Zawgyi
"ၿမိဳ႔သားဆိုၿပီးဘာလို႔မဲေနတာလဲဟင္ ႀကီးေမ"
ေဒၚေလးကိုႀကီးေမဟုေျပာင္းေခၚလိုက္တာေၾကာင့္ႀကီးေမျဖစ္သြားေသာေဒၚေလးၿပံဳးမိသည္။
"နဂိုအသားအရည္ေပါ့သားရယ္"
ခါေနြၪီးတစ္ေယာက္ေခါင္းတဆက္ဆက္ၿငိမ့္ျပလာသည္။နားေရာနားလည္ရဲ့လားဆိုတာကိုေတာ့ေဒၚေလးလည္းမေျပာတတ္ေပ။နားလည္မည္လို႔ေတာ့ထင္ရပါေသးသည္၊လက္ထဲမွာက်စ္က်စ္ပါေအာင္ကိုင္ထားတဲ့ပိေတာက္ပန္းကိုခြန္းေသာက္ဆီထိုးေပးေတာ့ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ျပန္ၾကည့္လာတဲ့ခြန္းေသာက္ေၾကာင့္ခါေနြၪီးပါအူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားရသည္၊
"မင္းကိုေပးတာေလ ဘာလို႔လဲ ပန္းမႀကိဳက္ဘူးလား"
"ဒါ...ဒါကဘာပန္းလဲ"
ေနာက္ဆံုးေတာ့သူ႔ကိုစကားျပန္ေျပာၿပီျဖစ္ေပမယ့္လည္းေမးလိုက္တဲ့ေမးခြန္းေၾကာင့္ေခါင္းကုတ္မိသည္။
"မင္းပိေတာက္ပန္းကိုမသိဘူးလား"
"ဒါပိေတာက္ေလခြန္းေသာက္ရဲ့ တန္ခူးလရဲ့ရာသီပန္းပဲဟာကို"
ၾကားထဲကေဒၚေလးကပါဝင္ေျပာေပးေပမယ့္ခြန္းေသာက္မသိေပ။အေမကပန္းေတြကိုမႏွစ္သက္ေပ။ပန္းဝတ္မႈန္တို႔နဲ႔ဓာတ္မတည့္တဲ့အေဖကအိမ္အနီးတစ္ဝိုက္မွာဘာပန္းပင္မွမစိုက္။ေက်ာင္းတက္ေတာ့လည္းအေပါင္းအသင္းမရိွတာကတစ္ေၾကာင္းသူကိုယ္တိုင္ကလည္းပတ္ဝန္းက်င္ကိုဂရုမစိုက္မိတာေၾကာင့္ပန္းေတြကိုမသိႏိုင္။ရုတ္တရက္ခါေနြၪီးလွည္းေပၚကေနမတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာလွည္းေမာင္းေနေသာငတိုး၏နားထဲသို႔ကပ္ေအာ္လိုက္ေလသည္။
"ဗ်ိဳ႕!!ၪီးေလးငတိုး!လွည္းရပ္ပါၪီးဗ်ိဳ႕!!!"
"အား!ေကာင္ေလးရာ နားစည္ေတြကြဲကုန္ေတာ့မွာပဲ"
ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ထေသာင္းၾကမ္းေလသလဲမသိတဲ့ခါေနြၪီးေၾကာင့္ငတိုးလွည္းကိုခပ္ျမန္ျမန္ရပ္ေပးလိုက္သည္။ခါေနြဦးကပိေတာက္ပန္းေတြကိုႀကီးေမလက္ထဲေျပာင္းထည့္ေပးကာခြန္းေသာက္လက္ကိုဆြဲၿပီးလွည္းေပၚကခုန္ဆင္းလိုက္ေတာ့သည္။
YOU ARE READING
ပိတောက်ပန်းတို့ပွင့်စေလို(Complete)
Short Storyပထမဆုံးသူငယ်ချင်း ပထမဆုံးအချစ် ပထမဆုံးအလွမ်း ပထမဆုံးပိုင်ဆိုင်မှု ပထမဆုံးရှုံးမှု အရာအားလုံးရဲ့ပထမဆုံးက ခါနွေဦး မင်းနဲ့သာသက်ဆိုင်သည်
