Chapter 5 - ULILA

22 2 0
                                    

feat. Mad World by Adam Lambert


Gab's POv

All around me are familiar faces
Worn out places, worn out faces

Naranasan nyo na bang maglakad sa mga bangketa na nag-iisa? Nakayuko. Ayaw makita ang mga mukha ng mga taong walang ibang inisip kundi ang mabuhay lamang?

Bright and early for the daily races
Going nowhere, going nowhere


Naranasan nyo na bang sumakay sa jeep pero hindi mo alam kung saan ang iyong patutunguhan?

Naranasan niyo na bang matulog sa gabi at manalangin na sana patay ka na kinabukasan?

And their tears are filling up their glasses
No expression, no expression


Naranasan nyo na bang mabuhay sa mundo na hindi nararamdaman ang pag-asa? O tumingin sa paligid upang alamin ang mga kulay nito pero wala kang
makita? O di kaya'y hanapin ang bawat dahilan ng iyong paghinga ngunit wala, walang-wala ang rason?

Hide my head I wanna drown my sorrow
No tomorrow, no tomorrow


Ganito ang buhay ko.

Hindi ko alam kung ano pa ang dahilan kung bakit pa ako nabubuhay.

And I find it kind of funny
I find it kind of sad


Walang kwenta.

Walang pag-asa.

Walang kulay.

Walang buhay.

The dream in which I'm dying
Are the best I ever had

Ayoko na sanang mabuhay pa. Gusto ko na sanang kitlin ang buhay ko. Wala naman kasing silbi ang pananatili ko dito sa mundo.

Walang nagmamahal sa akin.

Wala.

As in, wala. Pero ok lang wala naman akong pakialam sa mga tao sa paligid ko.

I find it hard to tell you
I find it hard to take

Ayoko makisalamuha sa ibang tao.

Ayoko makarinig ng tawanan. Para sa akin, isa itong lason na tumutulak upang matukso akong mabuhay.

When people run in circles
Its a very, very

IndigoTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon