Mine!♡

Başka bir evrende..

Sabah Chifuyu Bajiyle Hanagakinin evine uğramış ama onu bulamayınca okulda olduğunu düşünüp yollarına devam etmişlerdi.

Manjiro ise sınıfta öylece oturuyorken Hanagakinin orada olmadığını farketti. Genelde herkesten önce burada olurdu. İçinde kötü bir his vardı..

Bir süre sonra Baji gelip Mikeyin yanında oturdu. Baji gelir gelmez Hanagakiyi sordu Mikey, ama olumlu bir cevap alamadı. Bu onu daha çok endişelendirmişti, kalbi sıkışıyor, nefesi daralıyordu..Emindi, mavilinin başına bir şey gelmişti..

___________________________________________

İlk ders biter bitmez çetesini her zaman toplandıkları tapınağa toplamış, kendisi de merdivenlerde durmuş Hanagakinin aranma emrini vermişti Manjiro. Çete emri duyar duymaz maviliyi aramaya çıktı.

B; Merak etme Chifuyu, bulacağız onu.

M; Evet Matsuno. Onu kaçıranı kendi ellerimle geberteceğim!

___________________________________________

Saatler geçiyordu ama Manjiro'nun deniz'inden bir haber yoktu. Artık delirmek üzereydi lider. Yer yarılmış içine girmişti sanki Hanagaki!
Manjiro onu kimin kaçıra bileceğini düşünüyordu ama aklına hiç kimse gelmiyordu. Sonuçta okulda onunla dalga geçen bir grup veletten başka düşmanı yoktu ki Hanagaki'nin?

___________________________________________

Akşama kadar şehirin her yerini aramıştı Toman. Bazıları artık evlerine çekilmişti. Ama Chifuyu, Baji, Mitsuya, Hakkai, Sanzu, Draken ve bazıları hâla aramaya devam ediyordu.
Mikey ise haraket etmeyen motorunda öylece oturuyordu. Bu saate kadar motoruyla heryeri defalarca turlamıştı ama maviliden hiç bir iz yoktu.
Mikey gözlerinin dolduğunu hissediyordu.. Abisi öldüğünden beri ağlamamıştı, peki şimdi neden gözlerinden yaş geliyordu? O kızlara özenen ucube Mikey için bu kadar mı önemliydi? Gözlerinden yanaklarına düşen gözyaşları bu sorunun cevabıydı. Evet, daha yeni tanıştığı, tiksindiği, alay ettiği o feminen erkek Manjiro'nun değerlisiydi. Değerlisini kaybettiği için delirmek üzereydi Mikey. Ne yapacağını hiç bilmiyordu..

Kız kardeşinin aramasıyla anca kendine geldi Manjiro

E- Bu saatte nerdesin Mikey?

M- İşim var Emma..

E- Nasıl bir iş bu?

M- Değerli birini kaybettim Emma, koruyamadım onu..!

E- Oh..eve gel Mikey, yarın aramaya devam edersin.

M- Ya çok geç olursa?

E- Sakin ol Mikey! Ağlıyor musun sen?!

M- ...

Telefonu kardeşinin yüzüne kapatıp cebine koydu Mikey. Ne yapacağını bilemiyordu artık. Motorunu çalıştırıp bir kez daha değerlisini aramak için yollandı.

___________________________________________

Hanagaki artık dayanamıyordu.. Kollarında, bacaklarında, boynunda, nerdeyse heryerinde kesikler, yaralar bırakmıştılar onu kaçıranlar. Yüzü yumruklandığı, dövüldüğü için mormordu. Altın sarısı saçları dağılmıştı. Deniz mavisi gözleri parlamıyordu artık. Tüm gece taciz edilmiş, işkence denilebilecek şeyler yaşamıştı. Kendinden iğreniyor, kirlenmiş hissediyordu Hanagaki..
Kurtarıcısı bu kez gelmemişti onu kurtarmaya..
Keşke daha dikkatli, daha güçlü, daha zeki, daha cesur olsaydı diye düşünüyordu Hanagaki.
Hissettiği bu acı onun için fazlaydı evet. Ama daha çok acıtan kalbindeki özlem duygusuydu. İlk arkadaşı Chifuyu'yu, onun şımarık sevgilisi Bajiyi, en önemlisi de ilk ve tek aşkı Manjiro'yu özlemişti Hanagaki.

Yavaş yavaş bilincini kaybettiğini, gözlerinin kapandığını hissediyordu..Galiba herşey buraya kadarmış diye düşündü. Gözleri yavaşca kapanırken aklına Manjiro geliyordu. Demek ki ölmeden önce de düşüneceğim kişi Sano Manjiroymuş diye geçirdi aklından. Manjiro'nun onu kurtarması, Chifuyu'nun evinde ona yaklaşması, okula birlikte gitmeleri, o güzel sesi ve gülüşü, gece karanlığı gözleri, nefesinin sıcağı, kokusu..herşeyi hatırlıyor, hissediyordu Hanagaki.

Ölecekse bile pek üzüldüğü söylenemezdi. Hayatı boyunca çok az gülmüştü yüzü. Eğer ölürse onu merak edecek bir ailesi de yoktu. Sadece Chifuyu ve Baji'nin üzüleceğini düşünüyordu. Belki Manjiro da üzülürdü..
Tek pişmanlığı Manjiro'yla daha çok zaman geçirememek, daha fazla yakınlaşamamak, onu sevdiğini söyleyememekti..

İşte..gözleri kapandı. Artık sadece kulaklarında belli belirsiz sesler duyuluyordu.. Gözlerinden bir damla yaş aktı Hanagaki'nin, artık kulağına Mikeyin sesi geliyordu.. Gerçek olmasa bile son anlarında bu güzel sesi duyduğu için mutluydu..

Başka bir evrende yine seni seveceğim Manjiro..

(Final mı yapayım devam mı edeyim sizce?)