❌Yetişkin içerik❌
Geriye doğru hızla bir adım attı genç kız. Başını delirmişcesine iki yana sallıyor, gözlerinin buğusunu gidermek için sürekli kırpıyordu titreyen kirpiklerini. Dudaklarını korkuyla ezerken, nefes almaya çalıştı. Nefes alması gereki...
"Zihnim, onun varlığı ile yanan binlerce düşünceye sahipti.. "
-Baran CİHADOĞLU-
***
Bölüm müziği | Yağmur Fon müziği
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İnsanların hayatlarına giren kişiler bazen öylesine yanlış yollara sürüklüyordu ki adımlarını, kendi bilincinin dışında peşinden gidiyor, durmadan hatalar yapsan da durmadan ilerlemeye devam ediyordun öylece.. Doğru kişi olup olmadığını ayırt edebilecek o güç zihnini ansızın terkediyor, nedensizce sorgulamak gelmiyordu içinden..
İstemiyordu insan..
Doğru kişi olup olmadığını düşünmeyi, kalbini kör eden hissin keskin uçlarını hep görmezden gelmek istiyordu.. Her adımında biraz daha bataklığa saplandığını bilen zihnin sana dur dese de, durmuyordu insan..
Dila.. Kalbindeki o sessiz isyanı, o binlerce ayaklanan korkuları öylece bir kenara savurmuş, gözlerindeki o yoğun ormanlarının arasında tüm cesaretiyle ilerlemeye yemin etmiş gibiydi sanki.. Eski tedirgin adımlarının yerini, o geceden sonra en cesur adımlar alırken, korkusuzca yürüyordu artık onun yolunda.. Dikenine, alacağı tüm yaraların derinliğine rağmen, onun o gözlerindeki cesarete sığınmıştı tüm kalbiyle..
Nasıl bu kadar korkusuz olabildiğini düşündü kalbi ansızın..
Nasıl bu kadar yürekli, dimdik durabildiğini sorguladı?
Nasıl korkmuyordu olacaklardan?
Başını öylece iki yana salladı Dila.. Onun çatısının altında hissetti bu korku, kalbini sıkıntıyla iki büklüm eden tedirginlik tüm bedenini ele geçirmiş, her adımında yalpalayan vücudunu hissediyordu saatlerdir.. Gözlerini sıkıca kapatıp açarak kendien gelmek istedi.. Düşünmek, artık olacakların önüne geçmeye çalışmak istemiyordu... Bir anda tüm hisleri parmak uçlarına yansımış gibi bir anda bir sızı hissetti teninde. Aynı anda elindeki bıçağı tezgaha bırakırken dudaklarından bir inleme döküldü acıyla.. “Ne oldu kızı- ay elini mi kestin?”
Gülsüm ablasının sesi ile doğradığı salata malzemesinden uzaklaştı kan damlamaması için. Çekingen bakışları usulca yaşlı kadını buldu parmağını tutarken. “Ben bir yara bandı bulayım da geleyim abla..”
Başını sallamasıyla utanan bakışlarını çekerek hızla çıktı mutfaktan. Bugün konakta bir davet vardı ve halası gitmediklerini duyduğu anda hemen çağırmış, yardıma getirtmişti onu. Aşiretin belli isimleri gelecek, bir konu üzerine divan kurulacakmış ve başta Baran Ağa olmak üzere herkesin gergin olduğunu söylemişti Gülsüm ablası... Hazırlıklar sabahın erken saatinde başlarken, kendi bedeni diken üzerinde, koca bir günü geçirmişti..
