Indigo

Prologue

Featuring:
MEMORIES by Shawn Mendes

Gab's POV

Napakapayapa...

When I wake up to your footsteps
As you get up out of bed
They make a song that sounds so simple
But it dances on my head

Wala akong naririnig na kahit isa mang alon sa napakalawak na karagatan. Ang tunog na aking naririnig ngayon ay mahinang tunog lamang ng makina ng aking yate at sinabayan ng isang malungkot na awitin. Bukod pa dun wala na.

Sabi ni Tatay Encio ay nababagay ang awiting ito sa eksena ko ngayon. Ayoko maistorbo kaya ngiti na lamang ang iginanti ko sa kanya.

A melody so perfect
That it gets me through the day

Hhhhmmmm.....
Napakasarap damhin ng hanging unti-unting lumalamig kasabay ng unti-unti ring paglubog ng araw.

And the thought of us forever
Is one that won't ever go away

Hanging sumasalubong sakin upang ipaalam na wala na siya. At hanging nagsasabing alaala na lang ang lahat.

All I need to know is
Where to stop

Ang lahat-lahat sa kanya. Ang kanyang mga ngiti, kanyang mga yakap, at ang kanyang mga halik.

Higit sa lahat, ala-ala na lang ang lahat sa amin.

Take my hand and show me forever
Never will I ever let you go

At ang hanging ito ay yumayakap sa akin upang punan ang init na kinasanayan ko. Init tuwing magkalapat ang aming mga balat.

So let's hold on together
To this paper and this pen
And wrote down every letter
To every word we've ever said

Nakapikit ako habang inaalala ang aming mga masasayang sandali. Ang una naming pagkikita. Mga panahong binago niya ako. At mga panahong naging isa ang aming mundo.

All I need to know is
Where to stop

Sa aking pagmulat ay bumulaga agad sa akin ang napakagandang tanawin.

Take my hand and show me forever
As never will I ever let you go

Tila isang buhay na painting ang nasa harapan ko ngayon... At ang obrang ito ay nagpapatunay na hindi talaga niya ako tuluyang iniwan. Na nandito lang siya sa aking tabi lahat ng oras gaya ng ipinangako niya sa akin noon.