AŞK PEŞİNDE 5 YIL

-21-

Merebaa... arkadaşlar bildiğiniz -ya da bilmediğiniz üzere asgadasf - kitabı iki bölüm ben, iki bölüm damla elif olacak şekilde yazıyoruz. Ama damla elifin interneti olmadığından birkaç bölüm muhtemelen benden gelecek.. sabırlı olmanızı diliyorum veee öpüyorumm...

------------------

*Kıvanç'ın ağzından*

Günlerdir Hande yanıma gelip gidiyor ve herseferinde seni seviyorum diye fısıldıyor. Ona cevap vermek için çabalıyorum ama olmuyor. Bir türlü konuşamıyorum. Hareket dahi edemiyorum. Hayatımda ilk defa birine aşık oldum ve bunun son olacağına inanıyorum çünkü, seveceğim kişiyi öyle mükemmel seçmişim ki..

Hiç kimse birbirini bu kadar çok sevemez. Ben... Kıvanç Yıldırım. Asi, kötü, duygusuz, kalpsiz çocuk. Herkese kafa tutabilen güçlü bir pislik.. Hande? Şirın, tatlı, herkesin sevebileceği, sıcak kanlı, yardım sever, bir melek.. peki nasıl olurda bu kadar mükemmel bir çiftiz??

Tabii yaa. Cevap benim. Benim değişimim. Yıllar önce içimde kaybolan o mutlu çocuğu Hande  çekip çıkardı. Kendimi bir tek onun yanında mutlu hissedebiliyorum. Onu çok seviyorum.

Doktorları da duyuyorum Hande yanımda olduğunda iyi, benden uzak olduğunda kötü oluyormuşum. Ama artık Hande her gün her saat yanımda. O gittiğinde kötü olduğumu bende fark edebiliyorum çünkü o benim mutluluk sebebim ve o gidince benim de yaşama tutunmak için bir nedenim kalmıyor malesef.

Ama dediğim gibi Allah'ın her günü yanımda olduğu için artık yavaş yavaş yoğun bakımdan çıkmaya yaklaşıyormuşum. Ve doktorlarda artık benim onları duyabildiğimi biliyorlar. Yakın zamanda göz yaşı dökebilecek ve gülümseyebilecek yani kısaca yüz kaslarımı hareket ettirebilecek duruma gelecekmişim.

İyileştikten hemen sonra Hande ile kafamız estiğinde, canımız sıkıldığında gidebileceğimiz bir ev ya da kulübe alacağım bir kaç işimi de hallederek her zaman Hande'nin yanında olacağım. Her zaman..

-------------------__ bir hafta sonra__----------------__ one weeks later__--------------__ van viiks lidır__---------------

*Hande'nin ağzından*

Dün gece olanları tekrar hatırladım. Yavaşça gülümsedim. Onu seviyordum. O benim tek kahramanımdı. Kıvanç...

--Ne olduğunu merak edin azıcık söylemicem sjssjkssjsjsj--

Kafamı cama yasladım. Ya da sert plastiğe neyse ne işte. Olanları düşündüm. Beraber yattığımız çadırı kolunu birden atıp beni kendine çekişini.. sırf ben insanlardan utanmıyım diye koca gezi alanını kapattırması.. nasıl da seviyordum onu. Nasılda seviyordu beni...

Odun değildi aslında. Sadece alışkın değil. Sert çocuktu sonuçta. Ama yinede beni sevdiğini  her fırsatta belli ediyordu. Hele dün geceden sonra..--merak ediyorsunuz biliyorum zaaaazaaazaaa--

Tekrar geriye döndüm. Benim unuttuğum doğum günümü benim bilmiyordur herhalde diye düşündüğüm çocuğun unutmaması. Bana çıkma teklifi edişi, sonra benim attan düşmem. Daha da geriye gidersek o pisliği hatırladım. Birden iğrendim. Onun ismini hatırlamak istemiyorum anladınız siz..

Tamam anlamadınız siz yine söylüyorum EFE pislik yaa öküz ayi hayvan piç. Biliyorum ağır oldu biraz ama o bunların hepsini hak ediyor.

Her neyse. Beni nasılda kıskanmıştı ilk zamanlar. "Seni seven çok" demişti. Yere gözlerini dikerek. Nasılda gülümsemişti öyle.. ahahah yengeç taklidi yapıp Kıvanç'a yakalandığım o gün geldi aklıma. Nasılda gülmüştü. O gülüşünü daha doğrsuu kahkahasını iki kez görmüştüm sadece.