Bölüm şarkısı:
Cesaretsizce olmuyor
Jabbar
-
Adımlarımı hızlandırıp eve girmiştim. Annem yine misafir ağırlıyordu ama bu sefer daha önemli misafirleri gelmişti, kendisi öyle söylüyordu.
Dershaneden çıkar çıkmaz eve gelmeyi hiç sevmezdim.
Anahtarım ile eve girince sessizce odama doğru yönelecektim ki annem çantamdan tutup beni mutfağa doğru götürmüştü. Kulağımda olan kulaklığı boynuma indirdim ve gülümsedim.
"Odama çıkıp hemen geliyorum."dediğimde annem derin bir nefes verdi ve konuşmaya başladı.
"Bak misafirlerin yanında böyle laf atmak veya kötü konuşmak yok nursima onlar gittikten sonra hesaplaşırız ona göre bak."dediğinde yanağından öptüm.
"Merak etme yüzüme sahte gülümseme takar herkesi inandırırım. Biliyorsun bu kız oyunculukta master yapmış. Oyuncu mu olsam ne?"kenarda olan fıstığı ağzıma attım ve odama doğru çıkarken annem yine kolumdan tuttu.
"Odand-"derken yüzümü buruşturdum.
"Yatağımın üstünde uyuyan bir bebek var dimi veya bilgisayarımla oynayan 10 yaşına bir çocuk dimi"dediğimde annem güldü ve kolumu cımcırdı.
"Sus kız odanda senden büyük biri var "dediğinde kaşlarımı çattım.
"Tamam ona odamdan çıkması gerektiğini söylerim." dediğimde annem arkamdan bir şeyler mırıldandı ama umursamadan merdivenlerden çıkmaya devam ettim.
En fazla benden büyük benden güzel bir kızla karşılaşırdım dimi yani.
Kapıyı açtığımda arkadan baktığımda erkek çocuğu görmem ile ofladım. Al iste nursima al ablaymış al abla . Oflayarak çantamı kenara koydum ve kulaklıkları takılı maç videoları izleyen erkeğe baktım. Beni duymamıştı bile.
Yüzüne bakmadan önünde elimi salladığımda kafasını çevirmesi ile gördüğüm surat ile yere çivilendim.
Hadi be
Hassiktir be
Arda güler miydi o yoksa ben 12 numara şişe dibi gözlük takanlardan daha mı kördüm.
Masamda oturduğu yerden kalkan arda mahçup bir şekilde bana bakıp gözlerini yere indirmişti.
"Rahatsız ettiğim için özür dilerim annen burad-" sözünü keserek devam ettim.
"Sorun değil kıyafet alıp aşağıya inecektim rahatına bak."dediğimde arda kafasını duvarımda olan fotoğraflara çevirdi.
HAYIR
HAYIR
VE HAYIR
Fenerbahçe futbolcularının fotoğraflarını görmemiştir.
Kendini de görmemiştir herhalde.
Aynen çocuk kör zaten nursima
Sen sus iç ses.
Kafasını bana çevirdi. Bir şeyler söylemek ister gibi baktığında güldüm.
"Fanatiklik işte sen rahatına bak."dediğimde sakin bir şekilde forma imzalatmadan dolabımı açıp kıyafetlerimi alıp odadan çıktım.
Daha demin bir rüya ise uyandirma Allah'ım ben burada yaşayayım.
Annemin odasına girip üstümü değiştirip aşağıya annemin yanına inmiştim.
Mutfağa geç bakalım diye gözlerimi mutfağa doğru kaydırınca
"Ben bir kahve yapayım bize o zaman"diyen annem ile sırıttım.
"Bende yardımcı olayım annecim."dediğimde annemin peşine takıldım.
"ANNE DAHA DEMİN ODAMDA ARDAYİ GÖRDÜM."dediğimde annem güldü ve ağzıma vurdu.
"Cırlama kız biliyorum. Sana diyecektim ama bu halini merak ettim."dediğinde omuzlarımı silktim.
"Senin çocukluk arkadaşının oğlu Arda güler ve sen bana hiç bahsetmedin öyle mi ???"dediğimde annem güldü.
"Sizde çocukluk arkadaşısınız nursima ama biz taşındığımız için pek beraber değilsiniz."dediğinde yutkunamadim ve yandan yandan götürdüğüm çerez boğazımda kaldı.
"Sen çok hainsin anne bir süre konuşmayalım."dediğimde annem güldü.
"Ben şimdi masayı hazırlayıp kahveleri yapıyorum sende arkadaşını aşağıya indiriyorsun. Ha birde forma imzalatmaya utandiysan ben imza aldım ve fotoğrafta çektirdim "dediğinde gözlerimi kıstım.
"Sen çok fena bir annesin."dediğimde annem arkamdan
"Biliyorum tatlım."diye bağırması ile tekrar üst kata çıktım ve sakin bir şekilde kapıyı açtım.
"Aşağıda bizi bekliyorlar annem çok güzel kahve yapmış arda oğlumda gelsin dedi."dediğimde arda utançtan hafif kızarmış bir şekilde kafa salladı ve ayağa kalktı. Aferin nursima çok güzel bir şekilde yalanlar ortaya attın.
Arda için kapıyı açık tuttuğumda önümden geçti ve onu izledim.
Boyuna posuna maşallah.
İlk defa dershaneden erken geldiğim için mutluydum.
Aşağıya indim ve masaya geçtik annem ve arkadaşı bir muhabete dalmışken konu bize gelmişti.
"Nursima da bu sene dershaneye gidiyor kendisi çok hırslı inşallah tıp bekliyoruz."dediğinde boğazımda kalan kahve ile aklıma gelen sahneyi unutmaya çalıştım.
"Ay ne güzel umarım güzel bir yer kazanırsın. Bu arada hangi üniversite istiyorsun?"dediğinde güldüm.
"Fenerbahçe Üniversitesi veya İstanbul inşallah."dediğimde arda önünde olan kahvesine bakmayı bırakıp güldü.
O da daha yeni Fenerbahçenin kadrosuna girmişti 5 veya 6 ay olmuştu ama gelmesi ile herkesin gözdesi de olmuştu.
Biraz daha muhabbet ettikten sonra çoktan ayağa kalkmış ve kapının orada konuşmaya devam ediyorlardı
Daha fazla muhabbete dayanamayıp yukarı odama çıkmıştım.
Telefonumda olan gizlice çektiğim arda'nın fotoğraflarına baktım.
Gizlice çekmeme rağmen çok rahat çok profesyonel çekmiştim. Odamda olan fotoğrafların oraya baktığımda Arda'nın olduğu fotoğrafın imzalı olduğunu gördüm.
Hadi be
Düşünceli kekim arda
Umarım bu son görüşmemiz olmazdı.
besatines sonunuz evli mutlu inşallah:))
İstediğiniz bölümlerin ikinci partını istiyorsanız yorumlara belirtin ve +50 votede yenisini yazacağım.
Sizleri öptüm
Kendinize çok dikkat edin :)
