යලි හමුවෙන තුරු ༉ || sinhala bl story

6💔

few months later

එදා තීක්ශන එක්ක රණ්ඩු වෙලා ගෙදර ගියත් මම හිතුවෙ නෑ ඒ අපි දෙන්න හම්බවෙන අන්තිම දවස වේවි කියලා .

එදා හවසම තාත්තගෙ බිස්නස් වැඩක් නිසා අපිට කොලබට යන්න වෙනවා කියල මට අම්ම කියද්දි මම කල්පනා කලේ ඒක මගේ වාසනාවද අවාසනාවද කියලා . මේ හැම්දේම උනා ඉක්මන් වැඩිද කියල මම අදටත් කල්පනා කරනවා..

එදා අපි ගෙදරින් යන දවසෙ තීක්ශන අපේ ගෙදරට ආවත් මම ඕනකමෙන්ම එයාව මග හැරියා . ඒත් එයා මම යන්න කලින් පොඩි චිට් එකක් මගේ අතට දුන්න .. මම ඒක විසිකරල දාන්න හැදුවත් මගේ හිත ඒකට ඉඩ දුන්නෙ නෑ ....

ඒකෙ ලියල තිබ්බෙ ...

         " යලි හමුවෙමු "  කියල...

ඇත්තටම අපි ආයෙ මුන ගැසේවිද....

.

.

.
.

.

..

.

කාලය ඉක්මනට ගෙවිල ගියා .... මම කොලබ ඇවිත් එහේ ඉස්කෝලෙකට ඇතුලත් වෙලා ඒලෙවල් කලා ... කොලබ ඉන්න කාලෙ මට එකදෙකයක් තේරුනා . ඒ සමලිංගිකත්වය කියන්නෙ මාන්සික ලෙඩක් නෙමෙයි කියල .. ... එදා මම තීශනට බැනපු එක වැරදියි කියල තේරුම්ගන්නකොට මම පරක්කුයි ...

.

.

තීක්ශන මොනවා කරනවා ඇතිද ... අපි ආයෙ මුන ගැහේවිද ...

.

හායි