Darkness Holding The Light

Prologue

(A/N: inhale exhale ito na! alam ko na matapang kayo readers basta tandaan kahit hindi ito kinatatakutan tulad ng ibang gawa nila masasabi ko na master piece at original ito para sakin sabi nga ni Ate Emgeecee27 magsulat ka lang kahit di pinapansin ng iba ang sulat mo.Dedicate pala ito sa kanya pakibasa ng story niya na The Strangers at Come back for me dahil dyan na-inspire akong sumulat.Uhm salamat sa kanya pinalakas niya ang loob ko.O siya exit na ako goodluck po)

******

"100 miles in 4 direction.You had a time to find your way in 1 sec.Be ready and face reality"

=Author

Kailangan ko maghirap kailangan...dahil kailangan...kahit hindi ko kaya,gagawin ko.Hindi lang sa sarili kundi sa kaibigan ko at iniibig ko.Natatakot ako sa kanila mas makakatakot kung wala sila sa tabi ko.Maubos man ang oras.....Mawala man ang liwanag....Magbibiyak man ang bato....Lahat magsasakripisyo para lang sa KANILA sa AKIN sa KANYA.

*The author walking towards the dark side of room*

"Sometimes we didn't notice the people around us as we just walked like nothing happened,we just heard something that we thought it was nonsense.Only we can see it's natural...simply illusion...stupid or other else .*looking at the floor* Hilarious things *looking in front then walk in bright side of room* terrible unexpected...can't escape the time you want to choose, only can find is

a blood from the past up to present-

wound of strangers

their eyes filled with red marks

drops of red flowing in the heart

claws of anger and not justice assassination,up to what choice you want? you're alive but full of miserable and horrible or without breathing can brings you peace"

-------

Rawwrrr *tak* *tak* *tak*

Tumatakbo ako sa gitna ng daan,hinihingal na patuloy umaagos ang dugo sa aking labi.Tumila na ang ulan madilim- madilim ang paligid.Natisod ako sa malaking bato, nakaharang.Hinawakan ko ang dibdib na tinamaan.Nanatiling red ang mga mata senyales ng isa akong kakaibang nilalang hindi ako tao hindi....

Umiiyak ako na nakatungo ,lahat ng nilalang takot sakin.Kailan matatapos ang paghihirap ng kalahi namin.Ito ang hudyat ng kapahamakan kung ganito kami.Iningat ko ang aking paningin.Umiiyak ako't nagwawala. "AHHHH!!!! HUHUHUHU!!!" nanghihina na ako nang paunti-unti akong nawawala.Tumingin ulit ako sa langit.. sa buwan. "Kung totoo ka man gusto ko maging tao iyon lamang hiling ko" yumuko ulit ako "Gusto kong maging tao ayoko maging ganito".Sa gitna ng paghihinagpis ko tumambad sa akin ang kapahamakan.Humawak ito sa aking ulo "WAG!" sambit ko nang pinabaliktad nito ang ulo ko.Nahulog iyon at gumulong papunta sa paanan ng kaaway ko.Nakatingala ako sa kanya at naglaho na parang bula.

(Person 2)

Lumakad ako sa gabi hehe yakang ko naman eh lalalalala sabi nila may halimaw wala naman.. mga duwag kasi hahaha.Tiningnan ko ang supot kung may naiwan pa ako.Check lahat walang nawala o naiwan.Pagtingin ko sa harap, nakita ko ang babaeng nakaputi nakaupo sa daan.Lumapit ako nang dahan-dahan baka kidnapper ito o ano mapahamak pa ako,nang malapit na talaga ako sa kanya ngumiti yung babae "Nice timing!" palakpak niya weird =_= nice timing ako? sino?,napansin kong ubod siya ng ganda tapos lumiliwanag sa gabi, angel siguro.

"Sit down"
"Listen carefully don't talk back or else I kick you joke! haha ok" *inhale exhale* huminga siya ng napakalalim.Sabi na weird "ahem" kay daming katangahan nito ay! bawal maghusga sa di pa kilala "Take this as your protection and wish, some creatures want to become human then grant them their wish only become human you want to grant.It has many power that you're discover soon" tagalog please =_= gets ko rin yun kaso nosebleed much.

"But why me?"

"Because you're destined to being loved by the mysterious creatures" "uy! handsome?" "yes very" kinuha ko ang necklace, bampira siguro waaahh lagi kasi ko yun naririnig sa matatanda baka kasi totoo yun >_< AHHH "eh an-" di ko pa natapos ang sasabihin ko hinigop na siya paitaas.Vampire ang soulmate ko ganun I want justice

Lumakad ulit akong nanlulumo "Oh how sweet" tumigil ako,nakita ko sa sahig ang red petals at kinuha ito "HAHAHAHA" narinig ko ang tawa kaya lumingon ako sa likod, dun kasi nanggaling.

Napatumba ako "Aray..." merong papalapit na yabag Hindi! Wag! not now gusto ko pang mabuhay,umiyak na ako nung lumapit na siya.

Katapusan ko na