıkardı. Okul kiyafetlerini alıp banyoya girdi. Güzelce duş yapıp, saçlarını kuruttu. Okul kıyafetlerini giyinip banyodan çıktı. Çıkarken kendince konuştu

"Belki uyuyor sessiz olmam lazım başıma bela almak istemiyorum"

Sonra ellerini bir-birine kitleyerek

"Sakin ol Jimin annemler evdeler. Onlar yan odada uyurken o sana bir şey yapamaz"

Kendine bunları söylerken,bir anda gözleri sinirle ona bakan Kookla kesişti. Kook sinirli ve çılğın gözlerle ona bakarak fısıldadı

"Demek geldin ha? Neredeydin sen? Sen nereye gide bilirsin ki sarı civciv?"

Jimin bıkkınca fısıldadı

"Ne istiyorsun benden?"

Kook sinsice kıkırdayarak

"Hiç bir şey. Sadece bir şeyi unutma senin hayatın benim ellerimde. Dua et ki, bizimkiler uyuyor. Yoksa seni ben evire-çevire güzelce.....anladın sen değil mi?"

Jimin hiç bir şey söylemedi. Okula geç kalıyordu. O sakince Kookun yanındakı çantasını alıp sırtına geçirdi. Çıkış kapısına doğru gitmeye başlarken Kook onun arkasından bakıyordu. Jimin korkudan arkasına dönmedi. Ayakkabılarını giyinmek için eğildiğinde Kook arkadan yaklaşarak kalçalarını sıktı. Jiminin canı yanmıştı ama o bunu umursamadı.
Kook sakince fısıldadı

"Sana zihin açıklığı diliyorum küçük civciv"

Kook Jiminin boynuna doğru eğilerek o ince deriye dudaklarını dokundurdu. Öptü usul usul. Jimin sessizce elini ağzına götürdü. Yaşlar süzülmeye başladı yanaklarından. Kook onun canını yakmıyordu. Ama Jimin Kooktan korkuyordu. Jimin bir an elini ağzından çekerek kırık sesle fısıldadı.

"Okula....ge... geç kalıyorum bırak gitmem lazım. Ne olur.... bu son sınıf gitmezsem okulu bitiremem."

Kook onun ince belindeki kollarını aşağı indirdi. Jiminin boynunda küçük
bir morluk vardı. Kook buna sinsice sırıtarak

"Sen benimsin bunu unutma! Sari civciv. Kimse sana yaklaşamaz!"

Jimin onun bu sözlerine bir şey demedi. Sadece kapını açıp dışarı çıktı. Serin hava onun boynuna değdiği an irkilmişti küçük beden. Ama umursamamıştı. Alışmıştı buna Jimin.

Okul sessiz geçmişti. Arkadaşları bir şeyler sorsalarda Jimin kimseye bir şeyler anlatamamıştı. Tam eve giderken Kai Jimine yaklaşıp konuştu.

"Jim Jim bu gün dedem bize gelecek. Bende sigara görürse beni gebertir. Sen bunları saklaya bilirmisin?
Söz yarın senden geri alıcam"

Jimin başını olumlu anlamda salladı. Kai ona sarılarak teşekkür etti. Sonra ise kendi evine doğru yürüyerek gözden kayboldu. Jimin elindeki sigarayı cebine koydu ve boş sokaklarda yürümeye başladı. Eve dönmek istemiyordu. Ama dönmeye mecburdu. Gidecek yeri yoktu Jiminin.

Jimin eve döndüğünde artık gece yarısı olmuştu. O sakince anahtarla kapıyı açıp, odasına doğru yürüdü.

Ailesi ve Kookun çoktan uyuması gerekiyordu. Jimin odasına girip üstündeki ceketi çıkarıp yatağa koydu. O çok yorgundu ama dersleri çok olduğu için laptopu açıp referansını yazmak için masanın arkasına oturdu. Ani açılan kapıyla Jimin çok korkmuştu. Kook sinirli bakışlarla Jimine baktı. Jimin başına bir şeylerin geleceğinden artık adı kadar emin olmuştu. Kook bugün onun canını çok yakacaktı. Jimin sadece sakin kalırsa Kook belki gider sanmıştı ama yanılmıştı bu minik bebek. Kook odaya girip Jiminin yatağının üstünde oturdu. O Jimine bakarak dilini ağzında gezdirmeye başladı

Jimin artık kendi beyninde

"Ahh Jimin ahh yine kendine kuyu kazdın. Başa gelen çekilir yapacak bir şey yok. Mecbur ne söylerse susucaksın belki gider kendiliğinden".

Ama Jimin unutmuştu cebindeki sigara onun bu gününü dahada mahvedeceğini..

💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙💙
Elam iyiki varsın senin sayende burada kitap yazmaya başladım seni çok seviyorum.
************************************
Okuyan her kese çok teşekkür ederim. Okurken⭐ basmayı unutmayın.