The lament [Completed]

-17

{Zawgyi}

ေ႐ွာင္က်ဲမင္နဲ႔ မဒမ္ယုတို႔က သူတို႔ရဲ႕အခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနၿပီး ေရွာင္က်ဲမင္က လက္ပ္ေတာ့နဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတယ္။

"က်ဲမင္..ဘာလို႔ အဲ့လိုဆံုးျဖတ္ခဲ့တာလဲ" မဒမ္ယုက မစၥတာေ႐ွာင္ကိုေမးလိုက္ေတာ့ သူက ျပန္ေျဖလာတယ္။ "သူတို႔ကံၾကမၼာေၾကာင့္ေပါ့"

"ကိုယ္တို႔ သူတို႔ကို ခြဲခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ ခြဲလို႔မရဘူး။ အရင္တုန္းက သူတို႔ကို ခြဲထားတာပိုေကာင္းတယ္လို႔ ကိုယ္ထင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု သူတို႔လည္း အရြယ္ေရာက္လာၿပီ။ အမွား၊ အမွန္ကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေနပါၿပီ"

"ရိေပၚက သားက်န္႔ကို ေကာင္းေကာင္းဂ႐ုစိုက္မယ္လို႔ ကိုယ္ ယံုၾကည္တယ္" ေ႐ွာင္က်ဲမင္က ေျပာလိုက္ကာ ျဖစ္လာမယ့္အရာေတြအတြက္ စိုးရိမ္ေနၿပီး သူ႔သားအတြက္ေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့အျပံဳးနဲ႔ သူ႔မိန္းမကို ျပံဳးျပလိုက္တယ္။

သဘက္ခါ(မဂၤလာပြဲေန႔)

ေ႐ွာင္းက်န္႔က သူအခ်စ္ဆံုးသူနဲ႔ လက္ထပ္ရေတာ့မွာမို႔ ေပ်ာ္ရႊင္ေနတယ္။

ဒီေန႔မွာ သူ႔ေပ်ာ္ရႊင္မႈက အကန္႔အသတ္မ႐ွိျဖစ္ေနၿပီး သူ႔မ်က္လံုးထဲမွာလည္း မ်က္ရည္ေတြရစ္ဝိုင္းေနတယ္။

သူက မဂၤလာအခ်ိန္ကို ေစာင့္ေမ်ွာ္ေနၿပီး စိတ္အားထက္သန္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနတယ္။

တစ္ဖက္မွာ ဟဲလင္းေဝက သူ ရိေပၚကို ခ်စ္မိသြားတဲ့အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတယ္။ သူ႔မ်က္စိေရွ႕မွာ အျခားသူတစ္ဦးနဲ႔ လက္ထပ္တာကို ျမင္ရတာက သူမအတြက္ေတာ့ ျပစ္ဒဏ္တစ္ခုပဲ။

ဧည့္သည္ေတြအားလံုး ေရာက္႐ွိလာၾကၿပီး မစၥတာဝမ္နဲ႔ မစၥဝမ္လည္း ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ကာ ေ႐ွာင္မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ စကားေျပာေနတယ္။

"ဝမ္ရြမ္..ရိေပၚ မလာေသးဘူးလား။ သူ ဘယ္မွာလဲ?" ေ႐ွာင္က်ဲမင္က မစၥတာဝမ္တို႔နဲ႔အတူ ရိေပၚ ပါမလာတာကိုျမင္လိုက္ရေတာ့ ေမးလိုက္တယ္။

"လက္မထပ္ခင္ သားက်န္႔ကို surprise လုပ္ေပးဖို႔ စီစဥ္ေနတယ္ေျပာတာပဲ။ သူ အဲ့ဒါနဲ႔ အလုပ္႐ႈပ္ေနတာေလ။ သိပ္မၾကာခင္ေတာ့ ေရာက္လာမွာပါ" မစၥတာဝမ္က ျပန္ေျဖတယ္။