Gecenin Karanlığında Dolunay

Bizden Olmaz

Adel

- AAAAAAAAAA

- Lona sakin ol.

- Bırak BENİİİ.

- Lona.

- YETEER.

Anne.

- ğAAAAAA. Ihıhıahıhı

- Lona hadi toparlan. Adel seni böyle görmesin.

- Hadii pasta vaktiii.

Ne? Burası ne-

- Adel! Hadi gel.

- 1. 2.-

- Annem?

- ANNEEE!? ANNEEEE!?

- Elveda Adel.

- HAYIIIIIIIIIIIIIIIIIIRRRRR!

Aah. Tanrım ah bana ne oluyor böyle. Alex' den ayrıldığımdan beri kabuslarım tekrar başladı bu gidişle kafayı yi-

- Adel. İyi misin?

- Hey evimde ne işin var?

- Unuttun mu?

- Neyi?

- Sen sinir krizi geçirdin ve ben seni eve getirdim. Artık uyandığına göre elini sarabiliriz.

- İstemez. Sen Sharonun yanına git. Merak eder seni.

- Banane ya ne hali varsa görsün.

- İyi de o senin-

- Sevmiyorum. Sevgilim falan değil.

- Öyleyse evine git.

Beni kalkarken oturtup elimi sarmaya başladı.

- Ah her zamanki gibi çok inatçısın.

- Sen pek bir şey hatırlamıyorsun galiba.

- Hayal mayel.

- Bana söylemeliydin.

- Ne- yi?

- O gece olanları.

- Ne nerden biliyorsun?

- Söyledin.

- Ah tanrım.

- Keşke bunu söylemen için bilincinin çok açık olmadıği bir anın olmak zorunda olmasaydı. Bana bana bunu nasıl anlatmadın.

- Ben kendim bile kabul etmemişim sana nasıl söyleyeyim.

- Yine de söylemeliydin.

- Seni kaybetmekten çok korktum. Sen benim için çok değerlisin.

- Senden bunun için nasıl vazgeçebilirim. Sevdiğim kadını bunun için nasıl kenera atabilirim. Bak şimdi her şeyi biliyorum ve yeniden başlayacağız.

Yeniden başlamak mı? Nasıl yapacaktım. Ben gördüğüm kabustan ve yaşadığım bu olaydan sonra anlamıştım. Alex' e zarar veriyorum. Onunla bir hayat kuramazdım. Ben sağlıklı biri değilim.

- Olmaz.

- Ne.

- Alex ben sağlıklı biri değilim. Seninle bir hayat kuramam. Bence en iyisi başlamamak.

- Sana yaptıklarım için böyle söylüyorsun değil mi? Ben özür dilerim her şey için. Beni affet lütfen. Lütfen geri dönelim.

- Alex sorun sende değil bende. Ben gün geçtikçe anneme benziyorum. Onun gibi sinir krizi geçiriyorum. Onun gibi sevdiğimin kalbini kırıyorum. Onun gibi yalnızlaşıyorum. Okulda hiç dövüşmüyorum çünkü annem dövüşürmüş. Bana hep hakkın yeniyorsa elini kaldırmaktan korkma derdi ama ona benzememek için dövüşmüyorum.

- A- Ade- l sen annene benzemiyorsun. Daha iyisisin.

- Annem babamı redetmiş. Ona zarar vermemek için babam her şeyi göze alıp onunla evlendi ama bak ne sonunda babam mutlu oldu ne annem ne de ben. Başkasını sev Alex. Benden sana ancak zarar gelir.

- Bu konuda benim fikrim önemli. Ben yanında olmayı tercih ediyorum.

- Sana fikrini sormadım. Olmaz. Bizden olmaz. Hadi evine git artık.

- Adel.

- Bak her şey için çok teşekkür ederim ama lütfen evine git.

Bir şekilde attım onu evden ve yatağıma girip ağlaya ağlaya uyudum. Ertesi gün işe gittiğimde bay Hector beni çağırdı.

- Buyrun Bay Hector.

- Adel dün gelmedin. Hemde en yoğun günde.

- Evet ben birden halsizleştim.

- Adel burası bilindik ve müşteri çeken bir kafe. Elini kolunu sallayarak ben gelmeyeceğim diyemezsin.

- Evet Bay Hector ama

- Aması yok. Maaşından 1- 1,5 ay 300 küsür para kesiyorum.

- Ne. Bay Hector benim evde köpeğim var. Karnını doyurmalıyım. Ev borcum var. Kendi ihtiyaçlarım var. Bu maaş zaten bana ucu ucuna yetiyor.

- Üzgünüm Adel ama bu zaten önemli kurallarımızdan biri. Seni yeterince idare ediyorum ama diğer çalışanlar haklı olarak rahatsız oluyor. Çıkabilirsin.

- Peki.

Bu aralar biraz sıkışıcam gibi duruyor. İşe koyuldum. Alex geldi.

- Selam güzelim.

Tezgahı sildiğim elim durdu. Kızararak yüzüne baktım.

- Se- selam.

Muhtemelen domatese dönmüş yüzümü görünce hafifçe sırıttı. Bana bi porsiyon profitrol.

- Ta- bi.

Ben siparişi hazırlarken konuştu.

- Yarın veli toplantısı var. Umarım babam gelmez. Gerçi hep bir işi çıkar.

- Neden gelmesin.

- Bilmem sanki bir anda hoca benim hakkımda destan yazacakmış gibi hissediyorum ama gelirse seni babamla tanıştıracağım.

- Neden?

- Sevgilim diye.

- Alex bunu konuşmuştuk.

- Ben tamam dediğimi hatırlamıyorum.

- Ben buna hazır değilim. Bak düşüneceğim tamam mı?

- Tamam.

- Buyur siparişin.

Parasını verip gitti. Bende işten çıktım. Ertesi sabah İlk dersimiz boş geçti. Veli toplantısı yüzünden. Teneffüste Alex beni çekiştire çekiştire babasının yanına götürdü.

- Baba bu sana bahsettiğim kız. Adel. Adel Glory. Adel bu babam William Hamilton.

- Me- merhaba. Efendim.

Bana çok derinden bakıyordu. Gözleri kızarmıştı.

- Merhaba Adel. Demek oğlumun dilinden düşürmediği kız sendin.

- Ahı öyle mi?

- Evet senden çok bahsetti.

- Annen veya baban geldi mi? Onlarla da bir tanışsam.

- Iıı şey baba.

Kulağian yöneldi ve eminim ki annemle babamın olmadığını söyledi.

- Ah ben çok üzgünüm.

- Önemli değil alıştım ben bunlara.

- Umarım daha uzun bir zaman daha uzun komuşabiliriz ama artık gitmem gerek. Toplantıya yetişmeliyim. İyi dersler çocuklar.

- Görüşürüz baba.

- İyi günler Bay Hamilton.

- Vay be babam seni sevdi. O kolay kolay birini ya da bir şeyi sevmez.

- Belki annene benzediğim için sevmiştir.

- Belki.

Yazar

Alex ve Adel' in arası düzelecek mi? Adel huzuru bulacak mı? Her şey son bölümde)