Living Queen [COMPLETED]

CHAP 3

That Whaila's bestfriend getting to my nerves!

Fifty fifty na ang buhay ngayon ni Calina kaya kailangan ng kuhanin ang cure sa mga Chin, kanina pa nagwawala ang mga magulang ng biktima dito at sinasabing sasampahan ng kaso ang University ko. As if they can do that.

After that scene, I went home and headed straight to my room to clean up, gustong-gusto ko ng humiga pero may kailangan pa akong gawin para matapos na kaagad ito.

Lumabas ako ng kwarto at nadatnan kong walang katao-tao dito sa paligid ng mansion, siguro nagpahinga na ang mga kasambahay. I went to the kitchen and brewed some coffee, and there was no one else in the kitchen, nasaan ba ang mga tao rito at nakapa tahimik parang haunted house.

I went back to the room and picked up the cellphone in my bed para tawagan si butler Luke. Dalawang ring palang ay sinagot niya na agad ito

"Yes mi lady?" He asked.

"Where are the people here in the mansion and you?" I asked while sipping my coffee.

"Day off ngayon ng mga kasambahay ngayon, at narito ako sa headquarter ngayon, young lady."

My forehead furrowed "Ginagawa mo r'yan?" Ano naman ang ginagawa nitong Buttler sa HQ, wala naman akong inutos.

"Tinawagan po kasi ako ni Master Deither, may sinabi lang pong mahalaga." He said, I just nodded kahit hindi niya naman nakikita.

"Okay then." Pinatay ko na ang tawag, inubos ko muna ang kape ko bago ulit ako lumabas ng kwarto at dumeretso sa basement.

Noong bata ako ay masyado akong malikot at maexplore sa mansiong ito kaya nadiskubre ko ang basement na 'to, yung time na 'yon kay Gab ko lang sinabi ang nalaman ko.

Pero sinabi rin namin ito kay mom and dad, akala namin ay magagalit sila but I was wrong, ngumiti sila sa amin na parang proud na proud at sinabing "Mapapasainyo 'yan balang araw." wala akong naintindihan that time pero habang tumatagal ay naiintindihan ko na ang lahat.

Nilapit ko ang mata ko sa may screen na nagsisilbing password nitong pinto, nagbukas ito at pumasok na ako, sumalubong sa akin ang madilim na silid at hindi magandang amoy, kusang nagsara ang pinto kaya mas dumilim lalo, but I can handle the darkness in my eyesight, isa 'to sa enensayo namin ni Gabby.

Pumunta ako sa switch ng ilaw, pag bukas ko nito ay mga nagkalat na armas at upos ng sigarilyo ang nandito, hindi na ako nagulat, sanay na, ganiyan naman kumilos ang tatlong lalaki, hindi marunong maglinis ng kinalat.

Humanda kayong tatlo sa'kin mamaya.

Lumakad ako sa pasilyo at dumeretso sa isang kwarto dito sa basement, I opened the door and entered.

"Hmm...you're still alive."

The man was sitting on the floor with his hands and feet chained, and he looked at me weakly.

Wala siyang imik kundi ang pagdaing dahil sa panghihina at pananakit ng katawan, marami na ring galos ang katawan niya dahil sa kagagawan nila Devin.

Lumapit ako sa lamesang puno ng mga knife, kunai, dagger at mga baril. Dumampot ako ng isang dagger knife, tinapat ko ang hintuturong daliri ko sa patalim ng pababa hanggang sa nagsugat ito at dumugo, wala akong naramdaman kundi ang pagmamanhid lang nito.

"Where's the antidote of the poison?" I asked him but he didn't answer. Binitawan ko ang dagger knife at tumingin sa kaniya, para siyang patay sa itsura niya ngayon pero malalim pa rin ang paghinga niya.

I get closer to him at niluhod ang isang tuhod sa harap niya, hinawakan ko ang kanyang panga at ito'y hinarap sa akin.

"Don't hurry to die, give me what I need first." I said to his face.