1.1

1.3K 113 55
                                    

"İfadeni aldığıma göre artık gidebilirsin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"İfadeni aldığıma göre artık gidebilirsin." Polis memurunun talimatıyla Beomgyu yorgun bedenini ayağa kaldırıp yavaş adımlarla ifade odasından çıkabilmişti.

"Beomgyu... Polis sordu mu?" Yeonjun'un tedirgince konuşması üzerine Beomgyu baygın bir şekilde ona bakmış ve kafasını aşağı yukarı sallamıştı.

"Sizi ifşa etmedim." Yeonjun aldığı cevapla istemsizce gülümsediğinde Soobin'in yüzünde gram mimik oynamamıştı.

Beomgyu ifade vermeye gelmeden önce mecburen hastaneye götürülmüştü ve doktorlar vücudundaki bazı morlukların hesabını sormuştu. Beomgyu onlara cevap vermese bile bu soruyu polisler sorduğunda cevap vermek zorunda kalmıştı. Elbette Soobin ve Yeonjun'un yaptığını söylememişti. Söyleyebilirdi ama söylemek istememişti.

"Beomgyu istersen direkt eve geçelim dinlen olur mu?" Yeonjun, Beomgyu ile sevecen bir ses tonuyla konuştuğunda Beomgyu kafasını sallamış ve iki çocukla birlikte karakoldan dışarıya çıkmıştı.

Üç çocuk Soobin'in arabasına doğru ilerlediğinde, Beomgyu hala şaşırıyordu çünkü Soobin'in yeni reşit olmasına rağmen bir arabası olması cidden garipti. Ya da zengin olduğu için normaldi...

Soobin ve Yeonjun reşit olmuştu ama Beomgyu onlardan ayca küçük olduğu için daha reşit olmasına 6 ay vardı. Liseyi bitirdiğinde anca reşit olabilecekti ve bu can sıkıcıydı.

Üç kişi arabaya ulaştıklarında Soobin arabanın sürücü koltuğuna geçmiş ve Yeonjun'da onun hemen yanına oturmuştu. Beomgyu ise arabanın arka koltuğuna oturmuştu.

Soobin arabayı çalıştırıp sürmeye başladığında ise arabada ürkütücü bir sessizlik vardı. Yeonjun her ne kadar konuşup Beomgyu'dan ayrıntıları almak istese de bir türlü soramamıştı.

"Beomgyu, bugün yaşadıkların için gerçekten üzgünüm ama..." Soobin sert sesiyle konuştuğunda Beomgyu vücudunu dikleştirmişti. Neden böyle sert konuşuyordu ki?

"Ama bu bizi gidip polise ifşalayabileceğin anlamına gelmez." Soobin dişlerinin arasından konuşup sürdüğü arabanın direksiyonunu sıktığında Yeonjun gergince yerinde kıpırdanmıştı. Şuan ne oluyordu?

"Ben öyle bir şey yapmadım ki? Ben bir yere çarptığımı söyledim." Beomgyu'nun ürkek açıklamasına karşı Soobin sırıttığında Beomgyu bunun hiç masum gözükmediğine emindi.

"Polisler beni de sorguya çektiler Beomgyu... Vee senin onlara her şeyi belli ettiğini söylediler. Vücudundaki izleri benim yaptığımı fazlasıyla belli etmişsin. Sadece itiraf etmediğin için bana bir ceza kesememişler. Bunu bilerek yaptın değil mi?" Soobin tükürürcesine konuştuğunda Beomgyu'nun korkudan kalbi iki kat hızlı atıyordu. Yeonjun ise Beomgyu'yu suçlamıyordu.

"Soobin... Beomgyu bunu bilerek yapmamıştır. Sadece polisler fazla şüpheciydi." Yeonjun normal bir ses tonuyla Soobin'e açıklama yaptığında Soobin kafasını iki yana sallamıştı. Soobin'in beyni sadece Beomgyu'yu suçluyordu ve çok sinirli hissediyordu.

triangle | yeonbingyuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin