The lament [Completed]

-11

{Zawgyi}

ရိေပၚက ျမင္းဇက္ႀကိဳးကိုကိုင္ၿပီး အမိန႔္ေပးလိုက္တယ္။

ပထမေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ေၾကာက္စိတ္ေၾကာင့္ မ်က္လုံးမွိတ္လိုက္ၿပီး ခဏအတြင္းမွာပဲ မ်က္လုံးျပန္ဖြင့္ကာ လက္ကိုျဖန႔္လိုက္တယ္။ ေအးျမတဲ့ေလႏုေအးက တစ္ကိုယ္လုံးကို ျဖတ္တိုက္သြားၿပီး သူ႔မ်က္လုံးေတြကို အသာအယာျပန္ပိတ္လိုက္တယ္။

ရိေပၚက ျမင္းဇက္ႀကိဳးကို ဆြဲယူကာ အရွိန္ျမႇင့္လိုက္တယ္။ သူက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို သူနဲ႔အတူ ဒီကမၻာႀကီးကေန စြန႔္ခြာၿပီး ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနထိုင္ဖို႔ အေဝးတစ္ေနရာကို ထြက္သြားခ်င္ပုံရတယ္။

လယ္ကြင္းအိမ္နဲ႔ ေဝးတဲ့ေနရာမွာ ရိေပၚက ျမင္းကို ရပ္လိုက္ၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ကို ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ကာ သူလည္း ဆင္းလိုက္တယ္။

"ရိေပၚ..ဟိုးကိုၾကည့္လိုက္" ကေလးအခ်ိဳ႕က အဲ့ဒီေနရာမွာ ကစားေနၾကၿပီး ေ႐ွာင္းက်န္႔ရဲ႕အာရံုကို ဖမ္းစားသြားတယ္။

ရိေပၚက ျမင္းကို သစ္ပင္မွာခ်ည္လိုက္ၿပီး ကေလးေတြဆီကို ေ႐ွာင္းက်န္႔ေနာက္ကေန လိုက္သြားလိုက္တယ္။

ကေလးေတြက ေ႐ွာင္းက်န္႔ကိုျမင္တာနဲ႔ ဝိုင္းအံုလာၾကတယ္။ "ေကာေကာက ၿမိဳ႕ကေနလာတာလား?" ကေလးမေလးတစ္ေယာက္က အသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ ေမးလာခဲ့တယ္။

"ဟုတ္တယ္" ေ႐ွာင္းက်န္႔က ၿပဳံးၿပဳံး႐ႊင္႐ႊင္နဲ႕ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္၊ ဒီေန႔ သူေပ်ာ္ေနတယ္၊ ​​ကေလးေတြေၾကာင့္ သူရခဲ့တဲ့ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈက အကန႔္အသတ္မရွိဘူး။

"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔နဲ႔ ကစားပါ" ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူ႔ေျခေထာက္ကို ေအာက္ကေနကိုင္လႈပ္ရင္း ေျပာလာတယ္။

"ကစားမွာေပါ့" ေ႐ွာင္းက်န္႔က ခနၶာကိုယ္ကို ကိုင္းညြတ္ၿပီး ကေလးေလးကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္။ "ရိေပၚ ဘယ္လိုဂိမ္းမ်ိဳး ကစားခ်င္လဲ?" ေ႐ွာင္းက်န္႔က သူ႔ကို ေမးလိုက္တယ္။

ကေလးေတြနဲ႔အတူ ေ႐ွာင္းက်န္႔နဲ႔ရိေပၚက ကစားခဲ့ၾကတယ္။ ညေနေရာက္လာေတာ့ ကေလးေတြအိမ္ျပန္ရမယ့္အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။