Bölüm şarkısı: Cem Adrian - keskin
( Lütfen açıp dinleyin)
Bu bölüm bu aralar mutsuz olan herkese ithafen yazıldı.
-
"Duygusuzsun ,bencilsin, kendini düşünen birisin sadece ve ben bunu dile getirince kötü birisi mi oluyorum ?" yüzüme duygusuzca bakan adama baktım.
Bir zamalar bana aşkla bakan adamın gözleri, şimdi benim zifiri karanlığımdı.
" Bir şey söyle Altay !" sözlerimi dinleyip mimik oynatmamasi ile omzuna vurdum.
"BANA BİR KAC KELİME ET VE HAYATINDAN DEF OLUP GİDEYİM " gözleri omzuna inip tekrar gözlerime geldi.
"Seni sevmiyorum." Ağzından çıkan kelimeler beni tesiri altında bırakırken nefes alamadım. Bencilsin veya herhangi kötü bir kelime deseydi inan bu kadar yıkılmazdım.
Son bir kere yüzüne baktım ve dolan gözlerimi tavana doğru çevirdim ve nefes aldım. Tekrarlayici sesi ile yüzüne döndüm.
"Git işte, sevmiyorum seni. Duymak istediğin bu değil mi? Bencilin teki ile yapamazsın git işte... " dolan gözlerimle baktım. Bu kadar kolay mıydı?
"Gitsene!" Bu sefer bağıran sesi ile yerimde sıçrayıp kafamı iki yana salladım ve koltuğun üstünden çantamı aldım ve askıda olan montumu çekip hızlıca kapıyı suratına kapattım. Ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Gözlerimden akan yaşlar ile katları tek tek indim ve kendimi dışarıya attım. Yüzüme çarpan hava ile gerçekler bir kere daha yüzüme çarptı.
Oysa ne sözler verilmisti bu aşk için , ne türküler, şarkılar söylenmişti. Bu muydu aşk? Bir iki cümle ile biten bir şey miydi?
Ayaklarımın beni götürdüğü sokaklardaydim nerede olduğumu bilmiyordum elime telefonumu aldığımda bir mesaj bile olmaması üzmüştü. Ses kaydını açtım.
Hayat buydu zaten kimseden bir beklentin olmasın.
"Ama o beni beklentilerle yaşatmıştı.
Altay bayındır...
Seni seviyorum dedi bana sonra bir maç günü kötü geldi ve kimseyi yanımda istemiyorum dedi.
Seni özlerim dedi bana bir cümle kurarak en sonunda git dedi bana
Kokunu özledim dedi yanına gittim sarılmadı.
Oysa bana verdiği sözler bu değildi.
Son vakitler benden uzaklaştı. Kendini düşünmeye başladı,aramadı ve bugün eve gittiğimde bana bir çöp muamelesi yaptı.
Ben bunları haketmedim."Elimde olan ses kaydını kapattım. Altına tarih attım.
-
2 hafta sonra.
Elimde olan son simit parçasını ağzıma attım ve önümde olan telefonumla magazin sayfasında gezmeye devam ettim.
Ayrılalı 2 hafta olmuştu ne magazindeydi ne de başka bir yerdeydi. Magazine bakma sebebim onu görmek istemem değildi en azından bana ihanet eder içimde olan aşk nefrete dönerdi.
Onu bile başaramadı.
Telefonuma düşen çağrı ile telefonumu kulağıma götürdüm.
"Buyrun"
"Pekala, yarına randevumuzu çekebiliriz. Saat 13.00 da orada olun."
"İyi günler."
Bu bana bir anıyı hatirlatmisti. Aynı olmasa bile bir psikiyatrisin en değişik ve değerli anısıydı.
2̳0̳2̳1̳/0̳5̳/0̳6̳
Elimde olan telefona tekrar baktım.
"Efendim duru...Ne demek bir hasta gönderiyorum... Ve önemli biri ama daha orada bile değilim... Ne demek hızlı ol... Uf duru bir işi de tam yap... Geliyorum bekle.."
Hızlıca asansöre binip odama girdim ve koltukta oturan duru ve yanında uzun boylu kıvırcık saçlı olan adamla karşılaştım.
"Merhaba merin ,bu geçici süreliğine hastan Altay bayındır." Dediğinde kaşlarımı çattım ve hemen ayıp olmasın diye gülerek elimi uzattım.
"Ben merin turan tanıştığıma memnun oldum." Uzun boylu adam ellerini uzattı.
"Tanıştığıma memnun oldum bende Altay bayındır."dedi gülerek.
O gün ikiside anlamıştı kaderleri bir ip gibi örülmüştü.
₲Ʉ̈₦Ʉ̈₥Ʉ̈Ⱬ
Odamda giden hasta birlikte kafamı masaya yasladım. Biraz uyusam belki mutlu olurdum. Keşke uyuyabilseydim.
Telefonumdan beni rahatlatacak bir şarkı açıp gözlerimi yumdum ve arkama yaslandım.
Çok özlemiştim onu.
Sarılmayı, öpmeyi,kokusunu ...
1,5 yılımı ona vermiştim.
Kapının tıklaması ile duru'nun geleceğini düşünerek gel diye seslendim.
Giren kişi ses çıkarmadan önüme gelip bir şey koyduğunu farkettim ve gözlerimi açtığımda karşımda olan Altay ile silkelendim. Onu görmek kalbimi yaksada masaya getirdiği dosyayi anlayarak yutkundum .
" Doktorluk sözleşmesini bitirmeye geldim."dediğinde oturduğum yerden kalktım ve derin nefes verip önümde olan kalemi aldım. Hızlıca imza attım. Şaşırmış bir ifade ile bana son kez bakıp gitmeye kalkarken konuştum. Bu sefer susmak istemiyordum.
" Bu kadar kolay mıydı ? " Arkasını döndü ve bana baktı. Konuşmasına izin vermedim ve devam ettim.
"Her kötü geçen maç yüzünden beni cezalandırdın Altay ... sevgili olmadığımız zaman beni kandırdın olduğumuzda ilgini çektin. Her olayda ben seni düzeltmeye çalıştım ama sanki seni öldürmeye çalışıyormuşum gibi gösterdin. Bu kadar mıydı sevgin, bu yüzden mi hayatına girdiğimden pişmansın?" Beni dinlerken ayaklarına bakan altay kafasını kaldırdı.
" Ne istiyorsun merin sana ilgi vermemi mi? O kadar yalnızdım ki işim var diye beni ertelediğin günü hatırlıyor musun? O gün sana çok ihtiyacım vardı, ama sen yoktun. Bana burada her hatayı ben yapıyormuşum gibi gösterme" dedikleri ile şaşkın bir şekilde ona baktım.
"Sen ciddi olamazsın? Bana çok kötüyüm deseydin inan kimse umrumda olmazdı sen bana kendini açmadın Altay bana guvenmedin bile." Dibime kadar giren Altay ile banyodan yeni çıkmış saçlarının kokusu burnuma geldi son kez kokuyu burnum çekti ve bıraktı. Altay güldü.
" Belki de berbat bir doktorsundur." Böyle diyerek hızlıca odadan çıktı.
Ve arkasından büyük bir enkaz bıraktı.
--
Bu sefer iplikler koptu.
Bir daha birleşemeyecek şekilde...
---
Son
Yazmaya ihtiyacım vardı ve bunu yazmak istedim. Umarım seversiniz.
Sizleri öptüm.
Bir daha aylar sonra görüşmek üzere<3
792 kelime
